Nechochwen – Kanawha Black
Bindrune Recordings
Release datum: 13 mei 2022
“Het contrast tussen introverte akoestische passages en furieuze black metal stukken wordt op dit album tot in de puntjes beheerst. Het maakt van ‘Kanawha Black’ een gerijpte versie van eerdere werkjes”
Vera Matthijssens I 27 mei 2022
Tussen 2010 en 2015 was Nechochwen een naam die hier regelmatig aan bod kwam. Dit muzikale vehikel van Aaron Carey en diens vaste kompaan Pohonasin bracht ons immers een authentieke mix van woeste black metal en akoestische pracht. Albums als ‘Azimuths To The Otherwold’ (2010), ‘OtO’ (2012) en ‘Heart Of Akamon’ (2015) zijn ook nu nog pareltjes, geïnspireerd door de geschiedenis van de streek Ohio River Valley in West Virginia waar vele native Americans in het verleden resideerden. Nechochwen’s voorouders leidden er een hard, maar spiritueel rijk bestaan en dit respect wordt weerspiegeld in alles wat de man doet.
Na een periode vol split ep’s (o.a. met zielsverwanten Panopticon), een compilatie (‘The Ancient Pulse’ – 2018) en een live album, komt er zeven jaar na ‘Heart Of Akamon’ een vervolg met nieuw materiaal. Aan de zeven songs is lang gewerkt, maar dat zijn we gewoon van Nechochwen. Het materiaal groeide naar volwassenheid gedurende meerdere jaren, de thematiek is hetzelfde gebleven en er hangt een sfeer van andere werelden bezoeken in de intense muziek. Mysteries van de natuur, de kracht die je er als mens uit kunt putten en rijke tradities met fascinerende gebruiken staan centraal in songs als het openende titelnummer en ‘The Murky Deep’. Daarbij leiden beschaafde akoestische stukken naar erupties met grunts en zwartgeblakerde furie die bijzonde rauw klinken. Wanneer er een vleugje cleane zang aan te pas komt, dan klinkt dit sereen en verheven, ja meestal zelfs weemoedig. Denk aan hoe Opeth en Enslaved dit aanwenden. Het losjes gespeelde ‘I Can Die But Once’ is bedachtzaam en bevat een knappe klassieke gitaarsolo. De vroegere doominvloeden zijn dan weer het meeste merkbaar in ‘A Cure For The Winter Plagues’. Het contrast tussen introverte akoestische passages en furieuze black metal stukken wordt op dit album tot in de puntjes beheerst. Het maakt van ‘Kanawha Black’ een gerijpte versie van eerdere werkjes en aldus is er nog steeds een fascinerend amalgaam van die bejubelde natuurelementen in de kunst van Nechochwen aanwezig. Dit gemeende engagement geeft de muziek meer diepgang en maakt van ‘Kanawha Black’ een aanrader voor atmosferische black metal fans die een boeiend achtergrondverhaal op prijs stellen.