Maurizio Iacono: “Ikzelf was ook altijd bezig met dat thema van oorlog en overleven, maar soms moet je ook gewoon leven en genieten van het leven. Anders ben je op een dag oud en heb je helemaal niets gedaan.”
Met Kataklysm hebben we altijd een speciale band gehad en dat is niet anders wanneer ik spreek met zanger Maurizio Iacono om het nieuwe album ‘Unconquered’ enige luister bij te zetten. We kennen elkaar al jaren, hij is een gepassioneerd muzikant met een klare kijk op de dingen en ik kan dan ook zonder schroom vragen stellen over wat ons nu allemaal overkomt. Dit is het interview om hun laatste worp ‘Unconquered’ te illustreren. En reken er maar op dat we blijven vechten, ook al vernam ik nadien dat gitarist en producer JF Dagenais vlak na ons gesprek ook het coronavirus te pakken had.
Vera Matthijssens Ι 05 oktober 2020
Hoe gaat het ermee, Maurizio?
Wel, we overleven ondanks alles wat er gaande is. Het is een chaos. We hebben alles voor dit jaar afgelast en we hebben een nieuw album dat uitkomt middenin deze al te gekke situatie. Zoiets verwacht je allerminst, maar opeens is het daar. Het is zo erg, al die festivals en tournees die afgelast zijn voor elke band. Alle goede dingen die we als vanzelfsprekend beschouwden, vinden nu geen doorgang. We moeten al blij zijn dat we gezond blijven. Het is zo’n vreemdsoortige ziekte dat je het gewoon niet kan vatten. Mensen lopen het virus op en sommigen worden ziek, anderen niet. Laat ons hopen dat men zo vlug mogelijk vaccins heeft en een degelijke behandeling, zodat we terug normaal kunnen leven.
En intussen ben je dan nog eens verhuisd van Chicago naar Florida, niet?
Correct. Ik ben verhuisd. Dit is wat er gebeurd is. Vorig jaar hadden we al gepland om dit jaar te verhuizen. Ik heb mijn huis te koop gezet in december en dat werd verkocht in februari. En toen brak de pandemie uit. Ik zat dus tussen beide huizen in verschillende staten te hengelen. Het was complete chaos in mijn hele familie, met mijn vrouw en twee kinderen, om gewoon van Chicago naar Florida te geraken was een hele opgave. Op dit tijdstip – het was maart – wisten we niet of men ons huis in Florida wel ging bouwen. We wisten niet wat er ging gebeuren, want alles ging in lockdown, ook de bouw. Alles. Het was een heel bang moment, een vreemde situatie, maar uiteindelijk kwam alles toch goed. We trokken erin in mei en nu is alles okay, we hebben een nieuwe thuis. En ik kom hier, en ze worden hier gek nu.
Ja, het zuiden van de VS is het hardst getroffen door besmettingen momenteel…
Ja. Overal stijgt het terug en dat vind ik raar. Ik weet dat de ziekte echt bestaat, want ik ken mensen uit bands die het gehad hebben. Maar tezelfdertijd denk ik dat het ook erg politiek geladen is. Ze hebben alles terug geopend voor de zomer, zodat iedereen toch op reis wou en hops, plots stijgt het terug. Persoonlijk denk ik dat hier weer heel veel geld bij betrokken is.
Wees maar zeker. Al van bij het begin dacht ik: ‘mm, de overheid is nogal happig om nu meer controle op ons te kunnen uitoefenen’…
Dat klopt, maar ze maken een grote fout als ze denken dat iedereen dit voor altijd slaafs zal volgen.
Hebben jullie het een tijdje rustig aan gedaan om dit nieuwe album ‘Unconquered’ te schrijven of is het allemaal tussen het toeren en de concerten gebeurd?
We zijn dit album beginnen schrijven op het einde van de zomer van 2019. We begonnen te scrhijven nadat we een paar festivals gedaan hadden. We hebben er niet teveel gedaan dat jaar omdat we al gepland hadden om vlak daarna dit album te maken. We hielden het stil. We hebben heel wat getoerd voor ‘Meditations’ en we hadden nog een tournee in Europa in december. We wilden toen nog niet aankondigen dat er een nieuw album zou komen. In het algemeen spendeerden we vijf à zes maanden aan dit album. Ik en JF hebben het leeuwendeel geschreven, dat was de eerste keer dat we dit slechts met ons tweeën deden sinds het ‘Serenity In Fire’ en ‘Shadows & Dust’ tijdperk. We zijn een beetje terug naar onze roots gegaan op dit album en de oude manier van schrijven met mij en JF. Het was een gemakkelijk album om te maken, het kwam op natuurlijke wijze tot stand, maar het is wel erg agressief geworden. We klinken heel pissed off, maar wel met een flinke dosis positieve determinatie als voedingsbodem erachter.
De laatste jaren heb je geworsteld met nogal wat bezorgdheid, er waren heel wat dingen waar je je aan ergerde…
Wel, we hebben allemaal onze momenten dat het wat minder goed gaat. Bij mij had dit niets te maken met Kataklysm alleen, maar ik doe zoveel dingen tegelijk in mijn leven, dat ik nooit een pauze genomen heb voor mezelf. Toevallig ben ik nu met die Covid-19 verplicht om het kalmer aan te doen. Ik heb echter nooit gestopt sinds ik deze band oprichtte. Toen was ik zestien jaar. Ik heb nooit gas teruggenomen in dertig jaar dus. Als je naar mijn carrière kijkt, ik heb altijd elke twee à drie jaar albums uitgebracht. Ik was dus dringend aan een break toe. Ik begon depressief te worden en voelde veel boosheid in mezelf. Ik denk dat ik ook wel mijn familie begon te missen door zoveel op tournee te zijn. Ik begon dus aan dit album met heel wat opgekropte woede en frustraties. Het helpt om dan te schrijven, want voor mij is muziek een therapie. Dat was ook zo met ‘Meditations’: ik moet mijn woede kwijt, het moet eruit. Dat is de enige binding dat Kataklysm heeft met de fans: wij gebruiken de muziek op een therapeutische manier. Of je nu een aanmoediging nodig hebt om te trainen in de gym of dat er iets gebeurd is in je leven en de teksten grijpen je aan. Wat het ook is, deze connectie is echt. En ik heb dat ook nodig als schrijver, als muzikant. Ik heb hetzelfde gevoel nodig en nu dat we afgezonderd worden van de fans, maakt dat de zaak nog moeilijker. Als ik op een podium sta is er een interactie met het publiek, nu is dat er niet. Dat is moeilijk.
Toch is ‘Unconquered’ één van je meest persoonlijke albums geworden…
Ja, dit is één van de meest persoonlijke albums, maar ik werk ook aan een soloalbum. Daar ben ik nu rustig mee bezig en dat zal uiterst autobiografisch worden. Mijn autobiografie op muziek. Dit Kataklysm album is nog eerder geschreven op een open manier, zodat de fans zichzelf kunnen herkennen in de teksten. Maar natuurlijk komt het diep uit mezelf, zeker weten.
Er is heel wat agressie te vinden op het album, maar toch zijn er ook epische songs, zoals Icarus Falling’ en ‘When It’s Over’. Vandaar dat de brutaliteit sterker overkomt…
Daar ben ik het mee eens en ik vind dat dit altijd de zogenaamde magische toets van Kataklysm geweest is. We gaan steeds uit van een bepaald gevoel – en dat kan complete chaos zijn – naar iets dat we eerder verfijnd, melodieus en episch kunnen noemen zodat je erdoor geraakt wordt. Zulke songs zijn eveneens 100% Kataklysm, maar ze creëren een compleet ander gevoel dan diegenen waarin brutaliteit centraal staat. We wilden een grandioze finale voor dit album. Gewoonlijk eindigen we nooit met enkel brutaliteit, we houden ervan om af te sluiten met enige bedachtzame songs. We zijn juist erg tevreden met dit album omdat er variëteit is. Je hebt de thrash elementen, de extreme kant en anderzijds de melancholieke en epische zijde. Van alles wat.
En dat maakt het menselijk, want mensen zijn een vat vol emoties…
Ja, maar de maatschappij tracht deze emoties uit te wissen.
Gr, ja. Soms denk ik wel eens dat ik me niet zo mag laten meeslepen door het nieuws, maar ge wordt erdoor gefascineerd en wilt er alles van weten…dat is tricky…
Ja en iedereen wil weten hoe het evolueert en zo trap je in de val van het nieuws volgen elke dag. En dan kan je niet meer wegklikken, want je ziet weer nieuwe dingen die je wil weten, maar het is altijd negatief. Ik haat het nieuws. Ik doe net hetzelfde hoor. Ik volg ook het nieuws op de voet, maar daarna voel ik me helemaal niet beter. Het is niet meer het nieuws van weleer, toen men enkel verslag uitbracht. Nu zijn het allemaal meningen en ze spuien allemaal die meningen in de richting dat zij uit willen. It sucks, het is niet meer waarheidsgetrouwe verslaggeving.
JF Dagenais gaat er prat op dat hij voor het eerst een 7-snarige gitaar gebruikt heeft. Waarom is dit zo belangrijk?
JF is echt het meesterbrein achter het schrijfproces. Hij is de baas als het op muziek schrijven aankomt. Dat is hij altijd geweest sinds het begin van het bestaan van deze band. Hij weet wat hij hoort te doen als de tijd gekomen is. Ik weet dat hij al een poosje rondliep met het idee om te switchen naar 7-snarige gitaar, maar wanneer je dit doet dan verander je ook radicaal je geluid. Dat is een risico en voor Kataklysm was dat evengoed een risico, maar na al die jaren hadden we iets nieuw nodig, iets wat ook een beetje onze sound zou veranderen. Moderniseren laat ons zeggen. Weet je, dit is ons veertiende album en het is best moeilijk om telkens door te gaan en altijd maar in dezelfde bubbel te blijven. Dus probeerden we toch bepaalde dingen anders te doen op dit album. We zijn van een 4-snarige bas naar een 5-snarige bas gegaan en dat maakt dat het geluid heel wat zwaarder werd, Sterker ook. Door dit te doen konden we heel wat andere dingen doen op dit album. Dat had een gevolg voor het totaalplaatje en ook het samenwerken met een producer als Colin Richardson was een grote plus voor ons. Hij was op pensioen en had zich teruggetrokken, maar hij was één van de grootste producers in metal. Hij werkte met Slipknot en Machine Head en Carcass… Het feit dat we hem konden overtuigen om even terug te komen om dit album met ons te doen, was een unieke gelegenheid en de sound is fantastisch! Daar zijn we heel blij om.
Hoe is hij als mens?
Hij is echt tof. Hij weet waar hij van houdt. Als hij zijn mening geeft, is die ongezouten. Je weet dat hij het meent. Gelukkig was hij heel positief over dit album en zijn assistent was Chris Clancy van Mutiny Within en dat is ook een goede producer. Samen waren ze een puik team waar we heel blij mee waren. We hadden een andere producer voor ‘Meditations’ en je hoort wel degelijk het verschil op ‘Unconquered’. Deze productie is meer bass-like, sterk massief, de andere was meer clean. Twee verschillende werelden, twee verschillende gevoelens. Zoals je zegt, heel humaan. Kataklysm tracht mee te gaan met de emoties van het moment.
Moesten jullie naar een andere Staat verkassen om met Richardson te werken?
JF kwam naar Chicago, toen ik daar nog woonde, en daar werkten we veel in mijn thuisstudio. Hij heeft zijn eigen studio in Dallas. 90% van de plaat is zo gedaan en de drums werden gedaan door Oli (Beaudoin – Vera) in een studio in Montreal. En dan werd de mix gedaan in Engeland. Het album heeft dus heel wat afgereisd (grinnikt).
Er is één gastbijdrage op het album, namelijk van Tuomas Saukkonen van Wolfheart in de song ‘Cut Me Down’. Hoe is dat gekomen?
Ik ken Tuomas al een hele tijd, want ik werk met zijn band Wolfheart. Ik ben daar de manager van. Ik heb een zaak die ‘Hard Impact Music’ heet en werk o.a. met Fleshgod Apocalypse, Septicflesh, Alestorm en Carach Angren. We hebben een prima rooster en hij maakt daar deel van uit. Ik ben ook een grote fan van Wolfheart, van alle albums. Ik had hem spontaan in mijn gedachten voor deze song. Hij is de enige gast op dit album. Aangezien hij ook van Kataklysm houdt, leek me dit een goed idee en we hebben veel plezier beleefd om dit waar te maken.
Recentelijk heb ik ook de Septicflesh DVD besproken. Ik moest toen aan jou denken, omdat ik gelezen had dat je betrokken was…
Ja hoor, ik maakte deel uit van de organisatie van dat concert. Dat was echt een imposante performance. Op het podium staan met honderd man, dat is al te gek. Heel mooi, een ware ervaring voor die gasten en voor mezelf ook.
Aan het begin van dit jaar schreef je op je Facebook: ‘Dit jaar is het begin van mijn spirituele wedergeboorte’. Waarom schreef je dit? Wat was er gebeurd?
Dat was crazy. Het moest een erg belangrijk jaar worden voor me. Ik had heel wat plannen, ook plannen om heel wat tijd door te brengen in Italië. Ik ben halfweg in het maken van een volgend Ex Deo album. Eén van de ideeën dat ik had was om een soort pelgrimstocht te doen in Rome. Om plekken te verkennen waar deze mensen vandaan komen, zodat ik wat meer geschiedenis in me kon opnemen. Ik had dus heel belangrijke dingen die ik moest doen om mijn geest te voeden. Ik wou ook wat vrije tijd nemen. Nu is het wel een ander soort vrije tijd dat ik gekregen heb, maar ik concentreer me nu meer op mijn familie, we mogen blij zijn dat we nu gezond blijven. Dat was het zowat, het is niet dat ik ineens besloten had om een christen te worden, die uitspraak (grinnikt). Het was eerder om aan mijn innerlijke zelf te werken om mijn krachten terug te verzamelen. Ik voelde me nogal moe en uitgeblust op het einde van vorig jaar. Ik had wat tijd nodig om terug energie op te bouwen en sterk terug te keren. Nu voel ik me terug beter. Dit is in feite goed geweest voor mij. Niet voor de economie of de industrie of de bands, maar anderzijds was het ook goed om het kalmer aan te doen en hopelijk kunnen we nu uitkijken naar 2021 om terug te keren naar een normaal leven. Vol energie en back to business.
De kunst van het leven is juist om in elke tegenslag ook de positieve dingen te zien…
Ik heb een andere manier van opvoeding meegekregen, ik kijk altijd eerst naar de moeilijkheden en de negatieve zaken. Dat is niet altijd goed. Soms is dat goed, wanneer je in een ‘oorlogssituatie’ verkeert, maar in het dagelijkse leven is het meer aangewezen om naar de positieve aspecten te kijken en van daaruit te vertrekken, omdat je meestal toch niets kunt verhelpen aan de negatieve dingen. Dat is het slimste, althans, zo werkt het best voor mij. Als je dat niet doet, raak je verstrengeld in negatief denken en dat verlamt je om tot iets te komen.
Ik kan er wel inkomen, want ook ik ben opgevoed met een vader die alles zwart inzag…
Dan kan je ervan meespreken. Mijn grootvader heeft nog de Tweede Wereldoorlog overleefd in Italië. Als je uit zulke oorlogszone komt, dan heb je nu eenmaal een ander perspectief op het leven. Het leven heeft dan meer met overleven te maken dan met persoonlijke groei. Met de jaren ging ik wel begrijpen waarom ze zo zijn. Zij redenen: ‘Je moet altijd de slang in t’ oog houden, zodat ze je niet bijt.’ In plaats van alleen maar voortgaan met je leven en voorzichtig zijn. Als je alleen maar oog hebt voor het negatieve, kan je ongetwijfeld veel oorlogen winnen omdat je het negatieve onmiddellijk beperkt, maar tegelijkertijd ben je nooit vrij van stress. Ben je nooit gelukkig. Ik vermoed dat ik een hele tijd gevangen zat in die wereld en vicieuze cirkel, omdat het nu eenmaal mijn opvoeding is en ik mijn grootouders aanbid. Mijn familie en waar zij vandaan komen, dat zijn heel sterke mensen die respect afdwingen. Ze hebben Romeinse wortels. Ikzelf was ook altijd bezig met dat thema van oorlog en overleven, maar soms moet je ook gewoon leven en genieten van het leven. Anders ben je op een dag oud en heb je helemaal niets gedaan. Maar natuurlijk is het ook heel belangrijk om me bewust te zijn waar ik vandaan kom. Dat is wat ik bedoelde met die spirituele wedergeboorte. Mijn perceptie van de dingen veranderen. Een beetje toch, want ik denk dat ik altijd wel ergens hetzelfde zal blijven. Ik wil winnen. Als ik iets wil, dan vecht ik ervoor.
Maar dat is toch een goede eigenschap…
Ja en dat is, denk ik, de reden waarom ik veel dingen overleefd heb, omdat ik altijd die natuurlijke drang heb om terug te vechten en uiteindelijk te winnen. Dat wil ik niet veranderen aan mezelf, maar ik wil wel mijn perceptie veranderen en mijn visie verruimen. Mijn hart en ziel openstellen voor iets, in plaats van steeds te denken dat er een addertje onder het gras schuilt.
En gewoon genieten van de dingen… dat is moeilijk. Zelfs bij reizen ben ik altijd opgelucht als ik terugben en kan terugkijken op een geslaagd avontuur…
O ja, ik weet exact wat je bedoelt. Maar jij doet de reis dan toch, sommige mensen durven dat niet eens. Ze worden beheerst door angst. Angst is de vijand nummer één van alles. Hoe meer je die angst toont aan de regering, hoe meer ze alles zullen gaan controleren. Dat is belangrijk, want het is een heel dunne lijn tussen vrijheid en geen vrijheid hebben. En dat geldt ook voor je brein en je ziel. Je hoeft niets te doen wanneer je in angst leeft voor alles. Een belangrijk aspect om in beschouwing te nemen, wat mij betreft.
Maar de regering gebruikt al lang angst om ons in het gareel te houden.
Inderdaad. We kunnen wel uren doorgaan over dat virus. Er zijn ook veel complottheorieën en maffe ideeën, maar in de realiteit moet je gewoon logisch nadenken. Ik ben een erg realistisch persoon. Ik kijk altijd naar logisch denken. Bestaat het virus? Ja. Doodt het? Ja. Zit er 1% waarheid in al die pers? Ja, dus draag je toch beter een mondkapje voor alle zekerheid. Zo zie ik het, omdat ik mensen ken die het gehad hebben. Zelfs Will van Death Angel had het. Hij is een goede vriend en ik weet dat hij het gehad heeft en hij is echt heel ziek geweest. Hij is er bijna aan gestorven. Het gebeurt dus echt en daarom moet je wel voorzichtig zijn. Ik vind niet dat je een hele economie of een heel systeem moet platleggen, je moet ermee leven en een masker dragen. Meer kan je niet doen, omdat het deel uitmaakt van de natuur, maar volgens mij gebruikt men het momenteel ook als wapen. Dat is mijn mening. Ik beweer niet dat dit de ultieme waarheid is, maar er zijn zeker dingen om over na te denken. Er zijn nu al zoveel mensen betrokken bij die vaccinatie, zoveel geld is al geïnvesteerd in dat onderzoek. Miljarden dollars. Ze gaan nu niet meer van mening veranderen en gewoon zeggen dat we een aspirientje moeten nemen en dat voldoende is. Ze gaan dit aan iedereen opdringen. Dat is erg, maar zo is de maatschappij nu eenmaal. Er is niets veranderd, zo is het altijd gegaan.
Ik ben zelf geen voorstander van die vaccinatie, toch niet al te vlug…
Maar wat ga je doen als men je verplicht om dit in je paspoort te vermelden en je niet kunt reizen zonder vaccin? Ik heb mijn moeder in geen negen maanden kunnen zien nu. Sinds vorig jaar heb ik haar niet meer kunnen bezoeken. Het begint op een gevangenis te lijken, maar je bent voorzichtig, want stel je voor dat ik ga en ik corona heb…. Ze is 76 jaar. Ze heeft een risicoleeftijd. Maar ik vrees dat mensen nog dit jaar allemaal genoeg gaan krijgen van al die regeltjes. We zullen zien wat er gebeurt…
Nuclear Blast suggereerde om het album pas op een latere datum uit te brengen, maar daar wilden jullie niets van weten. Had dit een grondige reden?
Wij waren in december klaar met het album. In januari hebben we het overgemaakt aan Nuclear Blast. In februari zijn we naar Georgia gevlogen om de ‘The Killshot’ video te filmen met Scott Hansen. Terwijl we daar waren zagen we overal op het nieuws – terwijl we een biertje nuttigden in de luchthaven – dat men het land ging sluiten voor dit virus. Eerst namen we dat nog niet echt serieus, maar alles ging ineens erg snel. We hebben de video nog gemaakt en twee weken later was het hele land in lockdown en de grenzen gesloten. Strikt genomen hebben we dus geluk gehad dat we de video nog konden opnemen. Nuclear Blast hoorde het album en ze vonden dat het een erg sterk Kataklysm album was. Ze zeiden: ‘Het is waarschijnlijk één van de sterkste albums die jullie gemaakt hebben en we willen niet dat het verloren gaat in de heisa rond dit virus. We weten niet wat er gaat gebeuren. De fabricageafdeling van ons bedrijf is gesloten vanwege corona. Platenzaken nemen geen nieuwe albums binnen, want de distributie lijdt er ook onder.’ We spreken nu over maart. Dus hebben we het album eerst uitgesteld van juli naar oktober, maar daarna toch een beetje vroeger geplaatst voor september. Oorspronkelijk overwoog men om het pas in 2021 uit te brengen. Dat vond ik veel te veraf en niemand weet wat er daartegen aan het gebeuren is. Dus vonden we dat de mensen nu behoefte hebben aan muziek. Mensen hebben nu dat nodig. Dit is een donkere en onzekere tijd. Ik zeg altijd maar: het is in tijden van duisternis dat je het licht ziet. Want als iedereen alleen maar afwacht tot alles terug fantastisch gaat worden, dan wordt het niets. Er is geen gangbare metalen aanpak voor dit probleem, maar wij zijn altijd een andere soort geweest. Metalfans hokken samen als een familie. In tijden wanneer het moeilijk gaat, helpen we mekaar. Ik kan iets niet genezen, maar ik kan wel muziek uitbrengen. Kataklysm is een band die de mensen opgewekt maakt en wij zijn hier om de fans te ondersteunen. Wij zijn er dus om die nieuwe muziek vrij te geven en in te gaan tegen de wens van Nuclear Blast om dat uit te stellen tot 2021. Wij willen het eerder uitbrengen. We nemen een risico met die beslissing, maar uiteindelijk vind ik dit de juiste manier als metalhead om onze fans te ondersteunen. Het zijn onze broers en zusters en zij hebben die muziek nodig als therapie. Nu! We kiezen ervoor om de fans nu te verwennen tijdens een donkere periode en dat is belangrijker voor ons. We zullen ook geen 100.000 albums meer verkopen als we zes maanden wachten.
Laat ons eens een kijkje nemen naar het artwork, want daar is “the infamous heart beast” terug present en het is het werk van Blake Armstrong, een bekende naam…
Ja, het heeft heel veel stripverhalen gemaakt en hij is ook de man achter het artwork van In Flames’ meest recente albums. Hij heeft die touch. Ik wou het beest terugbrengen, maar meer realistisch. Vroeger was het eerder cartoonachtig, nu niet. Het hartbeest is het symbool voor Kataklysm, de strijd tussen goed en kwaad. Je merkt dat hij twee koppen heeft, de sterke, kwade kant en anderzijds de menselijke kant. Dat was altijd symbolisme, ook het feit dat hij zijn hart in zijn handen houdt. Dit album is zo agressief en bevat zoveel vuur dat we dachten dat het tijd was om dit beest terug boven te halen. Het is tien jaar geleden dat hij te vinden was op drie albums: ‘In The Arms Of Devastation’, ‘Prevail’ en na ‘Heaven’s Venom’ was hij verdwenen. Hij werd min of meer gedood op dat album. Nu komt hij terug uit zijn graf, sterker dan ooit en dat strookt mooi met de albumtitel ‘Unconquered’. Hij komt met een statement van de band want wij gaan nu dertig jaar in met deze nog steeds intacte en sterke band, hardwerkend zoals steeds. Het is betekenisvol om het beest er terug bij te betrekken. De fans hielden ervan. We moeten afwachten of hij zal blijven, maar op dit album maakt hij een massieve comeback.
Ja, bijna dertig jaar bestaan jullie, dat is lang…
Bijna, want Kataklysm is opgericht in 1991-1992. Nog even dus. Toen woonden we nog allemaal in Canada, nu woon ik al 17 jaar in de USA. JF al 15 jaar, geloof ik. We wonen beiden dus al heel lang in de VS. Maar we zijn geboren in Canada en daar zijn we ook grootgebracht. Kataklysm is daar geboren. We zijn dus Canadezen.
In maart was ik erg verheugd om te ontdekken dat Ex Deo een single uitbracht, namelijk ‘The Philosopher King’. Nu weet ik dat jullie aan een nieuw album werken. Kan je daar wat meer over vertellen? Hoever staan jullie?
Zeker. We hebben driekwart af van dit album. Bijna af dus, wat opnamen betreft zitten we in de helft. Maar nu verloopt het schrijfproces vlugger, zodat we dit compleet kunnen maken. We hopen in september de studio in te gaan. Het album zal de titel ‘The 13 Years Of Nero’ krijgen. Het gaat dus over keizer Nero. Het is een heel donker album en ik heb er nu al mijn hart aan verloren. Ik kijk er echt naar uit om het verder op te nemen en het dan volgend jaar uit te brengen. Dat zal pas in de lente gebeuren, dat is nu het plan, omdat we er nog werk aan hebben en we willen ook een video maken wanneer we terug bij elkaar kunnen komen. We hebben dus nog wat tijd nodig, maar we zijn zeker op weg om het te completeren. We zijn er erg opgewonden over. Het is een conceptalbum, het hele album gaat over Nero. Het had mooi geweest om me in Rome nog wat voor te bereiden, maar dat heeft niet mogen zijn. We willen ook meer touren met Ex Deo. We hadden al een tournee met Fleshgod Apocalypse gepland maar die is uitgesteld tot volgend jaar. Dat zullen we doen voor dit album en daarna terugkomen. Ik droom er nog altijd van om met Ex Deo te headlinen met een volledig Romeins aangekleed podium. Dat zou tof zijn. Laat ons zien wat er zal en kan gebeuren… Ik kijk uit naar de toekomst, al ziet die er nu donker uit.
Iets waar we het zeker ook over moeten hebben: het verwondert me dat je ook werkt aan een soloalbum…
Zoals ik al zei: Kataklysm’s teksten wordt gemaakt met ruimte voor eigen interpretatie. Jij weet waar het over gaat, maar anderen zullen de teksten lezen en er misschien iets heel anders in zien. Deze plaat maak in nu in plaats van een boek schrijven over die drie decennia dat ik dit nu doe. Het gaat eerder over mijn opgroeien tot nu, alles wat ik doorgemaakt heb, een autobiografisch werk. Elke song is min of meer een hoofdstuk. Daar ben ik dus aan bezig. Het gaat een andere manier van benaderen worden. Ik denk niet dat ik er een label voor ga aanspreken, ik denk dat ik iets ga opzetten, rechtstreeks met de fans. Het zal gebeuren onder mijn pseudoniem Invictus, dat zal de album moniker zijn die ik daarvoor ga gebruiken. En ik kijk daar naar uit. Het gaat anders zijn, muzikaal zal ik wat meer experimenteren. Het zal wel metal en agressief zijn, dat is nu eenmaal wat ik doe, maar hier kan ik wel nieuwe dingen uitproberen natuurlijk. Uiteraard zal mijn stem herkenbaar zijn, maar ik werk wel met enige andere mensen aan dit album dan gewoonlijk en we zullen nieuwe dingen uitproberen. Het zal een andere sound hebben. Ik kijk daar naar uit. Het zal een andere soort benadering hebben op wat ik gewoonlijk doe. Very social based.
Zijn er nu al enige vooruitzichten om de volgende videoclips te maken? Is het bijvoorbeeld toegelaten om doorheen alle staten in Amerika te reizen voor jullie?
We kunnen doorheen alle Staten reizen, maar we kunnen niet naar Canada en mijn bassist zit in Canada. Oli, de drummer ook. De halve band zit hier en de andere helft zit daar. We hebben dus een probleem om rond te trekken om video’s te maken. Maar er zijn meerdere singles komende en we hebben heel wat footage dat we eventueel kunnen gebruiken. Een deel daarvan gaan we gebruiken voor de volgende single die in augustus zal uitkomen. Dat wordt voor ‘Underneath The Scars’. De derde single komt uit wanneer het album uitgebracht wordt, eind september. Tegen dan zien we wel hoe de zaken er voor staan.
Kan je momenteel op verlof gaan?
Ja, doorheen alle Staten in Amerika, maar niet naar Canada. Wij kunnen wel naar Canada, omdat we Canadese paspoorten hebben, maar daar wacht ons een quarantaine van 14 dagen. Dat is lang weg van de familie om een clip te maken, maar we zullen afwachten. We beslissen van dag tot dag, zoals iedereen.
Is het in Canada ook zo erg als in de VS?
Neen, het is veel beter in Canada. Canada heeft een erg Europese benadering van dingen. Amerikanen zijn erg onafhankelijk en eigenwijs in dingen en ze houden er niet van als je hen de vrijheid afneemt. En ze vertrouwen de regeringen niet. Daarom zijn hier zoveel wapens. Ze zijn erg tegen tiranniek gedrag en daarom verspreidt het virus zich zo snel. Ze denken aan complotten en de heleboel is enorm gepolitiseerd hier, zeker in de aanloop naar de verkiezingen. Je weet niet meer wat de waarheid is. Mensen nemen risico’s die ze waarschijnlijk niet zouden mogen nemen. Dat is wat er gebeurt.
Als de verkiezingen nog doorgaan met dat virus…
Ja hoor, dat gaat zeker gebeuren dit jaar. Wees daar maar zeker van. In november. We hebben dus nog tijd. Het gaat een speciaal jaar worden. Niet alleen door dat virus, maar ook vanwege wat er allemaal gaande is qua politiek. Al die protesten…
Och ja, met Black Lives Matter en al die rotzooi…
Inderdaad. Momenteel heerst er veel anarchie in het land. Nogmaals, ook hier denk ik dat een deel ervan politiek gemotiveerd is, omdat in veel van de Staten waar dit gebeurt democraten aan de macht zijn. Dit gebeurt niet in republikeinse gebieden. Ze willen chaos zodat de president heel slecht lijkt. Ik ben geen politiek individu, om eerlijk te zijn met je. Ik vind dat beide kanten idioten zijn, maar zij hebben allebei agenda’s en als ik zie dat dit zo’n chaos met zich meebrengt, zoveel levens verwoest en mensen die sterven, dan kan ik daar niet achterstaan. Voor mij is dit geen intelligente manier van handelen. Laat ons gewoon de stemmen tellen als het zover is. Je hoeft het land niet af te breken om je punt te bewijzen en je gelijk te halen. Zeker niet met dit Covid ding. Het is helemaal geen goede tijd om zoiets te beginnen.
En als het regent in de VS, druppelt het in Europa. Hier zijn nu ook BLM betogingen in volle coronacrisis en ze worden toegelaten!
Dat is erg en je kan er niets aan doen. Ik vind dat iedereen eerlijk en goed behandeld moet worden, zo zou het moeten zijn onder mensen. Maar wat duizend jaar geleden gebeurd is, heeft niets met mij te maken of met mijn soort of wat dan ook. Ik behandel mensen zoals ze mij behandelen en zo zou het moeten zijn. Maar helaas zijn er altijd aanstokers en tuig aan beide zijden en dan gebeurt zoiets als nu. Gelukkig komen wij als metalheads overeen en hebben we de clubs waar we heen kunnen om onze tijd door te brengen, een biertje te drinken en een fijne tijd te beleven. Hopelijk komt dat terug.
Ja, want als ik me doorheen Antwerpen begeef naar een concert, betreed ik een totaal andere wereld waar ik me ineens wel thuis voel daar…
En dat is de magie van onze industrie, de magie van wat wij doen. Hopelijk kunnen we vlug terug naar normaal leven.
Om even terug te komen op die BLM. Mijn vriend zei gisteren inderdaad iets van een soort guerilla oorlog in Portland…
Ja, ja, ze vernielen daar alles op straat. Ze zijn gek. Het zijn nu zelfs geen zwarten die dat nu doen, maar blanken. Het is een gevecht tussen BLM en blanke mensen en ze grijpen dit aan om de politie aan te vallen en vleugellam te maken, hun macht te breken. Om de politie te demilitariseren, defund the police, ze nemen al het geld weg van de politieafdelingen en ze sluiten de politiedepartementen. Ze willen sociale werkers om de straten te beheersen, straatwerkers in de plaats van politie, maar als iemand in zijn huis verkracht wordt of zijn huis wordt vernield, of er gebeurt een diefstal, dan gaan de straatwerkers niets doen. Er komt anarchie als dat gebeurt. Het is een soort mentaliteit waar je nergens mee komt. Hetgeen recht gezet moet worden is dat er heus wel slechte flikken zijn, maar ook veel goede. Het is hetzelfde als zeggen dat iedereen racist is. Dat generaliseren is het probleem. We zouden niet mogen veralgemenen, want zo is het niet. Maar ik denk ook dat deze covid-19 situatie al veel mensen doet koken. Het was al langer dat mensen beginnen door te slaan door zolang opgesloten te zitten thuis en nu hebben ze een aanleiding – eerder een drogreden – om buiten te komen en totale chaos te veroorzaken. Ik denk dat dit alles verergerd heeft en de protesten doen uitbreiden.
Ja en hier in Antwerpen zit ik natuurlijk juist in het epicentrum van de nieuwe uitbraak…
Ja, dat sucks, wees voorzichtig en laat alles rustig passeren. Iets anders kan je niet doen. Hier zitten we nu – zoals ze zeggen – op het plateau van het virus dat terugkwam. Er waren onlangs 15.000 mensen per dag geïnfecteerd. Alleen in Florida. Maar nu is het al geleidelijk gezakt tot 6 à 7000 per dag, en rond dat getal blijft het, omdat het traag naar beneden gaat. Dit virus kan je niet inschatten. Mensen dragen maskers en ze zijn voorzichtig en dan zal het wel terug zakken. Maar het dodental is laag. Daar moet je naar kijken. Maar ik denk nog steeds dat het leven van iedereen rigoureus afsluiten en stilleggen nog meer problemen creëert. Het creëert stress, alcoholisme en misbruik. Al die dingen worden nu gevoed door de situatie. En de mensen gaan er nu niet mee naar de dokter omdat ze bang zijn. We hebben hier een groot probleem. Die lockdown kan je eenmalig doen in het begin om het te vertragen, maar dan moet je het toch anders zien op te lossen, want anders krijg je andere miserie, economisch en mentaal. Een mondkapje dragen en afstand houden en weinig sociale contacten, dat lijkt me de oplossing voorlopig. Vroeger toen er geen internet was, beschermden de mensen zich ook met mondkapjes en ze zijn er altijd door geraakt. Het duurde wel jaren, maar kom (grinnikt). Maar hier zijn we toch in een versnelde maatschappij, dus als we slim zijn zouden we dit toch wel in een jaar moeten kunnen verslaan. Misschien wordt de vaccin toch nog de oplossing, we zullen zien… Hier spreken ze over de scholen openen volgende maand. Dat probleem heb ik nu ook, want mijn dochter is vier jaar. We zitten dus te overwegen: zullen we haar naar school sturen of niet? Ik werd nu wel nooit meer ziek van virussen of griep omdat ik constant heel de wereld afgereisd heb en elk virus dat er is, ben ik wel eens tegen gekomen. Ik ben met elk virus in de wereld in contact geweest denk ik. Ons immuunsysteem zou toch wel goed ontwikkeld moeten zijn. Maar we zijn mensen en we kunnen germs niet stoppen. Er zijn er triljoenen, zelfs al draag je een masker. Als je hond je gezicht likt, zijn dat een miljoen beestjes. Het punt is dus dat we op een bepaald moment de kinderen naar buiten moeten laten, anders gaan ze een zwak immuunsysteem ontwikkelen als we hen altijd beschermend binnen houden. Die mentaliteit heb ik en we zien wel wat er gebeurt… Maar zolang we de ouderen, de zieken en de zwakken en hen weghoudt van iedereen die ermee te maken heeft, denk ik dat we okay zijn.
Tja, anders moet je op den duur stoppen met leven. Wou je nog iets kwijt?
Ik wil alleen nog melden dat we het groots appreciëren dat er nog fans zijn die Kataklysm ondersteunen en ons bijstaan in deze moeilijke tijden. Ik wil ook jou speciaal bedanken. Jij bent op dit moment onze stem, er is niets anders dat we kunnen doen. Er zijn geen concerten, geen sociale dingen, dus in feite zijn mensen als jij en Rock Tribune en al die andere magazines momenteel onze enige stem naar de buitenwereld. Jij bent onze verbinding met de fans. Jij doet hetzelfde als al die dokters en verpleegsters in de ziekenhuizen, de patiënten helpen, maar dan als een balsem voor de ziel voor de muzikanten. Anders natuurlijk, je weet wat ik bedoel. We danken al onze fans en we hopen terug te keren naar de podia zo vlug mogelijk. Maar het is wat het is en momenteel dank ik hen uit de grond van mijn hart om er te zijn voor ons in deze tijd.
We will welcome you with all of our hearts!
Awesome!
Check de onderstaande socials voor meer informatie over Enslaved.