Ik zou dit verhaal natuurlijk kunnen beginnen met prachtige introductiepraatjes over Helloween en over hoe dit een enorme mijlpaal gaat zijn in de Duitse metalgeschiedenis, maar wie hou ik dan eigenlijk voor de gek… Is er een liefhebber van Duitse heavy/power metal die niet al maanden watertandend naar dit album aan het uitkijken is? Nu aan mij de schone taak om te omschrijven wat je eigenlijk alleen maar wil horen en kan horen: het meest geanticipeerde studio-album van de Duitse metal machine in zijn bijna veertigjarige geschiedenis.

Helloween-XL, Kai Hansen moest erom lachen in ons interview maar ik blijf de term gebruiken. De meest recente Helloween line-up aangevuld met de oud-zanger en out gitarist-zanger, ze hebben een album afgeleverd wat zijn weerga niet kent. Elf hymnes die de verschillende periodes van de band op meesterlijke wijze versmelten tot een geheel wat groter is dan de som der delen. De pret begint bij ‘Out For The Glory’, waar de schijnwerpers vooral op Michael Kiske staan. Vanzelf geeft dat de touch van ‘Keeper Of The Seven Keys’, maar met de screams van Kai Hansen wordt ook het gevoel van dinosaurus ‘Walls Of Jericho’ aangehaald. ‘Fear Of The Fallen’ is al helemaal een juweeltje, hier horen we Kiske voor het eerst in glorieus duet met Andi Deris. Bekijk de videoclip van dit nummer, een van de hoogtepunten van het album! ‘Best Time’ werd door Kai Hansen beschreven als een soort ‘I Want Out’ qua thema, maar ook muzikaal vertonen de nummers de nodige overeenkomsten.

Het is bij ‘Mass Pollution’ dat de sfeer wat grimmiger wordt en een nieuwer Helloween album als ‘7 Sinners’ komt bovendrijven, mede doordat het zowel qua zang als songwriting Deris-only is. “Make some noise!” wordt er gezongen en dat is al aanwijzing genoeg dat we hier te maken hebben met een live-kraker in wording. Hoewel het nog altijd vloeken in de kerk is, heeft ‘Angels’ door Kiske’s  zanglijnen wel wat weg van het album ‘Pink Bubbles Go Ape’, maar past door de gelukkig veel zwaardere productie naadloos binnen de rest van het album. Met ‘Rise Without Chains’ krijgen we meer duetten tussen Kiske en Deris, maar laten we ook de lekkere solo niet vergeten. Met ‘Indestructible’ krijgen we een duidelijk statement van de band te horen, het contrast tussen de loodzware baslijn en hoge zang van met name Kiske in het refrein is de muzikale troefkaart van deze telg. ‘Robot King’ en ‘Cyanide’ laten horen dat zelfs in deze fase Helloween niet vies is van wat muzikaal experiment. Met het grootse ‘Down In The Dumps’ wordt het album stijl bijna afgesloten.

Ja, bijna afgesloten, want we hebben het door interlude ‘Orbit’ ingeleide hoogtepunt nog in de vorm van het meesterljike ‘Skyfall’. De verkorte videoclip-versie is intussen al een tijdje uit en blijft lustig views genereren op YouTube. De volledige versie van dit epos is zo’n twaalf minuten lang en door Kai Hansen geschreven. Dit is ‘Keeper Of The Seven Keys’ all over! Zanglijnen herken je van klassiekers als ‘Future World’ en ‘March Of Time’, maar ook van (en kijk niet zo verbaasd) ‘Space Oddity’ van David Bowie. Je hoort hier zeven rasmuzikanten op de top van hun kunnen, die ons van het ene hoogtepunt naar het andere vervoeren. De zang wordt eerlijk verdeeld tussen de drie vocalisten en allemaal krijgen ze hun ruimte om in hun eigen unieke stijl te schitteren. Het verhaal is dat van een alien die op Aarde is neergestort en levend gevangen wordt gehouden in Area 51. Een medewerker helpt hem te ontsnappen, en omdat de medewerker dan ook nergens op Aarde meer veilig is, besluit de alien hem mee te nemen naar zijn eigen wereld, waar tot zijn schrik ook niets meer is wat het was. Verhalend, spannend, dramatisch en gewoon verdomd gaaf in de unieke Hansen-witten Helloween stijl: Na bijna veertig jaar in de business schrijft deze band nog even hun sterkste nummer ooit, en dat gaat over de band die tijdloze meesterwerken als ‘Keeper Of The Seven Keys’ en ‘King For A 1000 Years’ op de naam heeft staan.

Niet alleen hebben we hier het sterkste nummer van Helloween ooit te pakken, maar ook het sterkste album van Helloween ooit. Ieder nummer op deze tracklist is een potentiële klassieker, veertig jaar muzikale ontwikkeling op een meesterlijke manier gevat in 65 glorieuze minuten De band die de power metal heeft uitgevonden zet een nieuwe standaard voor alle bands die in het genre opereren. Metal album van het jaar!