Elvenking
Aydan: “We voelden na ‘Red Silent Tides’ dat we de identiteit van de band compleet aan het verliezen waren, dus toen hebben we eens goed gesproken over waar we nu eigenlijk naar toe wilden als band.”
Elvenking is een band waar je na ruim twintig jaar en inmiddels tien albums niet meer omheen kan in de folk metal scene. Sterker nog, ik durf gerust te stellen dat dit bewuste sub-genre er zonder deze band vandaag de dag totaal anders uit zou hebben gezien. Het nieuwste album ‘Reader Of The Runes – Divination’ is zonder twijfel een van de sterkste albums ooit van de band en ook het eerste echte conceptalbum. We kunnen dus stellen dat het hartstikke goed gaat met de Italianen en dat de groei er ook nog niet uit is. Om wat meer te weten te komen over het album en over waar de band nu staat, heb ik een half uurtje gebabbeld aan de telefoon met Federico Baston die beter bekend is als Aydan, de gitarist en grondlegger van de band. Lees hieronder alles over het nieuwste album van Elvenking, de zoektocht naar hun eigen Pagan Purity en de liefdesverklaring aan een platenmaatschappij!
Jori van de Worp Ι 27 oktober 2019
Het nieuwste Elvenking album ‘Reader Of The Runes – Divination’ is inmiddels een paar weken uit, dus het stof heeft kans gehad neer te dwarrelen. Ik moet zeggen dat ik het een absoluut fantastisch album vind, en het is ook een bijzonder album want het is jullie tiende. Dus ik denk dat felicitaties hier wel op de plaats zijn?
Nou kijk eens aan, dat is leuk om mee te beginnen. Hartstikke bedankt!
Hoe zijn de reacties van jullie fans tot nu toe geweest?
We hebben eerlijk gezegd erg hard aan dit album gewerkt om het echt een speciaal album te maken. We zijn een paar jaar geleden eehm, wat meer teruggegaan naar onze muzikale roots, en we vonden dat de muziek nu rijp was om een conceptalbum omheen te schrijven. De reacties van zowel fans als pers zijn echt overweldigend geweest, veel meer dan we verwacht hadden. De fans lijken het dus prachtig te vinden. We hadden een speciale editie die al uitverkocht was in de voorverkoop, evenals de vinyl platen. Dat zijn toch wel tekenen dat mensen het album echt gaaf vinden.
Dat is goed om te horen. Dus je zei al dat het een conceptalbum is, kan je ons daar iets meer over vertellen? Zoals ik het begreep gaat het over dat “Reader Of The Runes” figuur?
Klopt, dit is ons eerste conceptalbum. Eerdere albums zoals ‘The Scyte’ waren wel gebaseerd op een thema, maar nu wilden we een echte conceptplaat gebaseerd op een verhaal wat we zelf geschreven hebben. Toen we het verhaal begonnen te schrijven voelde het direct zo dat het bij ons zou passen, maar het was ook wel direct duidelijk dat het hele verhaal met alle plots op één album zou passen. ‘Divination’ is dus het eerste conceptalbum in een serie van minstens drie albums gebaseerd op dit verhaal. Het gaat over de ‘Reader Of The Runes’ inderdaad, een mysterieus figuur wat op willekeurige momenten opduikt in een dorp. De mensen komen erachter dat hij waarzeggingen kan doen over verleden, heden en zeker ook de toekomst. Het verhaal gaat over acht personen die uit nieuwsgierigheid naar deze waarzegger gaan om hun levens te laten voorspellen door dit mysterieuze figuur. Op dit eerste album worden de acht personen voorgesteld en horen we welke verhalen er achter ze schuilgaan.
Klinkt interessant. Dus we hebben nog twee albums te gaan?
Klopt helemaal!
Muzikaal gezien is dit een van jullie meest diverse platen, maar één ding hebben de nummers gemeen, en dat is dat ze veel meer gitaar-georiënteerd zijn dan op ‘Secrets Of The Magick Grimoire’. Was dat een bewuste keuze om meer vanuit de gitaar dan vanuit bijvoorbeeld orkestraties te schrijven?
Zeker. We vonden altijd dat onze albums wat gitaarkracht misten. We konden nooit echt uitvogelen waarom, onervarenheid misschien? We hadden goeie riffs, maar ze kwamen nooit helemaal uit de verf. Het probleem was dat al die gitaardelen compleet verborgen gingen in lagen koor en orkestratie en zo, het gitaargeluid kwam gewoon niet door al die complexe arrangementen heen. We hebben op dit album geprobeerd onze arrangementen wat eenvoudiger te houden en ze ook weg te laten als de muziek er eigenlijk geen ruimte voor bood. Het was belangrijk om elementen als de viool goed te balanceren met het gitaarwerk. Als we de gitaar meer in het gezicht wilden laten blazen, haalden we elementen van de andere instrumenten af, in plaats van maar te blijven stapelen. Misschien is het wel gaaf om naar alleen het orkestrale te luisteren, maar naar mate we meer en meer elementen gingen toevoegen was het af en toe bijna niet meer te volgen welk instrument nou waarheen moest.. We hadden nu Dan Swanö, een goede producer al in de 90s die ons een goed geluid mee kon geven wat tegelijk krachtig en natuurlijk en wat nostalgisch was. Met hem aan boord is ons doel waar we qua geluid heen wilden mooi behaald!
En dat is duidelijk te merken. Een van de meest opvallende nummers is… ik hoop dat ik dit goed uitspreek, ‘Malefica Doctrine’. Het is een van de meest unieke en duidelijk het zwaarste nummer wat ik ooit van jullie heb gehoord. Elvenking meets Wintersun meets Scyclad? Wat kan je me vertellen over dit nummer?
Je beschrijving klinkt fantastisch haha, we zijn grote fans van zowel Skyclad als Wintersun. Het is aan dit nummer inderdaad duidelijk te horen dat we enorme black metal fans waren op jongere leeftijd, net als de melodic death metal uit Scandinavië. Er zit veel black metal in onze roots, en daar hebben we nooit echt geheimzinnig over gedaan, ook op bijvoorbeeld ons vorige album. Op een nummer als dit maar ook de titelsong wilden we even losgaan op deze meer extreme kant in onze muziek die we altijd wel gehad hebben. ‘Malefica Doctrine’ leent zich hier goed voor qua onderwerp. Het speelt zich af in een oud klooster waar de abt (monnik die de leiding heeft in een klooster – Jori) wil dat de “reader of the runes” beelden van God oproept, maar hij krijgt totaal andere beelden die tot zijn afgrijzen meer naar de Duivel neigen dan naar God. We vonden de extreme stijl gemengd met onze eigen manier van muziek maken hier goed bij passen.
Hoe divers de nummers ook zijn en hoe verschillend ze ook zijn van albums als ‘Secrets Of The Magick Grimoire’ en ‘Pagan Manifesto’. Als we deze drie vergelijken met oudere platen als ‘Red Silent Tides’ en ‘The Scyte’ tonen de drie laatste albums meer overeenkomsten dan verschillen. Kunnen we stellen dat Elvenking nu het eigen geluid heeft gevonden na het proberen van verschillende dingen die wel of juist niet zo lekker werkten?
Om heel eerlijk te zijn, voor ‘The Pagan Manifesto’ voelden we ons een beetje verloren. We hebben verschillende dingen geprobeerd en verschillende genres verkend. Eigenlijk deden we dit vooral om onszelf en sommige critici te overtuigen dat we in staat waren dit soort muziek te maken en verschillende benaderingen van muziek maken te gebruiken. Dit was de slechtst mogelijke keuze voor de band ooit, want wanneer we iets goeds deden wat ook aansloeg, was het volgende album weer compleet anders. Dus vanaf een album als ‘The Scyte’ wat een hoop death metal had gingen we naar ‘Red Silent Tides’ wat heel erg hardrock georiënteerd was. We voelden na ‘Red Silent Tides’ dat we de identiteit van de band compleet aan het verliezen waren, dus toen hebben we eens goed gesproken over waar we nu eigenlijk naar toe wilden als band. Deze band is begonnen met een zeker idee en muzikaal concept in het achterhoofd, wat we aanhielden gedurende de eerste jaren van de band rondom ons debuut album ‘Heathenreel’. Met ‘The Pagan Manifesto’ hebben we dat oude gevoel weer opgerakeld en zijn we die kant weer opgegaan als band. Als iemand iets anders zou willen proberen zouden we dat maar onder een andere naam doen, maar we wilden de identiteit van de band Elvenking weer sterk neerzetten.
“Back to pagan roots” zoals jullie zingen op een van de nummers van ‘The Pagan Manifesto’?
Precies! Dat was ook het manifest wat we wilden uitbrengen, terug naar onze roots!
Mooi! Dus nu na twintig jaar geschiedenis met de nodige veranderingen is er één ding wat opvallend constant is gebleven, en dat is jullie contract met AFM Records voor al jullie tien albums. Hoe belangrijk is AFM voor jullie geweest gedurende jullie carrière?
Ik denk dat we inderdaad een van de weinige bands zijn die twintig jaar bij dezelfde platenmaatschappij blijven plakken. We hebben ons eerste contract daar afgesloten toen we nog een stel tieners waren en om eerlijk te zijn, bij AFM hebben we altijd de volledige vrijheid gekregen om te doen wat we wilden. Zoals ik al eerder zei was dat achteraf gezien misschien niet het beste idee. We waren jong, en als we iemand hadden om ons wat meer te sturen en die af en toe ook zou zeggen om bepaalde dingen niet te doen, waren we misschien wel wat beter af geweest in de moeilijke jaren. Aan de andere kant hadden we dus wel die volledige vrijheid. Eigenlijk was ons contract met AFM voor dit album afgelopen, en we hebben wat rondgekeken. We hebben verschillende aanbiedingen gekregen van andere labels en we zijn met die labels in gesprek gegaan, maar uiteindelijk kwam AFM weer terug bij ons met een bod wat we eigenlijk niet konden afslaan. Ook daar hadden ze het gevoel dat de band gegroeid was en dat het tijd was om intensiever samen te gaan werken, en dat is wat we hebben gedaan. Het is bijna een romantisch gevoel wat ik erbij heb, weer met hetzelfde label.
Nou, ik zal je gevoelens overbrengen naar de mensen van AFM dan.
Hahaha, doe dat! Vinden ze vast leuk.
Afgesproken. Over constante factoren gesproken, jij en zanger Damna zijn de enige twee langblijvers over in de band. Vooral sommige drummers houden het niet erg lang vol bij jullie. Wat doen jullie met die arme jongens en hoe lang heeft Lancs nog te leven?
Tja, het is niet makkelijk om in een band als de onze te blijven. We werken er al vele jaren aan om te groeien als band en het steeds professioneler aan te pakken. Dat vraagt om een behoorlijk offer van jezelf, en veel mensen bleken niet de tijd te hebben die nodig was om hierin te investeren. Dat is vrij normaal denk ik voor bands als ons. We hebben nu een band om ons heen verzameld die wel de tijd heeft en ook goed werk levert. We hebben nu een sterke line-up, los van de drummerpositie, die blijft bij ons inderdaad wat moeilijk. Lancs is zo’n goede drummer, op het moment is hij aan het touren met een mega popartiest in Italië. Dus ja, jammer dat hij nu pop aan het maken is, maar hij is zo goed dat de beste artiesten die ook in hitlijsten staan hem bellen. Daar is hij op het moment heel druk mee. Hij is een professionele drummer en moet ervan leven, dus we begrijpen dat hij ook moet gaan spelen waar het een beetje betaalt. Hij heeft in periodes tijd voor Elvenking, maar wat een middelgrote metalband kan bieden voor een professionele muzikant is natuurlijk anders dan wat een enorme arenatour van een popmuzikant biedt.
Volgende week vliegen jullie naar Zuid-Amerika voor een serie concerten, hopelijk kan Lancs mee. Iets speciaals gepland voor deze shows?
Niet echt speciaal, want het is moeilijk voor een band als ons om veel spullen mee te nemen in het vliegtuig. Het zullen dus vrij uitgeklede concerten worden, en we zien wel hoe het gaat. We hebben goede ervaringen met het spelen in Zuid-Amerika, dus laten we zien wat er gaat gebeuren. Het is het eerste deel van de tour van het ‘Reader Of The Runes – Divination’ album, dus het is voor ons ook een soort warming-up. We gaan zien hoe de nieuwe nummers live werken en we gaan ze wat bekender maken bij de fans daar. Het is mooi om dat in Zuid-Amerika te doen, concerten daar zijn altijd te gek. Het wordt onze eerste headline tour daar, dus we verwachten geen overvolle zalen. Maar het is wel tof om ook aan de andere kant van de wereld headliner te kunnen zijn.
Na dat jullie thuis zijn uit Zuid-Amerika neem ik aan dat er eerst een paar dagen rust zijn, en dan de Europese tour met Brothers Of Metal?
Ja klopt, in januari touren we met Brothers Of Metal. Daar kijken we erg naar uit, het zijn leuke lui, we hebben al eerder op een festival samen gespeeld. We hebben nu contact om dingen voor de tour te regelen. Ze zijn een fantastische band, nieuwkomers wel. Hun eerste album verkocht echter zo goed dat ze een headlining tour konden doen, en ze hebben ons gevraagd voor de co-headlining en daar zijn we zonder aarzeling op ingegaan. Na deze tour hebben we nog een tour door Europa en Rusland als headliners.
Voelt het niet vreemd voor een band als Elvenking om nu de co-headliner te zijn voor een band die net het eerste album heeft uitgebracht?
Het is wel een beetje typisch ja, wij lopen al meer dan twintig jaar rond en zij komen net kijken. Maar een probleem is het echt niet. Brothers Of Metal is een fantastische band wat ik al zei en hun tweede album komt er binnenkort aan. Als je ook naar hun streaming cijfers op bijvoorbeeld Spotify kijkt zie je een enorme interesse voor de band, dus ze zullen overduidelijk hun eigen publiek aantrekken. Het verbond met ons past perfect, zowel qua image als qua muziek. Het maakt me niet uit of ze één of tien albums hebben uitgebracht, het is een goede band en het zijn goede lui. Het zal zeker leuk worden en dat vind ik het meest belangrijke.
En voor jullie eigen headline tour hierna? Kan je al iets vertellen over openers of support acts?
Ik weet dat er een Spaanse band zal openen voor ons, maar echt goed heb ik hier nog niet naar gekeken. We zullen dat waarschijnlijk ergens de komende dagen of weken aankondigen. Het zal een vrij korte tour worden omdat we ook de tour met Brothers Of Metal al hebben. We zullen wat andere landen kiezen voor onze tour bijvoorbeeld, maar Duitsland zit er natuurlijk bij beide tours in.
Dat was eigenlijk wel alles wat ik je kon vragen op dit moment. Dus dankjewel dat je wat tijd kon vrijmaken voor Arrow Lords Of Metal, en veel succes komende week. Is er nog iets wat je kwijt wilt aan de Nederlandse fans?
Ik hoop dat alle Nederlandse fans het nieuwe album kunnen beluisteren. Het is iets om van begin tot eind te luisteren, omdat het een conceptalbum is. We zijn in januari in Nederland met Brothers Of Metal, dus ik hoop jullie daar te zien!
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.