Omdat iedereen op de wereld elkaar de hele dag hun meningen loopt te geven besloten de mannen van Hawk Eyes ook een ongevraagde duit in het zakje te doen en wel in de vorm van hun vierde album: ‘Advice’. En ik moet zeggen, ze hebben me aangenaam weten te verrassen. Ik weet na tientallen recensies echt wel dat je een boek – of een plaat – niet aan de kaft kunt beoordelen, en toch vormt het zien van de hoes altijd wel een idee. In dit geval vond ik het er wat knullig uitzien.

Dat idee verandert al snel als ik het album opzet en hoor dat de muziek juist heel vernuftig in elkaar steekt. Hawk Eyes is terug en laat ons een ruige mix tussen stevige rock en pakkende metal horen. In eerste instantie lijkt het heel recht toe recht aan maar het wordt naarmate de nummers op je inwerken steeds interessanter omdat er verschillende lagen muziek over elkaar heen gespeeld zijn. De instrumenten lopen los van elkaar door elk nummer heen maar vormen toch een homogeen geheel. Doordat de baslijnen niet hetzelfde zijn als die van de gitaar, en de twee gitaren ook weer verschillende dingen doen ontstaan er hele fijne geluiden.

Zo stomen de eerste drie tracks voorbij en komen we vervolgens in wat rustiger vaarwater terecht. ‘New Greek Fire’, titeltrack ‘Advice’ en met name ‘Perfect Again’ oren erg radiovriendelijk en alhoewel daar niks mis mee is leidt het een beetje af van de rest. Maar ook dit wordt op een gegeven moment beter als ‘Advice’ zich ontpopt tot een duistere collectie dissonanten en als het eindsalvo van ‘New Greek Fire’ maar niet uit je hoofd wil gaan. De rest van het album slaat de lucht weer uit je longen en sluit mooi aan bij wat de band voor ogen had met dit album: nummers maken die elk hun eigen identiteit hebben maar goed samengaan. Dit, en veel gitaarsolo’s.