Kamelot behoeft eigenlijk geen introductie. Na vijftien albums (live platen meegerekend) is de Amerikaanse band inmiddels uitgegroeid tot een instituut als het gaat om symfonische, bombastische power metal.

Des te interessanter is wanneer Kamelot met een nieuw album komt, zeker wanneer het, om verschillende redenen, vijf jaar heeft moeten duren voordat er een nieuw studio album mocht verschijnen. Het album kreeg de titel ‘The Awakening’ mee en is dus album nummer vijftien. Voor zanger Tommy Karevik is dit het vijde  Kamelot album waarop hij is te horen (ook hier heb ik een live album meegeteld). Te horen is dat Karevik zijn rol binnen de band inmiddels met verve en vol zelfvertrouwen uitvoert. Op zowel de zware nummers als de soms mierzoete ballads is geen speld te krijgen tussen de performance van de zanger. Heel soms gaan zijn trucjes en zuchtjes  wat irriteren, maar dat neemt nergens de overhand. Karevik’s compositorische inbreng wordt ook op elk album groter, wat wel wat wil zeggen over het vertrouwen dat hij inmiddels krijgt van ‘Mr. Kamelot’, gitarist Thomas Youngblood.

Drummer Alex Landenburg is voor het eerst op een studio album van de band te horen en ook hij kwijt zich prima van zijn taak. Zijn dubbele bassdrum spel past perfect binnen de bombast van Kamelot en op deze manier trekt hij regelmatig de aandacht naar hem toe, zoals bijvoorbeeld op opener ‘The Great Divide’ waarmee de hele band overigens met visitekaartjes strooit, want meteen wordt alles uit de kast gehaald waar Kamelot zo goed in is: pompende power metal, een orkest, een koor, melodie, emotie en spetterende gitaar-, toetsen- en vioolsolo’s. Maar vooral: een goed liedje.

Eerste hoogtepunt wat mij betreft is het pompeuze ‘Eventide’ dat zwaar is maar tegelijkertijd een geweldig refrein heeft met een “hook” die je hoofd niet meer uit te krijgen is. Eerste single ‘One More Flag In The Ground’ is de juiste keuze geweest voor een single, het is het meest toegankelijke liedje van de plaat met een refrein dat het live erg goed zal doen. Ballads kent het album uiteraard ook: op ‘Midsummers Eve’ horen we een emotionele Tommy Karevik in duet met Melissa Bonny (Ad Infinitum). Mooi gedaan, de stemmen van de twee passen erg goed bij elkaar. Over de gehele linie zijn de nummers redelijk compact van opzet (alleen ‘Opus Of The Night’ gaat door de vijf minuten heen, voor mij andere hoogtepunt van het album) en de productie van Sascha Paeth (ja, hij weer) is er weer eentje om door een ringetje te halen.

Fans van Kamelot kunnen ‘The Awakening’ weer blind aanschaffen. Dat is misschien het enige dat er op de plaat is aan te merken: als luisteraar word je nergens echt verrast. Muziek, productie, arrangementen, verpakking: het is allemaal erg herkenbaar. Maar dat zal de fans een worst zijn. Die hebben er met ‘The Awakening’ weer een mooie uitbreiding van de discografie bij. Kamelot is 18 maart, met drie support acts,  te zien in de Mainstage (Brabanthallen) te Den Bosch.