Onder aanvoering van zanger/componist/producer Pelle Saether brengt het Zweedse Grand Design met ‘V’ het vijfde album uit. De band heeft de wortels diep vergroeid in jaren tachtig rock. Het Engelse Def Leppard is en blijft de grootste inspiratiebron voor Saether en zijn kompanen, en dan is vooral ‘Pyromania’ de onderlegger waar Saether zijn composities op neerzet. Zelfs productioneel benaderd ‘V’ de sound van Def Leppard. Helaas is gitarist Janne Stark vertrokken, en dat is een groot verlies want op de voorgaande releases was het altijd gegarandeerd smullen van zijn gitaarwerk.

Dat merken we behoorlijk op de elf nummers op ‘V’. Het gitaarwerk is meer basic dan spectaculair te noemen. Op voorganger ‘Viva La Paradise’ was er met bijvoorbeeld ‘Face It’ ook nog een wat sneller nummer terug te vinden, op ‘V’ daarentegen is alles mid tempo. De sterkste nummers zijn ‘Strandead (Trapped In A Heartbreak Zone)’, ‘Walkin’ The Wire’ en ‘I Dunno Wut To Say’, al zijn de Slade achtige versprekingen in de titels van de nummers wel een beetje onvolwassen. In één nummer okay, maar om dat kunstje nu consequent vol te houden? Het is zeker niet zo dat ‘V’ een slecht album is, maar de band heeft zeker betere platen uitgebracht sinds 2009, het jaar van oprichting. Ook blijf je jezelf afvragen waar Grand Design toe in staat kan zijn als zij het Def Leppard juk van zich afschudden? Mogelijk komen we het nooit te weten…..