Italië staat niet onbekend om de fuzzrock bands die zij voortbrengt, bands zoals Satori Junk, Demetra Sine Die en Alchemical Wake, die er allemaal hun eigen stijl op nahouden en verder niet veel gemeen hebben. Een veelzijdige muzieksoort dus. Jahbulong liet zich inspireren door bands als Sleep en Electric Wizard, wat ook wel naar voren komt op hun tweede langspeler, ‘Eclectic Poison Tones’.

Gelukkig zijn er wel degelijk verschillen en horen we meer structuur dan we doen bij een gemiddeld Sleep nummer, en is er minder chaos present dan bij bepaalde Electric Wizard platen. We horen lekkere recht toe recht aan stoner doom, waar de stoner makkelijk de leiding pakt. Door de trage manier van spelen en de herhaling der riffs ontstaat een uiterst ontspannen sfeertje en, zo schrijft de band ook, een sfeer die waarschijnlijk nog beter tot zijn recht komt als de luisteraar zich laat benevelen door wat MJ. Het zijn niet alleen riffs echter, Jahbulong weet ook de sologitaar goed in te zetten en creëert hiermee telkens weer een donkere twist binnen de nummers.

‘Eclectic Poison Tones’ is een uiterst aardig album. Ondanks een aantal herkenbare elementen, zoals bijvoorbeeld het Geezer Butler-achtige basspel, weet Jahbulong zijn eigen geluid te pakken en dit in vier lange nummers mooi uit te werken en te etaleren. Heel sporadisch wordt het orgel gebruikt, wat weer een extra element toevoegt, en de ver weg klinkende, warme stem past uitstekend bij die eerder genoemde atmosfeer. Een plaat die met elke luisterbeurt weer beter klinkt.