Death metalfans op leeftijd en jongere diehard fans die de geschiedenis van het genre zijn ingedoken, kennen het Amerikaanse Insatanity wellicht (nog) wel. Oneerbiedig gezegd was Insatanity een band van de tweede garnituur en brachten ze hun materiaal uit via labels die ook diep ondergronds acteerden. Ook het feit dat ze in de hoogtijdagen niet in Europa geweest zijn, heeft ervoor gezorgd dat de band niet heel bekend is. Overigens zijn ze in 2014 met Bloodsoaked op tour in Europa geweest, maar ook toen speelden ze niet in de meest aansprekende zalen.

Insatanity werd in 1992 in Philadelphia opgericht. Van de oorspronkelijke bezetting zit niemand meer in de band. Bassist/zanger en belangrijkste componist Chris Lytle is sinds 1994 bandlid en kan gezien worden als de nestor. Hij was overigens tussen 1996 en 2001 niet actief binnen Insatanity. Anyway, na drie demo’s, waarvan de tweede ´Ad Maiorem Satanae Gloriam’ het meeste aanspreekt, debuteerde de band in 1995 met het album ‘Divine Decomposition’. Dat album kwam uit op het dubieuze Griekse Unisound label. Dat album werd met de genoemde ‘Ad Maiorem…’ demo als bonus in 2015 opnieuw uitgebracht via Pathologically Explicit Recordings. Dit is overigens een prima album. In 1997 verschijnt er nog een split CD met Immortal Suffering maar daarna wordt het stil. Althans, ik verneem niet veel meer van de band. Toch blijft de band actief en spelen dus regelmatig live. Ook komen er een aantal EP’s uit in respectievelijk 2005, 2010 en 2018. Die laatste verschijnt ook via Pathologically Explicit Recordings en draagt de titel ‘Upon The Ivory Throne’. Ik noem hem expliciet want hij is nogal relevant voor het album waar we het hier over hebben.

Na de eerder genoemde Europese tour verkast de band van Philly naar Tampa, Florida. Althans, een deel van de band. In Florida wisselt de line-up nogal maar in 2018 verschijnt dus de EP ‘Upon The Ivory Throne’ met Gabriel Lewandoski (o.a. Resurrection, ex-Hellwitch, ex-Equinox) op drums. Alle zes songs van die EP staan ook op ‘Hymns Of The Gods Before’. Normaal gesproken kan ik me niet voorstellen waarom een band alle nummers van een relatief recente release opnieuw opneemt. Het feit dat de line-up in 2019 weer is aangepast, zal hier een rol in spelen. Overigens bevat het album nog een oud nummer, namelijk ‘Trail Of Terror’ van de eerder genoemde ‘Ad Maiorem…’ demo. Alleen ‘Ashes Of The Apostle’ is nieuw. Het album sluit af met een Deicide cover, namelijk ‘When Satan Rules His World’ van het album ‘Once Upon The Cross’.

Okay, ik denk dat veel mensen ‘Upon the Ivory Throne’ niet kennen, dus kunnen we deze schijf wel als volkomen nieuw beschouwen. Voor de liefhebbers van death metal met de nodige black invloeden is het wel een tof album. Bruut, rauw en evil. De dubbele vocalen klinken tof. De diepe grunts worden mooi aangevuld met de ijzige screams van nieuwkomer Vanessa Cordoba. Zij speelt overigens ook een aardig deuntje gitaar. Ik moet dan ook het drumwerk van de eveneens nieuwe Ron Parmer (o.a. Malevolent Creation, Brutality) melden. Hij zit een aardig potje te hakken. Als je de band moet vergelijken dan kom je in de buurt van (inderdaad) Deicide of bands als Imprecation of Suffocation. Liefhebbers van het betere hak- en zaagwerk moeten dit album dan ook maar eens beluisteren.