Hallo Henri, alles goed?
Ja hoor. Ik heb juist een heel lang interview met Rock Hard van Frankrijk achter de rug. Het is terug volop interview tijd. Het circus is losgebarsten maar ik probeer het overzichtelijk in te plannen. Niet meer elke avond en ook geen hele avond vol. Anders begin je om de duur nog te hallucineren. Alsmaar hetzelfde verhaal vertellen. Om de duur weet je niet meer wat je gezegd hebt of niet.

‘Illuminati’ is met voorsprong een van jullie meest veelzijdige albums geworden. Was daar een beetje nood aan?
Nee, dat is er nooit. Weet je hoe dat komt? Bij ons is er nooit een masterplan. Het is nooit op voorhand duidelijk hoe een album eruit gaat zien. Meestal krijg ik een berichtje van het boekingsagentschap met de boodschap dat de aanvragen voor festivals en shows wat achteruitlopen en dat het tijd wordt voor een nieuw album. Dan bel ik naar Metal Blade. Die vragen wanneer het uit moet komen. Dan krijg ik een deadline te horen en denk ik ach shit, nu moeten we beginnen opschieten. Dat begint dan ergens en wat eruit komt, komt eruit. Het is zeker niet vooropgezet. We zijn altijd al een melodieuze metalband geweest en ook nu staat de melodie terug voorop. We hebben wel wat meer aspecten toegevoegd als anders. Vroeger gebruikten we in bepaalde stukken wel eens een keyboard. Behalve op het laatste ‘The World Ablaze’. Daar werden ze niet gebruikt. Maar nu staan ze er op elk nummer. Soms op de voorgrond, soms meer op de achtergrond. Maar ze zijn altijd aanwezig en verhogen de sfeer van het nummer. Als je dat meer doet als gewoonlijk, gaat het ook meer opvallen.

Je trilogie over WOI is over. Nu is het onderwerp helemaal iets anders. Hoeveel tijd en uren zijn er besteed aan de onderwerpen en teksten.
Ik heb wel wat research gedaan omdat ik het fijn vind om dingen te baseren op geschiedenis. Dat vind ik leuk en het komt ook vaak terug. Ik heb nu vooral ‘Illuminati’ opgezocht. Wie waren dat en waar was dat op gebaseerd. Er is niet zoveel over bekend. Het is een leuk verhaal en iets dat tot de verbeelding spreekt. Zelfs al is het niet zo groot. Het was een vrij kleine organisatie. Als je het terugbrengt tot de kern, wilden ze een bepaalde vrijheid verwerven tegen bepaalde denkbeelden en religieuze stromingen uit die tijd. Ik heb dat proberen te verwerken in de tekst. We zijn de Illuminatie en we zijn aanwezig en regeren de wereld zonder dat jullie merken dat we er zijn. Dat heb ik allemaal verwerkt en daar ben ik best trots op. Ook ‘Broken Halo’ is heel grappig tot stand gekomen. Het nummer was af en ik luisterde naar de muziek. Met pen en papier probeerde ik de tekst te schrijven. Ik had enkel de zin set fire to the garden of Eden. Dat is de openingszin van het nummer. Die paste perfect maar ik wist niet waar ik heen wilde. Ik heb die dan in google ingetypt en die kwam met de suggestie ‘The Garden of Earthly Delights’ van Jeroen Bosch. Dat drieluik met in het middengedeelte de tuin van Eden. Allerlei religieuze mensen hebben seks met elkaar en doen dingen die volgens de Bijbel niet mogen. Dus de tekst is gebaseerd op het schilderij en op die ene zin die me te binnen schiet. Dus ja, als je het hebt over research. Ik heb het op die manier gedaan. Andere dingen heb ik uit films gehaald en wat dan ook.

Er staat een lugubere en donkere sfeer op het album. Was dat een mood swing die jij in je hoofd had?
Neen. Het album is vrij spontaan ontstaan zoals bij ons de gewoonte al is. Ik had het geluk dat Mike (Ferguson – gitarist) en Jeroen (Pomper – bassist) ook vrij veel ideeën aanleverden. Ik ben dan beginnen schrijven en waar ik vast zat, baseerde ik me op zaken die zij aanleverden. Vandaar is de basis dan gezet. Maar toen dacht ik ook aan keyboards. Ik heb dan een keyboardspeler bij me thuis gehad. Net als de vorige albums, werd ook nu terug bij mij thuis opgenomen. Die man heeft is drie dagen gebleven. We zijn alle nummers doorgegaan. Ik vertelde hem wat ik in mijn gedachte had over de sfeer en zo en of hij dat kon spelen. Hij speelde dan telkens drie varianten en we hebben de beste uitgekozen. Ook met de zangpartijen werd veel meer gedaan. Mijn grunts vormen de rode draad. Samen met de achtergrondzang van Jeroen. We hebben ook cleane zangpartijen en koorachtige zaken toegevoegd. Ook grunt on tone. Dat is half zingen en half grunten. Dat staat wat op de achtergrond maar geeft een enorme uitbreiding aan de sfeer van de nummers.

Hoe ga je dat allemaal live presteren?
Als we spelen met een clicktrack, kunnen we gewoon de keyboards laten meelopen. Een extra keyboardspeler meenemen op toer zie ik niet zitten. Ook dat koor is wat dubieus. We kunnen dat laten meelopen of live zelf meezingen. Of zelfs een combinatie tussen de twee. Als we dat live gaan weglaten, zou er wel een gat vallen.

Nog tijdens het schrijfproces werd Mike vervangen door Dave Meester. Wat is er juist gebeurd?
Dave kwam na de opnames bij de band. Maar ervoor zat hij er ook al bij. Dat zat namelijk zo. We hadden al een tijdje niet meer getoerd. We hebben ook eens een pauze van drie jaar genomen wegens persoonlijke omstandigheden. In 2015 gingen we terug spelen. Normaal enkel weekendshows en festivals. Maar na een paar jaar werd de vraag gesteld om terug op toer te gaan. Toen kwam er die aanbieding om mee te gaan met Suffocation en Belpghegor. En dat was een heel leuke combinatie. Die toer was heel succesvel. Mike zag het echter niet zitten. Dus vonden we een vervanger in Dave Meester. Die klonk enorm goed. Zowel als persoon als muzikant. Je zit weken bij elkaar op de toerbus en moet wel wat kunnen verdragen. We verwachtten dat Mike nooit meer ging meegaan in de toekomst en om dan telkens een vervanger te zoeken als we op toer gingen vertrekken. Dus werd het besluit genomen om Dave binnen te halen en afscheid te nemen van Mike. Heel erg want Mike is zo een fantastische en goede vent. En een uitstekende gitarist en componist. Hij heeft nog zoveel goede dingen bijgedragen aan het album. Ik heb die laten staan. Je hoort nog steeds zijn gitaarpartijen. Dave zei wel dat als hij toch in de band bleef, waarom hij dan niet beter zijn eigen gitaarsolo’s deed. Hij moest ze later toch live spelen. Dus heeft hij die solo’s ingespeeld. Ik ben blij met zowel Mike als Dave. De dingen die Mike bedacht heeft, klinken echt goed. Ik ben trots op de tijd dat hij in de band gezeten heeft. En als persoon is hij zo een supertoffe gozer.

Ook het nummer ‘Gabriel’ is nogal speciaal. De death metal comfortzone wordt wat verlaten en je hoort iets dat thuishoort in de gothic rock.
Ja en neen. Het is misschien wel een experiment. Wij vonden het gewoon mooi klinken. Het paste goed bij ons. Die melodie is wat atypisch voor het death metal genre. Maar wij vinden dat we niet zo die dingen alsmaar moeten spelen die eigen zijn aan death en black metal. We mogen best wel eens buiten de gebaande paden treden. En het is heel goed gelukt. Jij ben de vijfde of de zesde die ik spreek en iedereen vond het goed. Op het vorige album stond het nummer ‘Escape Across The Ice (The White Army)’. We dachten eerst dat het ook buiten het genre ging vallen. Zouden we zoiets wel doen? Maar we vonden het mooi en het kwam dan toch op het album terecht. Mensen vonden het mooi en nu spelen we het live. De zaal is helemaal mee. Dat is ook de reden dat we nu ‘Gabriel’ op de plaat hebben gezet zonder dat gevoel of het wel kon.

Volgens de biografie heeft ook Kevin Quilligan van Apophis een gastbijdrage geleverd. Ik heb hem echter niet kunnen ontdekken.
Maar hij is er wel degelijk hoor. Als je luistert naar de nummers ‘Illuminati’, ‘Satan Spawn’ en ‘Gabriel’. Je zult hem ontdekken op de achtergrond. Iemand zingt en grunt tegelijk. We hebben dat grunt on tone genoemd. Grunten zit niet echt in een toonsoort. Deze grunt wordt gezongen als een zanglijn en dat heeft Kevin gepresteerd. Het zit ook verwerkt in die drie nummers. Dat heeft ook heel wat toegevoegd aan de sfeer van het album. Ik kon dat niet vandaar dat Kevin erop stond.

Was hij niet boos dat je Dave Meester van hem hebt afgenomen. Tenslotte maakte die ook deel uit van Apophis.
Dat klopt maar Apophis was ermee gestopt. Hoewel ik online al gehoord heb dat ze nog iets zullen doen. Maar Dave was al met ons op toer gegaan vooraleer we hem vroegen als vast lid. We hebben hem dus echt niet afgenomen hoor.

En wordt er iets gedaan voor de fans? Hoort er een speciale releaseshow bij het album?
We doen drie releaseshows. Een in Duitsland op vrijdag 7 februari. De zaterdag erna in Hoogeveen. Voor ons is dat thuis spelen. En op zondag staan we in Amsterdam. Een paar dagen later vertrekken we dan op Europese toer met Obscura. Daar werd nog gauw een Franse show aan toegevoegd. Daarna gaan we naar Zwitersland, Italië, het Oostblok en Scandinavië. En dan nog wat Duitse shows. Als dat afgelopen is, gaan we eens kijken om wat meer naar het westen toe te spelen.

God Dethroned bestaat al sedert 1990. Toch zijn jullie er telkens in geslaagd om met relevante en goede albums voor de dag te komen.
Bedankt voor het compliment. Bij God Dethroned hebben we nooit tweemaal hetzelfde album uitgebracht. Toen destijds ‘Bloody Blasphemy’ uitkwam, was dat heel succesvol. Het volgende mocht zeker niet als deel twee klinken. Sommige bands doen dat wel. We spelen dan wel in dezelfde stijl. Toch proberen we om elk album heel divers te laten klinken. Elk album verschilt van het album daarvoor. En per album spelen we dan nog eens meerdere diverse nummers. Het moet wel iets doen voor het luisterplezier. Het gaan van de ene sfeer na de andere en dat tot in het laatste nummer. Dan heb je er al een hele muzikale reis opzitten. Dat hebben we al altijd gedaan en dat blijft lukken.

Er was ook een heel lange pauze tussen ‘Sign Under The Iron Cross’ en ‘The World Ablaze’. Voelde dat een beetje als een sterker terugkomen?
Nou, sterker dat weet ik niet. Het is wel zo dat ik merkte dat ik in die drie jaar het heel hard miste. Ik ben om persoonlijke redenen een paar jaar gestopt. Maar als je muzikant in hart en nieren bent, zit dat in je systeem en moet je blijven doorgaan. Om me een goed gevoel te geven, ben ik terug beginnen spelen. Dus doen we nu terug optredens. Of ik sterker ben weet ik niet. Maar als ik zie hoeveel volk we nog steeds trekken voor elke show, kunnen we dat nog een aantal jaren blijven doen.

Je hebt ook je eigen bedrijf: Serpent King Guitars. Hoe staat het daarmee?
Het loopt wel goed. Het is een klein bedrijf. De hoofdfocus ligt op het bouwen van custom gitaren. We ontwikkelen modellen en het krijgt een naam. Iemand bestelt een model en voegt er zijn eigen persoonlijke stijl aan toe. Dat bouwen we dan. We doen ongeveer twintig customs per jaar. Het is klein maar toch een wezenlijk onderdeel van mijn leven. Ik wil werken wanneer ik kan en op toer gaan zonder vrij te moeten vragen. Mijn eigen baas zijn en mijn passie voor muziek en drang naar vrijheid zijn heel belangrijk voor mij. Er is ook een internationale vraag. We hebben klanten over heel Europa. Bijna alle landen zelfs en Amerika, Canada, IJsland en Scandinavië. Veel klanten komen vaak terug. Maar er zijn ook blues gitaristen die op onze gitaren spelen. Een David Gilmour of James Hetfield ga je niet vinden maar heel wat mensen kennen me van God Dethroned. Frank Blackfire van Sodom is op onze gitaren beginnen spelen. Ze speelden gisteren zelfs op Knotfest in Costa Rica voor 15.000 man en hij stuurde me foto’s op van hem op het podium met mijn SKG.

Er waren ook plannen om ‘Bloody Blasphemy’ integraal te spelen. Is dat er uiteindelijk ooit van gekomen?
Ja hoor, dat hebben we gedaan. Dat zouden aanvankelijk twee optredens worden. Eentje in Groningen, onze thuisbasis. Daar is ook een dvd van opgenomen en die zit samen met het nieuwe album in de boxset. We zouden het ook doen op een Duits festival. Dat was echter midden in onze Europese toer en we zaten in Hongarije. Toen we richting luchthaven reden, kwamen we in een file terecht en misten we het vliegtuig. Die is dus niet doorgegaan. Maar op het Ragnarok festival 2020 in Duitsland gaan we het doen.

Met Obscura staat tussen 15/02/2020 en 07/03/2020 een stevige toer gepland. Op een paar uitzonderingen na, spelen jullie alle dagen.
‘Je kan beter alle dagen spelen dan soms een pauze in te lassen. Je hebt een bepaalt ritme door dagelijks op hetzelfde tijdstip te spelen. Na een intensief uur kan je terug uitrusten. Als je dan al eens een dag vrij hebt, ben je helemaal uit het ritme en slaat de lichamelijke vermoeidheid hevig toe. Het is dus beter vol te houden met alle dagen te spelen. We hebben zo ooit eens zesenzestig shows op een rij gedaan. Maar dat was best veel. Jammer genoeg spelen we deze toer niet in België en Nederland. Vooral Duitsland, Zwitserland, Scandinavië en de Baltische staten worden afgedaan. Enkel twee van de drie releaseshows gaan in Nederland door. Maar we hopen het de maanden na de toer goed te maken door ook in West-Europa te spelen.”

Bedankt alleszins voor je tijd. Als je nog iets wil toevoegen, ga je gang.
Ik ben heel blij dat het album klaar is. De batterijen waren echt wel leeg. Zoveel energie werd erin gestoken. Maar de feedback die ik tot nu toe ontvangen heb, klonk heel positief. We passeren zeker nog in België en Nederland om te spelen. Vergeet ook onze twee videoclips niet te bekijken want die zijn prachtig. Het zijn echte speelfilms gecomprimeerd tot een viertal minuten. Zeker doen dus.