Myriad ontstond eind jaren tachtig in Tilburg en heeft voor zover mij bekend enkel wat demo’s opgenomen. Na een lange stilte besloot de band een aantal nummers opnieuw op te nemen, maar het tragische overlijden van zanger Danny “Bidi” van Drongelen in 2017 zorgde dat dit niet door kon gaan. Of toch wel? Deze maand bracht Myriad de cd ‘Maior Quam Vita – The Bidi Years 1991 – 1994’ uit, welke bestaat uit twee demo’s, een nooit eerder uitgebrachte track en twee opnieuw opgenomen nummers.

Wie van avontuurlijke muziek houdt komt met Myriad niet bedrogen uit. De band interesseert zich duidelijk niet voor conventionele labels en stijlen en spelen die muziek die ze zelf willen. Hierdoor is het voor mij als recensist moeilijk om er een naam op te plakken, maar laten we zeggen dat het fundament voor deze nummers gestoeld is in thrash metal. De muziek is rauw, heftig en snel, maar er wordt veel ruimte gemaakt om met dat geluid te spelen en te experimenteren, waardoor het niet ongepast is om dit ook progressief te noemen. De term progressief wordt met enige regelmaat gebruikt voor alles dat net even anders klinkt, maar in dit geval bedoel ik dat door de afwijkende baslijnen en de scherpe, overmeesterende gitaarsalvo’s we het daadwerkelijk hebben over thrash metal een hele grote stap verder door te ontwikkelen. Denk richting Voivod, maar waar die band op de T-splitsing rechts ging, ging Myriad linksaf.

Technisch zit dit bijzonder goed in elkaar en op een gegeven moment (als we de tweede demo ingaan) moet ik zelfs denken aan de heerlijke lompe maar geweldige techniek die we op de eerste paar albums van Death horen. Bidi was niet de meest zuivere zanger, maar voor dit soort muziek uitermate geschikt, omdat zijn rauwheid iets toevoegt aan het algehele gevoel van chaos dat door de muziek heenstroomt. Het nummer ‘Thoughts’, waarin de zang varieert tussen onheilspellend, laag gesproken en jammerende schreeuwen, staat in nog twee andere versies op deze plaat: één gezongen door Kenn Nardi (Anacrusis) en de ander door Tim de Meijer (Izah), en elk van de drie versies is zo verschillend; het toont aan hoe belangrijk het geluid van de vocalist is.

‘Maior Quam Vita’ is een prachtig eerbetoon aan zanger en muziekliefhebber Bidi. Het album is veelzijdig en muzikaal geniaal te noemen. Er worden veel zijpaden ingeslagen en omdat er zoveel gebeurt lijkt elk nummer veel langer te duren dan dat ze eigenlijk duren. Elke track is een verhaal dat op precies de juiste manier aan de luisteraar wordt voorgeschoteld. Ik hoop van harte dat Myriad in de toekomst met nieuw materiaal komt. En wat dit oudere materiaal betreft: je zult er snel bij moeten zijn, want de oplage is zeer beperkt.