Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Hanging Garden – Neither Moth Nor Rust (EP)
Lifeforce Records 
Release datum: 21 januari 2022
“Ook nu de scherpe randjes er zowat afgevijld zijn, biedt Hanging Garden veel soelaas aan getormenteerde en/of romantische zielen.”
8.4/10
Vera Matthijssens I 27 januari 2022

Sinds het debuutalbum ‘Inherit The Eden’ in 2007 uitkwam, is de Finse doom/death metal band Hanging Garden erg productief geweest. Vanaf 2013 werd elke full length cd bovendien prompt gevolgd door een EP waarop men zich – zoals dat gaat – een beetje meer vrijheid om te experimenteren toe eigende. Ditmaal bespraken we in mei 2021 nog het album ‘Skeleton Lake’ waarop de sound verder gepolijst overkwam, mede door de vrouwelijke zang die nu veel meer voorkomt. Men maakt nu weemoedige, toegankelijke muziek waarin ook piano en enige elektronica hun plaats gevonden hebben. In die zin zal dit fans van Anathema en Katatonia aanspreken.

Ook nu de scherpe randjes er zowat afgevijld zijn, biedt Hanging Garden veel soelaas aan getormenteerde en/of romantische zielen. Cleane zang van Toni wordt in het eerste nummer en titeltrack afgewisseld met de bedachtzame zangbijdrage van Riikka. Er is tevens een uitval met erg ruwe grunts, maar het merendeel is atmosferisch en ja, zelfs dromerig. Dat kan niet gezegd worden van ‘The Last Dance’ want dat begint vrij zwevend in emostijl, maar de schreeuwzang die hierin te horen is vormt een dynamisch contrast met de zoete vrouwenstem die nu eerder achtergrondzang doet. ‘And Leave All Love Behind’ start vredig met klassieke piano en maakt een beetje wereldvreemde indruk, de zang klinkt in de verte, gesproken fragmenten klinken wollig en uitwaaierende klanken dansen er omheen. ‘The Raven Portrait’ is niets meer of minder dan een (mooi) piano interludium, waarna ‘On The Shores Of Eternity’ een heerlijk stuwende drive heeft, ook al blijft dit eveneens wazig en egaal. Het laatste nummer is het meest afwijkend, maar dat komt omdat men ‘Field Of Reeds’ van vorig album bewerkt heeft met enige elektronica, zodat we toch even moeten slikken als dit ook Hanging Garden is. Maar ach, ep’s dienen nu eenmaal voor dat ene liedje dat je nooit durfde coveren of veranderen. Artistieke vrijheid noemen we dat en Hanging Garden heeft genoeg andere songs waar we wel van genieten met volle teugen, dus gunnen we hen deze spielerei.