Ghost en Halestorm in Afas Live, Amsterdam – 4 juni 2023
“De zanger wil op een gegeven moment dat wij als publiek het geluid van een motor na doen maar het komt er een beetje uit als een zwerm bijen”
Vanaf dag één woedde er al discussie over hoe de band Ghost nu te rubriceren. Is het een hele softe metaband, een sinistere rockband, maar Ghost is vooral een erg goede band en we kunnen niet meer om ze heen. Met Halestorm nemen ze een bluesy heavy rockband mee en dat is altijd indrukwekkend om te zien en te horen. Lzzy Hale is namelijk gezegend met een strot… daar zeg je uw tegen. Dat belooft dus een spannende avond te worden.
12 juni 2023 I Tekst: Perry Boleij | fotografie: Hans Lievaart
Dat de band Ghost een graag geziene en gehoorde gast is zie ik aan het aantal mensen dat al (vaak in volle glorie, bijvoorbeeld in nonnenkostuum) staat te wachten voor de Afas Live. Zelfs om de hoek staat de rij. Maar de grote drukte op het plein heeft vooral te maken met het popicoon (Harry Styles) dat in de Johan Cruijff ArenA staat. Wel een heel mooi contrast: heel veel meisjes en dames in roze kledij en daarnaast zwarte t-shirts en geschminkte metalheads.
Ik ben precies op tijd binnen en Halestorm mag beginnen met ons warm te draaien. Nou laat dat maar aan Lzzy Hale over want als die met de opener ‘I Miss The Misery’ met een a capella stuk van ‘Raise Your Horns’ haar strot open trekt, dan hoor je meteen wat deze dame in haar mars heeft. Wat een geluid komt er uit die vrouw, echt gaaf! Drummer en broer van de frontvrouw Arejay Hale gooit bij bijna elke aanraking met zijn drumstel zijn drumstok omhoog om hem dan ook zo goed als iedere keer op te vangen. Dit is wel een leuk schouwspel en hij beheerst ondertussen zijn instrument ook nog. Ghost wordt verschillende keren bedankt en Lzzy vertelt dat er toch wel een droom uitgekomen is nu ze mogen openen voor deze band.Na dertien nummers is de show van deze vette opener klaar en kunnen we ons opmaken voor Papa Emeritus IV en zijn nameless ghouls.
Ghost is mij bekend vanaf 2011 ongeveer en de muziek heeft me vanaf het begin af aan al gegrepen, en dat is op dit moment niet anders. Bandleider Tobias Forge blijft zijn band opnieuw uitvinden en gaat daarin steeds een stapje verder. En natuurlijk vind ik niet alles wat hij maakt goed, maar veel wel. Het is gewoon leuk dat bij Ghost de geijkte grenzen vervagen.
We beginnen met ‘Kaisarion’ van het laatste volledige album ‘Impera’. Hier komen nog 5 nummers van voorbij. Zo komen alle 5 albums aan bod met nummers als ‘Cirice’, ‘Mummy Dust’, ‘Year Zero’ en van het eerste album ‘Opus Eponymous’ krijgen we ‘Ritual’ en ‘Con Clavi Con Dio’ een redelijk gevarieerde set, maar de 2 laatste albums zijn hofleverancier met samen 11 nummers. Voor mij hadden ze nog wel wat meer oudere nummers mogen spelen. Één van de nameless ghouls begint een solo op zijn gitaar en doet daar volgens de gemaskerde zanger te lang over. Hij stuurt een andere nameless ghoul om hem te stoppen. De band speelt ook een paar nummers van de EP’s die uitgebracht zijn waaronder de Genesis cover ‘Jesus He Knows Me’ van het laatste wapenfeit ‘Phantomime‘. Deze wordt niet zo geweldig gezongen door Cardinal Copia, alias Papa Emeritus IV, en bij ‘Miasma’ wordt zelfs Papa Nihil weer tot leven gebracht om een stukje saxofoon te spelen. Dat is wel gaaf aan een show van Ghost, je raakt niet gauw verveeld, want er gebeurd een hoop op het podium. En datzelfde podium is heel mooi opgebouwd met glas-in-loodramen. Er is vuurwerk en vlammen bij een paar nummers en ik denk dat de leider van de band zich wel 5 of 6 keer een ander gewaad aan meet. De zanger wil op een gegeven moment dat wij als publiek het geluid van een motor na doen maar het komt er een beetje uit als een zwerm bijen, dus daar is hij niet tevreden over, dus dan moeten we maar blaffen zegt hij. Ghost is een goede act met vette muziek en dat is live ook heel gaaf, dus het is weer een zeer geslaagde avond met 2 goede bands die allebei met een uitstekend geluid gezegend zijn.
De setlist van vanavond:
Klara Stjarnor (Jan Johansson) (van tape)
Miserere Mei, Deus (Gregorio Allegri) (van tape)
Imperium (van tape)
Kaisarion
Rats
Faith
Spillways
Cirice
Hunters Moon
Jesus He Knows Me (Genesis cover)
Ritual
Call Me Little Sunshine
Con Clavi Con Dio
Watcher In The Sky
Year Zero
Spoksonat (van tape)
He Is
Miasma
Mary On A Cross
Mummy Dust
Respite On The Spitalfields
Toegift:
Kiss The Go-Goat
Dance Macabre
Square Hammer
Sorrow In The Wind (Emmylou Harris) (van tape)
