Mastodon en Planet Of Zeus in 013 – Tilburg 9 juni 2022
“De band laat zich live slim ondersteunen door een in hoge hoed en Rolling Stones shirt gestoken toetsenist dat vooral de recentere nummers ten goede komt”
Tijdens de huidige Europese toer doet Mastodon voornamelijk festivals aan (Graspop, Hellfest, Download, Copenhell om er maar een paar te noemen) en wisselt deze optredens af met een aantal clubshows. Het Tilburgse 013 was de gelukkige voor een headlineshow van de Amerikanen die het Griekse Planet Of Zeus mee bracht als support.
13 juni 2022 I Tekst en fotografie: Erik Boter
Planet Of Zeus
De Griekse metal band kreeg de ondankbare taak om een (op dat moment) slechts voor een kwart gevulde 013 het aanwezige publiek op te warmen. Dat ging de groep onder leiding van gitarist en brulboei Babis Papanikolaou prima af. Hun beukende heavy metal paste qua stijl prima bij het hoofdprogramma en met het enthousiasme van Babis en zijn bassende collega J.V., die de hele 45 minuten durende set onafgebroken stond te headbangen, zat het wel snor. Dat sloeg over op de steeds verder volstromende zaal waardoor Planet Of Zeus aan het einde van hun set de handen van Mastodon fans goed op elkaar kreeg.
Klokslag kwart over negen ging het zaallicht voor de tweede keer uit en werd het podium vol geblazen met dry ice (rook) wat de komst van Mastodon aankondigde. De band opende direct ijzersterk met ‘Pain And An Anchor’, ook de opener van het briljante ‘Hushed And Grim’ album. De belangrijkste leadzangers van de band, drummer Brann Dailor en bassist Troy Sanders waren bijzonder goed bij stem en konden in de opener wat dat betreft meteen allebei hun ei kwijt.
Het was wat jammer om te merken dat de groep niet de productie van de Amerikaanse optredens bij zich had (grote projectieschermen en lasers) maar slechts in het halfdonker voor een backdrop stond te spelen. Nou is Mastodon vooral een band waar je naar moet luisteren en niet naar moet kijken, want de bandleden zelf, voornamelijk de twee gitaristen Brent Hinds en Bill Kelliher bewegen nauwelijks (vooral Kelliher leefde deze avond in zijn eigen bubble, zo leek het). Hinds gooide er af en toe, naast fantastische gitaarsolo’s, een zacht maar welgemeend ‘dank je wel’ uit. Het vuurwerk moet bij Mastodon van de muziek komen, en dat deed het ook. Het werkelijk onnavolgbare drumwerk van Dailor vormt de basis voor de logge, swingende en bijna altijd melancholieke heavy metal van de band. Dat Dailor daarbij ook nog de leadvocalen van veel nummers voor zijn rekening neemt is enorm knap.
Terug naar de setlist. Die bestond uit vijftien tracks waarvan er acht van ‘Hushed And Grim’ afkomstig waren. En zo hoorden we o.a. ‘Teardrinker’, ‘The Crux’ en ‘Gobblers Of Dregs’ (van het ondergewaardeerde tweede CD’tje van voornoemd album) in heerlijke live versies voorbij komen. De band laat zich live slim ondersteunen door een in hoge hoed en Rolling Stones shirt gestoken toetsenist dat vooral de recentere nummers ten goede komt. Er was ook genoeg ruimte voor de fans van het oudere (en hardere) werk; zo mocht het stokoude ‘Mother Puncher’ voorbij komen, mocht het lange ‘The Czar’ niet ontbreken en werd na afgepast anderhalf uur afscheid van de volle 013 genomen met ‘Blood And Thunder’ van het ‘Leviathan’ album uit 2004. Het echte afscheid kwam daarna nog, toen Brann Dailor achter zijn stuk geslagen vellen vandaan kwam, de microfoon ter hand nam en de aanwezigen nog eens uitlegde hoe belangrijk Tilburg en 013 zijn geweest in de carrière van de band. Als dank verdween er een flink aantal drumstokken het publiek in en was het feest echt afgelopen.
De grote zaal van 013 was op deze donderdagavond net nog iets te groot voor Mastodon gezien het gesloten balkon. De sfeer op de volle vloer was echter uitstekend. De fans in de circlepit die regelmatig ontstond zorgden goed voor elkaar, zo werd een verloren schoen minutenlang in de lucht gehouden en bij gelicht met aanstekers en telefoons, totdat de rechtmatige eigenaar was gevonden. Zo hoort dat!
Social media