Als eerste betreedt Dark Sky Choir het podium. Deze band heeft in de gelederen muzikanten als Ira Black (ex-Heathen, ex-Vicious Rumors) en Brian Allen (ex-Vicious Rumors) en maakt old school metal gemengd met thrash metal. Hoewel de band voor mij verder onbekend is, klinken de songs wel  goed doordacht in de oren en live klinkt het in ieder geval prima. Songs als ‘Misery’ en ‘Static Death’ zijn in puur metaal gegoten en zijn een aanwinst voor het genre. De heer Ira Black straalt uit dat hij zich zelf wel erg goed vindt op de gitaar en hoewel hij zeker zijn weg weet te vinden op de snaren kan het qua ‘attitude’ iets minder. Verder een leuke kennismaking met deze band.

Helstar is een band die de term ‘cultstatus’ heeft uitgevonden. De klassieke doch technische metal heeft baanbrekende eigenschappen die echter niet op het grote publiek zijn overgekomen gedurende het bestaan van de band, inmiddels al 30 jaar. Helstar is ook gewoon een uitstekende band met uitstekende songs. Klassiekers als ‘Burning Star’, ‘King Of Hell’ en ‘Run With The Pack’ zijn goud en gaan er bij het publiek in als de spreekwoordelijke koek. Goed om te zien en te horen dat de stem van James Rivera, toch heel belangrijk voor de sound van de band, nog weinig slijtage laat horen en dat gitarist Larry Barragan nog even enthousiast de geweldige riffs de zaal in gooit. De sfeer is prima en de band speelt enthousiast, aangemoedigd door een even enthousiast publiek. De wisselwerking tussen Rivera en het publiek is leuk en ondanks de warmte gaan ze tot het gaatje. Tijdens het optreden bedacht ik me dat James Rivera een beetje de sympathieke uitstraling heeft van wijlen Ronnie James Dio. Afsluiter ‘Run With The Pack’ is een waardig einde van een prima optreden. Hopelijk gaat de band verder met albums maken, want er zit nog voldoende pit in.

Flotsam and Jetsam zal voor eeuwig bekend staan bij het grote publiek als de band die Jason Newsted kwijt raakte aan Metallica, hoewel de band samen met Death Angel en Testament in de schaduw van de ‘Big Four’ mede het genre groot heeft gemaakt. Het vorige optreden van de band in de Baroeg in 2017 was geweldig, volgens band en publiek, dus vanavond was eigenlijk al een gewonnen wedstrijd voor de heren uit Phoenix. De klassiekers kwamen voorbij, afgewisseld met nummers van het nieuwe album ‘The End Of Chaos’. Met songs als ‘She Took An Axe’, ‘Hammerhead’ en ‘No Place For Digrace’ kan een avond natuurlijk al niet meer kapot. Zanger Eric Knutson was vrolijk, goed bij stem en gul, want hij deelde zijn fles Jack Daniels met het hele publiek. Om een gevalletje mond- en klauwzeer te voorkomen liet ik de fles aan me voorbij gaan. Als de hele zaal aan die fles likt moet er bacterieel wel iets fout gaan, maar aan de andere kant, het gaat om de gedachte en het hielp ook om de sfeer er in houden. Eigenlijk vanaf het begin waren er moshpits en stage divers en de zaal was bijna geheel in beweging, wat redelijk uitzonderlijk is. Ook nieuwe songs werden goed ontvangen door de zaal en terecht, want de laatste albums laten weer een herboren band horen. De ‘nieuwe’ slagwerker Ken Mary, in de band sinds 2017 (ook bekend van zijn werk met onder andere Alice Cooper, Chastain, Impellitteri en Fifth Angel), is een uitstekende drummer, die echter wel een beetje in de jaren tachtig is blijven hangen, want een drumsolo is wel erg uit de tijd. De ‘gitaar battle’ tussen de heren Conley en Gilbert was ook grappig en samen met de losse presentatie door Eric Knutson laat het wel zien dat de band ook een speciale band heeft met de Baroeg, het was allemaal heel ontspannen en nergens plichtmatig. Flotsam and Jetsam verzorgde gewoon weer een uitstekend concert en dat de stem van Eric Knutson aan het eind iets aan kracht verloor vergeten we gewoon. Tot de volgende keer mannen!