Het succes van Fleddy is niet meer bij te houden. Na het tweede album ‘De Kerk Van Melculy’ mocht de band zich zo maar eventjes de best verkopende metal act in België noemen. Hun singles werden grijs gedraaid op de Studio Brussel. Frontman Jeroen heeft Alex Agnew opgevolgd als presentator van de Zwaarste Lijst en is stilaan een vaste waarde geworden op de Belgische alternatieve radio. Zelfs landsgrenzen slaagden er niet in om deze metal tsunami tegen te houden en ook Nederland ging overstag.

Het mooie is dat het niet gaat om een metalbandje met popallures maar een stevige metalcoreband. Hun scherpzinnigheid en zelfrelativeringsvermogen zijn natuurlijk nog een aantal bijkomende factoren. Alleen al de albumtitel ‘Sabbath Fleddy Sabbath’ vat dat allemaal samen. Ondertussen is protagonist Fleddy een beroemdheid geworden die zwemt in het geld. Als intro treedt hij terug in contact met de geest van Dimebag. Zo komt Fleddy te weten dat het puur toeval is dat hij werd uitverkoren als redder van de metal. Waarna het album aftrapt met ‘De Wereld Is Wondermooi’. Niemand minder als Sven De Caluwé van Aborted komt eventjes meedoen. En zo krijg je ook direct het stevigste nummer voor de kiezen dat de band ooit gemaakt heeft. Maar ook namen als Franky DSVD (zanger van Channel Zero) en de Nederlandse sensatie X Raiders komen later nog eens terug.

Opvallend is dat heel wat nummers een meer ernstige ondertoon hebben. Behalve hardcore gebrul –en geroep bewijst Jeroen hier dat hij goed kan zingen ook. ‘De Hel Niet Gezien’ heeft zelfs een sombere toon. Hoewel het aantal humoristische intermezzo’s in tegenstelling tot de twee voorgaande albums beperkter is gebleven, zijn ze nog steeds aanwezig. Het stukje ‘De Metalpolitie’ waarbij de politie bij Fleddy thuiskomt wegens talrijke overtredingen op de zogezegde true metal en hardcore wetten is ronduit hilarisch. En dan spreek ik nog niet over de kritische uitlatingen over influencers, azijnpissers, tamtamstraatspelers en de wederzijdse scheldpartij met flauwe Belgen en Nederlandmoppen tussen Fleddy en de X Raiders in ‘Nederhel vs Helgia’.

Wie dacht dat de Fleddy gemakshalve een vervolg zou breien aan ‘Helgië’ en ‘De Kerk Van Fleddy’ is eraan voor de moeite. Dit is een band die er blijft in slagen zichzelf te vernieuwen. Het is me nog steeds een raadsel waar ze al die inspiratie blijven halen. Maar zo te horen, kunnen ze nog heel wat jaren meegaan.