Het gebeurt zelden dat een gloednieuwe band zo fel besproken wordt op de sociale media onder de metalcore fans. Ghøstkid is de nieuwe band van Sebastian ‘Sushi’ Biesler die tot voor kort de cleane vocals bij Eskimo Callboy deed. Hij verliet de Eskimo’s om Ghøstkid op te richten. Ongeveer terzelfder tijd kwam er een einde aan de metalcoreband To The Rats And Wolves. Hun gitarist Danny Güldener en bassist Stanislaw Czywil vervoegden Sushi, en Nico van To The Rats staat nu in de plaats van Sushi bij Eskimo Callboy achter de micro. Swingers in metalcore. Ja het bestaat dus.

Marilyn Manson, Fever 333 en Bring Me The Horizon behoren zowat tot de grote invloeden van Sushi. Drie nummers werden door Sushi en Christoph Wieczorek (Annisokay) samen geschreven. Uiteraard komen er ook de nodige gastmuzikanten langs. Marcus Bischoff van Heaven Shall Burn en Mille Petrozza (Kreator) zijn zowat de bekendste namen. De ingrediënten hebben in elk geval heel wat overeenstemming met de leden hun voorgaande bands. Metalcore met de nodige screams en zuivere zangcoupletten die vlot door elkaar heen lopen. Al van bij opener ‘Fool’ wordt door een stevige noot donkere Industrial een wat duister gevoel gecreëerd. ‘Fool’ is slechts een voorproefje voor de hitsingle ‘Start A Fight’. Boordevol met energie die van agressief naar catchy overschakelt en dat met stevige riffs en een flinke beat eronder. Op een aantal nummers is duidelijk die invloed van Marilyn Manson aanwezig. En zoals meestal krijg je ook nog enkele poppy en zeemzoete ballads te verduren. Eigenlijk krijg je nog met ‘Supernova’ (gast Marcus) en ‘Crown’ (gast Mille) nog het beste werk te horen. Marcus zorgt voor stevige grunts en Mille schreeuwt zichzelf te pletter. Het is juist een beetje vreemd dat het nummer ‘This Is Not Hollywood’ tweemaal voorkomt. Tweemaal met een andere gastbijdrage en in een andere verpakking. Het nummer heeft voor Sushi een bijzonder betekenis waarin hij de donkere zijde van het artiestenbestaan beschrijft.

Ghøstkid heeft in hier een leuk debuut afgeleverd waarin het al snel duidelijk is dat het geen beginnende muzikanten meer zijn. Het blijft allemaal wat in de trend van hun vorige bands met dit verschil dat het een pak duisterder klinkt.