Grave Digger viert dit jaar de veertigste verjaardag en hoe kan je dit nou beter vieren dan met een nieuw album? En dan ook niet zomaar een nieuw album, het twintigste studio-album alweer voor de Duitse veteranen! Nu is Grave Digger altjid al een “love it or hate it” band geweest en dat verandert niet met dit album. ‘Fields Of Blood’ is het derde album wat taalt over de Schotse rebellie en daarmee probeert de band nog één keer terug te pakken op het succes van ‘Tunes Of War’, de succesplaat uit 1996. Met die klassieker is de trilogie begonnen waar met ‘The Clans Will Rise Again’ nummer twee van uitkwam, en waar nu met ‘Fields Of Blood’ een afsluiting aan wordt gegeven.

Het mag dan ook weinig verbazend zijn dat dit album doorspekt is van de doedelzakken en in het intro is dus ook direct de hoofdrol weggelegd voor dit instrument. Qua sfeer en geluid schreeuwt dit hele album dan ook ‘Tunes Of War’, het is agressiever en vooral vuiler dan een album als ‘Ballad Of A Hangman’ of het recentere ‘Healed By Metal’. De band weet ook grootser te klinken op de single ‘Lions Of The Sea’. Dat kan zeker ook gezegd worden voor het fantastische ‘Heart Of Scotland’, waarin bijna één op één de solo van ‘Over The Hills And Far Away’ van Gary Moore verwerkt is. Dit nieuwe album is vooral gewoon op en top Grave Digger, en dat is natuurlijk vooral te danken aan de unieke strot van Chris Boltendahl. Zelfs de klassieker ‘The Ballad Of Mary’ krijgt een vervolg in de nieuwe ballad ‘Thousand Tears’, dit keer niet met Doro, maar Battle Beast zangeres Noora Louhimo. Het grote merendeel van de muziek is gewoon lekker up-tempo Grave Digger zoals de fans die het liefst horen. Tegen het eind van het album vinden we bijvoorbeeld nog ‘My Final Fight’, wat grote live meezing-potentie heeft, en ook het rockerige ‘Barbarian’. Nieuwe fans zal dit album echt niet veel gaan opleveren, maar bestaande fans zullen de vingers aflikken.

De hoeveelheid muzikale en tekstuele parallellen met het succesalbum ‘Tunes Of War’ is zo enorm dat de vraag opkomt of er niet teveel is geprobeerd een letterlijke kopie van deze plaat te maken. Hoewel de kwaliteit weer ouderwets hoog is, gebeurt er eigenlijk helemaal niets spannends of verrassends op dit album. Maar ach, als je op zoek was naar vernieuwende muziek had je waarschijnlijk je neus al opgehaald bij de naam van deze band. Dus, who are we kidding, wij Grave Digger fans willen deze ouderwets lekkere ‘Tunes Of War’ kopie gewoon hebben!