Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Grand Cadaver – Into The Maw Of Death
Majestic Mountain Records
Release datum: 29 oktober 2021
“Wie een degelijk recent album vol Zweedse death metal wil die geworteld is in de jaren negentig kan dit zonder dralen in huis halen. Meubels aan de kant en headbangen!”
8.3/10
Vera Matthijssens I 7 januari 2022

Toen we ruim een jaar geleden met Dark Tranquillity zanger Mikael Stanne praatten over het nieuwe album ‘Moment’, vertrouwde de vriendelijke vocalist ons al toe dat hij de vrijgekomen tijd tijdens de lockdowns benut had door veel gastbijdragen en nieuwe projecten te doen. Dingen waar hij in normale tijden niet aan toe gekomen zou zijn. Grand Cadaver is er één van. Na de EP ‘Madness Comes’ is er nu het volwaardige debuutalbum ‘Into The Maw Of Death’ en dat is een uppercut die barst van pure Zweedse death metal in de stijl van Entombed, Dismember en Bloodbath.

We kunnen gerust spreken van een supergroep, want niet alleen Mikael Stanne heeft als zanger van Dark Tranquillity (en veel meer) een iconische status in de metal scène verworven. Ook drummer Daniel Liljekvist heeft een ruime staat van dienst, eerst bij Katatonia, daarbij bij In Mourning. Gitarist Stefan Lagergren maakte het begin van Tiamat (en diens voorganger Treblinka) mee. De andere gitarist Alex Stjernfeldt speelt ook in Novarupta en Let Them Hang. Bassist Christian Jansson wordt aan Pagandom gekoppeld, maar helpt Dark Tranquillity tegenwoordig ook live uit de brand. Kortom, deze mannen zijn geboren en getogen met oerdegelijk Zweeds staal.

Op ‘Into The Maw Of Death’ gooien ze in tien compacte songs alle remmen los. De grunts van Stanne zijn net iets rauwer dan we van hem gewend zijn, daar bovenop wordt er op hoge snelheid komaf gemaakt met alle frustraties van de laatste tijd. Meestal wordt er dus een flinke vaart achter gezet, met dat typische transparante, maar drassige gitaargeluid uit Zweden. Daarbij heerst onverminderd een duistere sfeer. Pas bij de vierde song ‘Grim Eternal’ gaat men over tot tragere riffs en wordt het slepend. De band neigt eveneens even naar enige doominvloeden in het begin van het beklijvende titelnummer, maar verder is dit een snel en overdonderend statement vol pure energie, dat in ‘Manifest Insanity’ ook nog heel aanstekelijk wordt. Wie een degelijk recent album vol Zweedse death metal wil die geworteld is in de jaren negentig kan dit zonder dralen in huis halen. Meubels aan de kant en headbangen!