Lemmy: “..I like Iron Maiden and Saxon out of the new mob, and that’s about it, really…We were too late for the first metal movement and early for the next one…Motörhead don’t fit into any category, really. We’re not straight heavy metal, because we’re a rock ‘n’ roll band, which no-one knows how to market anymore..”

Lemmy Kilmister had natuurlijk volledig het recht om de muziek van Motörhead te omschrijven zoals hij zelf wilde, maar zelden zat een artiest er zo naast als het om zijn eigen kunstjes ging. Althans, ik moet tot op de dag van vandaag nog een echte rock & roll fan tegenkomen die Motörhead op hetzelfde plankje zou willen zetten als de echte iconen van die stroming zoals Little Richard, Jerry Lee Lewis, Buddy Holly, Chuck Berry of Bill Haley. De enige duidelijke link naar Motörhead was het feit dat Lemmy met deze muziek opgroeide en er graag over praatte, maar muzikaal gezien kon je in het begin van de jaren 80 beter naar de Stray Cats gaan luisteren als je rock & roll op een moderne manier wilde beleven dan een plaatje van Lemmy en zijn maten opzetten. Neen, Motörhead was gewoon een spijkerharde metalband die eind jaren 70 met hun alles overrompelende sound de deur wagenwijd openzette voor alle extreme muziek die er de decennia erna nog zou gaan volgen.

Dat het maken van keiharde muziek niet altijd een beletsel voor succes in de mainstream hoeft te zijn is iets van alle tijden. In de afgelopen 50 jaar zijn er genoeg harde bands (binnen hun tijdgeest) geweest die de nodige chart successen mochten vieren. Denk daarbij maar eens aan bands als Black Sabbath, Deep Purple, Iron Maiden, Van Halen, Metallica of Rammstein. Ook Motörhead past naadloos in dit rijtje, want met de release van ‘Ace Of Spades’ in november 1980 beleefde de band zijn commerciële hoogtepunt. Natuurlijk is de band nadien altijd blijven voortbestaan, en uiteindelijk groeide Motörhead uit tot de legende die het nu is, maar als we zuiver hebben over succes inde hitlijsten werd het resultaat uit 1980 nooit meer overtroffen. ‘Ace Of Spades’ schopte het tot nummer vier in de Britse LP charts en de gelijknamige single verbleef maar liefst 13 weken in de UK Singles Chart waarbij als hoogste plek de nummer 15 positie gehaald werd. Niet slecht voor een stukje compromisloze herrie van een band die lak had aan alle bestaande wetten van de popmuziek.

Dat was dus 40 jaar geleden, dus is het niet zo verwonderlijk dat dit kunststukje nu op feestelijke wijze én in veel verschillende varianten opnieuw op de markt wordt gebracht. Uiteraard niet voor de eerste keer, want sinds de eerste bevalling in 1980 zijn er diverse reïncarnaties met diverse tracklisten verschenen, en ook nu kan de ultra-verzamelaar de goedgevulde poetlap weer trekken met de zekerheid dat deze na het bezien en benutten van alle mogelijkheden een stuk leger zal zijn. Deze 40th Anniversary editie komt namelijk uit in niet minder dan 10(!) verschillende versies. Overdreven? Mwaoh, het is maar net hoe je het bekijkt. Enerzijds zou je kunnen zeggen dat de fans hier vakkundig een poot wordt uitgedraaid, maar aan de andere kant zijn de producten wel zeer fraai uitgevoerd en en is er genoeg keuze wat betreft de soort geluidsdragers en spulletjes er omheen. Voor de volledigheid bij deze even de opsomming van in welke formats en voor welke prijs deze uitgave te krijgen is. Check voor alle informatie wel even de officiële Motörhead shop, wat er zitten qua inhoud behoorlijke verschillen tussen de diverse formats

• Ace of Spades 2 CD Edition ($20.00)
• Ace of Spades 3 LP Edition ($60.00)
• Ace of Spades Deluxe Box Set ($175.00)
• Ace of Spades Super Deluxe Box Set ($300.00)
• Ace of Spades 2 CD Edition & Tee Bundle ($39.00)
• Ace of Spades 3 LP Edition & Tee Bundle ($75.00)
• Ace of Spades Deluxe Box Set & Tee Bundle ($190.00)
• Ace of Spades Super Deluxe Box Set & Tee Bundle ($315.00)
• Ace of Spades Deluxe Box Set & Ultimate Merch Bundle ($265.00)
• Ace of Spades Super Deluxe Box Set & Ultimate Merch Bundle ($385.00)