Een hele tijd geleden kwam Immanifest op de proppen met de veelbelovende en zelf uitgebrachte EP ‘Qliphotic’. Ik heb het schijfje hier nog ergens liggen trouwens. Blijkbaar is dat al bijna tien jaar geleden. Nadien werd het oorverdovend stil rond dit symfonische gezelschap uit Florida. Nu is men terug met een eerste langspeler genaamd ‘Macrobial’ en heeft men ook onderdak gevonden bij een platenlabel. The Artisan Era, vooral gespecialiseerd in het uitbrengen van technisch en progressief materiaal, met bands als Arkaik, Inferi en Augury op het rooster, is verantwoordelijk voor de release van het album.

‘Macrobial’ is een moderne plaat geworden met een mix van black en death metal, maar eigenlijk is er geen etiket te plakken op het spel van Immanifest. Er zijn invloeden te horen uit talloze genres, van technische death tot progressieve metal. Het is wel duidelijk dat men ooit veel naar dingen als Cradle Of Filth en Dimmu Borgir heeft geluisterd. Ook andere Scandinavische melodieuze black metal bands maken meer dan eens hun opwachting. Waar ‘Qliphotic’ nog een puur kabbalistische aangelegenheid was, is het nu een verhaal over occulte tovenarij en buitenaardse activiteiten, waarbij dat laatste vooral in de keyboards te horen is. Er wordt gegoocheld met effecten en de toetsen benadrukken het thema. De cleane zang, tussen de duellerende black metal vocalen door, en de theatrale en epische tussenstukken maken het geheel vrij toegankelijk. ‘Orbis Speculari’, een akoestische interlude met vrouwelijke zang, lijkt het album in twee te splitsen, want na dit nummer laat men een nog melodieuzere kant van zichzelf horen in de sluitstukken ‘Niflheim’ en ‘ Spirits Of Old’. Minpunt is misschien het artificieel klinkend drumgeluid. Waarschijnlijk was dat ook de bedoeling, aangezien we bezig zijn aan een astrale reis. Met dit album zal Immanifest zeker en vast nieuwe zieltjes weten te overtuigen en ik beschouw ‘Macrobial ‘ dan ook als het begin van een veelbelovende carrière in de moderne metal wereld.