De perfecte balans tussen deathcore en death metal is een geheim ingrediënt dat Fit For An Autopsy al een hele tijd terug ontdekt heeft. Ook op hun zesde album is dat duidelijk te horen. Brutale breakdowns gaan hand in hand met melodieus gitaarwerk en dat alles wordt vakkundig bij elkaar gemept door uitstekend drumwerk. FFAA is dan ook een van de weinige bands die werkt met drie gitaristen.

Wat we afgelopen jaar meemaakten was niet echt positief te noemen en die donkerte is in één woord de samenvatting van het album te noemen. Als de laatste noten van het album wegebben, blijf je als luisteraar helemaal verweest achter in een toestand die tamelijk onheilspellend te noemen is. Zanger Joe Badolato schreeuwt en brult zijn donkere teksten uit maar vreest ook het emotievolle niet door af en toe zijn heldere stem eens te laten horen. Het is vooral in de lange afsluiter ‘The Man That I Was Not’ dat dit te horen is. Toch zijn er nog wel wat verrassingen te horen. Als het ook als video verschenen ‘Far From Heaven’ begint, denk je zowaar naar een album van Gojira te luisteren. Maar na een kleine minuut is het alweer stevigheid alom. Razende snelheden zijn niet echt aanwezig maar het venijn zit hem eerder in de stevige uithalen en lompe breakdowns. Om de talloos aanwezige details te ontdekken, zijn wel meerdere luisterbeurten vereist. Dit is een echt ontdekalbum dat elke keer opnieuw weet te boeien.