Na ‘The Expedition’ (2000) en ‘One Cold Winter’s Night’ (2006) is ‘I am the Empire – Live from the 013’ het derde live album van Kamelot. Op een mooie nazomerdag in 2018 (14 september om precies te zijn) stond het Amerikaans/Zweedse power metalgezelschap in een kolkende 013 in Tilburg, en de opnames hiervan hebben nu hun weg gevonden naar diverse beeld en/of geluidsdragers. Het recensie exemplaar dat ik van platenmaatschappij Napalm ontving bevat alleen de audio opnames. De registratie komt echter ook op DVD en BluRay uit. Gelukkig was ik bij het concert aanwezig en kan ik nog wel wat beelden uit mijn grijze massa terughalen.

Het enthousiaste publiek kan ik me in ieder geval nog goed voor de geest halen. Het is mooi om te horen dat het producent Sascha Paeth (Epica, Avantasia) is gelukt om de sfeer van de avond goed vast te leggen. De uitverkochte zaal is regelmatig (maar nergens overdreven) goed te horen, ook middels spreekkoren. Toen ik hoorde dat de band twee jaar na dato pas de opnames ging uitbrengen, was ik bang dat er in de studio flink wat partijen over gedaan zouden zijn. Daar is echter niets van te horen. Het hele document lijkt helemaal live. Er is ook nauwelijks geknipt in de opnames. Dat betekent ook dat de wat saaie toetsen/drums solo van Oliver Palotai (k) en Alex Landenburg (d) (inmiddels vast lid) gewoon op deze CD staan. Met de beelden erbij is het waarschijnlijk veel leuker om naar te luisteren.

Rode draad tijdens dit speciale optreden in ‘Tillbuuuurgggghhh!!’ was het meest recente studioalbum ‘The Shadow Theory’ waarvoor Kamelot toen nog op pad was. Niet gek dus dat we van dat album een aantal tracks tegenkomen. Zo is de titel van dit album afgeleid van het refrein van semi opener ‘Phantom Divine’, afkomstig van dat album. We horen meteen één van de vrouwelijke gastvocalisten die tijdens deze show acte de presence gaven: Lauren Hart (Once Human). Verder horen we Alissa White Gluz (Arch Enemy) tekeer gaan op ‘Liar Liar’, ‘Sacrimony’ (samen met Elize Ryd van Amaranthe) en op (voor mij) hèt Kamelot nummer ‘March Of Mephisto’. Verder wordt ‘Under Grey Skies’ voorzien van extra vocalen van onze eigen Charlotte Wessels van Delain. Kamelot zanger (en vrijwillig brandweerman) Tommy Karevik was deze avond bijzonder goed bij stem en dat is op deze opnames goed te horen. Karevik is wel een zanger die in zijn presentatie nog wel eens terg wil vallen in stereotype bewegingen en maniertjes, maar dat is uiteraard op deze audio opname niets van te merken. Bekijk de beelden en u snapt wat ik bedoel. De productie is geweldig, al is de basgitaar van Sean Tibbetts nauwelijks te horen, maar een kniesoor die daar op let verder. Gitaar (Thomas Youngblood – Mister Kamelot), toetsen en drums zijn goed te volgen. Een live opname hoeft niet perfect te zijn, maar met dit album komt Kamelot echter akelig dicht in de buurt.

Tijdens de finale werd nog even alles uit de kast gehaald. Tijdens ‘Burns To Embrace’ stond een heus kinderkoor op het grote podium, waarvan één van de kids het zoontje van gitarist Thomas Youngblood bleek te zijn. Het maakte de avond nog meer bijzonder, alleen al vanwege de trotse blik van papa Youngblood. De kids zongen echter niet live, de stemmetjes kwamen (net als alle andere meerstemmige koortjes) uit het toetsenbord van Oliver Palotai. Het is het enige smetje op deze verder perfecte live registratie van Kamelot. Gaaf dat e.e.a. in ons land werd opgenomen en ook gaaf dat ik erbij was. Dat maakt het bezit van een live opname alleen maar leuker.

Napalm Records brengt ‘I Am The Empire’ uit op CD, verschillende kleuren vinyl, DVD, BluRay en een (in de voorverkoop al uitverkochte) box set.