Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Meridian Dawn – The Fever Syndrome
Seeing Red Records
Release datum: 10 juli 2020
“We horen dus melodieuze (twin-)gitaarstukken ondersteund door toetsenpartijen en snelle drums waarover Antony zijn teksten brult. Stijlgenoten zijn Dark Tranquility, de oude Arch Enemy en At the Gates.”
7.8/10
Erik Boter I 24 juni 2020

Duo’s kom je in de metal niet zo heel veel tegen. De meeste bands bestaan toch uit minimaal drie leden, ook omdat het met z’n tweetjes verdomd lastig kan zijn je muziek live te brengen. Meridian Dawn is een duo uit Florida: zanger Antony Hämäläinen (eigenlijk een Fin en bekend van Nightrage, hij maakte vier platen met deze Grieken) en bassist en gitarist Nick Ziros (Coffin Dancer, Into The Moat en Remembering Never). Zij lieten zich op het album ‘The Fever Syndrome’ bijstaan door drummer Johan Nunez die je wellicht kent van zijn werk voor Kamelot of Marty Friedman.

Meridian Dawn stapt in het melodieuze death metal gat dat een band als In Flames achter zich liet toen zij nog wat melodieuzer werden. We horen dus melodieuze (twin-)gitaarstukken ondersteund door toetsenpartijen en snelle drums waarover Antony zijn teksten brult. Stijlgenoten zijn Dark Tranquility, de oude Arch Enemy en At the Gates. Het duo heeft echter ook, wellicht in hun vroegere jaren, naar de thrash grootheden geluisterd want ook vanuit die stroom horen we duidelijk invloeden. Opvallende tracks op dit album zijn ‘God to All’ dat tussen al het muzikale geweld een bijzonder mooi melodieus gearrangeerd intro heeft en de afsluiter ‘Dressed In Ice’ dat door een wat trager ritme heerlijk evil klinkt maar op de achtergrond toch een lekker meeneuriebaar thema heeft.

De nummers klokken op de laatste track na allemaal onder de vier minuten, verwacht dus geen lange epische death tracks maar meer compacte nummers met een kop en een staart. Ook hiermee verraad het tweetal wellicht hun thrash invloeden. Niet dat dat een schande is, maar een langere track had wat mij betreft overigens niet misstaan op dit album. Het had de plaat wat interessanter en afwisselender gemaakt. Liefhebbers van voornoemde bands (allemaal Zweeds, zal dat toeval zijn?) doen er goed aan om ‘The Fever Syndrome’ een luisterbeurt te gunnen, want dat het album met liefde is gemaakt is, mede door de prima productie goed te horen. Ik ben benieuwd of en hoe de twee heren het album live gaan promoten.