Kissin’ Dynamite is in Duitsland inmiddels een grote naam geworden. Het vorige album ‘Ecstasy’ haalde zelfs de nummer 7 positie in de duitse charts. Zo gek is dat ook niet aangezien de band zeer aanstekelijke hardrock speelt met een moderne twist en lekkere meezing refreinen. Zo ook op deze nieuwe langspeler ‘Not The End Of The Road’ en laten we inderdaad hopen dat ze daar nog lang niet zijn. Het is wat mij betreft het eerste album van de band die over de hele lijn consistent en erg goed is. Niet dat de vorige albums slecht waren maar dit debuut voor Napalm is een feest van begin tot eind.

Dit begint al met de titelsong die boel lekker energiek aftrapt en gelijk gevolgd wordt door het Def Leppard- achtige ‘What Goes Up’. Dat is waar Kissin’ Dynamite ook de ivloeden vandaan heeft gehaald. Jaren 80 hardrock voorzien van een moderne sound die klinkt als een klok en dat verpakt in goede liedjes met een kop en een staart. De refreinen zijn stadion waardig en de instrumentale invulling is prima. Flitsende gitaarsolo’s en een stuwende ritmesectie zorgen ervoor dat de nummers nergens te glad worden. Uitschieters zijn de al eerder genoemde titelsong, het slepende ‘Coming Home waar Europe en Bon Jovi hand in hand gaan en ‘Voodoo Spell’ wat eigenlijk ‘You Give Love A Bad Name’ 2022 is. Het gevoelige ‘Scars’ sluit de boel in stijl af en wat mij betreft is ‘Not The End Of The Road’ de “feelgood” plaat van 2022 en die verdient een breed publiek!