Disturbed is ongeveer 10 jaar later begonnen dan Megadeth. Dat hoor en zie je wel. Ze begonnen in het grunge / nu metaltijdperk en het is eigenlijk een hardere versie van die genres, al noemen ze zichzelf gewoon een heavy metal band. Maar ja, dat doet Cradle Of Filth ook. Met 17 miljoen verkochte albums over heel de wereld, van elk album hebben de heren minstens één top 10 single in een rockchart gehad en ze hebben ook nog eens Grammy nominaties op hun naam staan… dan kun je je zelf wel een succes noemen. Overigens heeft Megadeth die Grammy daadwerkelijk op zak, na tal van nominaties.

Voor dat we Disturbed echt aan het werk gaan zien krijgen we een korte compilatiefilm te zien over de geschiedenis van de band en we krijgen reclame voor Disturbed merchandise. Heb gerust een mening, daarover. De band uit Chicago viert met deze tour het 25 jarig bestaan van hun eerste album ‘The Sickness’. Ze hebben het mooi gedaan, voor de pauze spelen ze alle nummers van dat album integraal. Ik vind dat gaaf, want als muzieknerd kan ik dan al van tevoren het volgende nummer voorspellen. Ja ok het is niet heel interessant, maar wel heel leuk en voor de andere muzieknerds die dit lezen, die snappen mij wel. Dus ‘Voices’ is het eerste nummer wat uit de speakers knalt en met een goed geluid, wat eigenlijk altijd wel snor zit in de Ziggo Dome, begint het al heel lekker. Op het podium staat een gigantische stellage. Dat blijkt een soort gaspijpleiding te zijn, waarmee dan ook flink wordt gespeeld met vuur. In die zelfde stellage zitten ook led schermen, waar we verschillende lichteffecten op te zien krijgen. Zanger David Draiman is goed bij stem en laat regelmatig zijn typische kreten horen. Drummer Mike Wengren en bassist John Moyer zijn de drijvende kracht achter het ritme, gitarist Dan Donegan laat zijn vaak wisselende staccato geluid horen. Er wordt een executie uitgevoerd op de zanger, in zijn oranje gevangenisoverall, door de elektrische stoel. Bij ‘ 10000 Fists’ wil hij onze vuisten in de lucht hebben. Buiten ‘Shout’, van Tears For Fears, die we voor de pauze gehad hebben, krijgen we’ Land Of Confusion’ van Genesis en natuurlijk de gigantische hit die gescoord is met ‘The Sound Of Silence’ van Simon & Garfunkel op piano en akoestische gitaar. Er is zelfs een tweekoppig strijkensemble op het podium en drummer Mike doet de pauken. De piano staat hierbij in brand, heel mooi gedaan.  De band heeft al een statement over het cancelen van het optreden in Brussel op hun site gezet, maar voor het nummer ‘The Light’ willen ze nog wel even wat kwijt over het voorval. De vier heren gaan naast elkaar op het podium staan en David doet het woord:

“There are people who are trying to put words in our mouths, trying to make you think that they know what we think about things that are going on in this world. So instead of listening to people who can’t stop talking about everything that they’re so angry about all of the goddamn time, We are going to tell you from our own mouths how we feel ok? We in Disturbed are all about unity, no matter who you are, no matter what walk of life you walk, no matter where you come from, no matter how much money is in you pocket, you are welcome at these shows, you understand ? It doesn’t matter if you are a believer or non-believer, it doesn’t matter how you identify. None of these things matter. And all of the noise of this world, all the anger that so many people trying to install in us, all the people in this world who benefit so much from pinning us against each other. We refused to be defined by those people, the noise of the world doesn’t define us, the conflicts that are going on in this world don’t define us, because in this building there is no fucking conflict. It doesn’t matter if you are Chinese or Taiwanese, it doesn’t matter if you are Indian or Pakistani, it doesn’t matter whether you are Israeli or Palestinian, everyone is welcome in our house every time we take the stage. Now there is no one, no one in the world that is celebrating this long awaited moment and chance at real peace that we have. And to show the world that all the noise doesn’t matter, that all the people that try to pin us against each other don’t matter, I want you to do something for me. I want you to go ahead and take the hand of the person that is standing next to you. Every single person in this arena and raise those hands to the sky. There is no one that gets to define us, except us, my brothers and sisters, my blood. Look around, you see my friends, sometimes darkness can show you the light”.

Dat is nog eens een statement, zou ik zeggen. Het wordt met luid gejuich ontvangen en daarna wordt de zaal verlicht met duizenden telefoonlampjes en zetten ze ‘The Light’ in. Die bommen naar zijn naasten in Palestina heeft hij overigens nog steeds wel gesigneerd. Na dit beladen moment zijn we toe aan het laatste nummer en dat is ‘Inside The Fire’.  Het was alles bij elkaar een goede show, van beide bands en een lekker avondje heavy muziek.

De setlist van vanavond:

 Disturbed

             The Sickness Part

1. Voices
2. Game
3. Stupide
4. Down With The Sickness
5. Violence Fetish
6. Fear
7. Numb
8. Want
9. Conflict
10. Shout (Tears For Fears cover)
11. Droppin’ Plates
12. Meaning Of Life

Pauze 20 minutes

             Greatest Hits

13. I Will Not Break
14. Ten Thousend Fists
15. Bad Man
16. Land Of Confusion (Genesis cover)
17. Indestructible
18. The Sound Of Silence (Simon & Garfunkel cover)
19. The Light
20. Inside The Fire