Will Putney (gitaar): “Ik wilde een plaat waar je van blijft houden en waar je steeds nieuwe zaken in blijft ontdekken. Noem het maar de herbeluisterwaarde”
Het Amerikaanse Fit For An Autopsy is zo een band waarvan je op voorhand weet dat ze met elk album kwaliteit afleveren. En dat is alweer het geval met ‘Oh What The Future Holds’. Zoals gewoonlijk verspreiden ze geen gelukkige boodschap en met wat de wereld het laatste jaar beleefd heeft, is dit album nog iets zwartgalliger dan anders geworden. Oprichter en gitarist Will Putney is een enorm drukbezet man want als hij met zijn band niet bezig is, zit hij wel in één of andere opnamestudio als producer voor een andere band. Gelukkig vond hij nog een gaatje in zijn agenda vrij.
Koen de Waele Ι 9 november 2021
Hallo Will, leuk om de peetvader van deathcore te spreken. Hoe gaat het ermee?
Haha, dat is wel grappig. Ik beschouw me zeker niet als peetvader hoor. Ik ben er juist met betrokken door mijn band en af en toe door mijn werk als producer. Voor de rest gaat alles goed. Juist dat ik heel druk bezig ben in de studio met nog wat platen te maken. Ik kan dus niet klagen.
Ik wist niet goed wat te verwachten met je persoonlijkheid want het album klinkt nogal depressief en de toekomst voor onze wereld wordt nogal negatief bekeken.
Het album gaat op dat gebied dezelfde richting uit als het album daarvoor en is een verderzetting van hoe we al jaren werken. Er is jammer genoeg nog niet veel veranderd aan onze boodschap. Eigenlijk gaat het er nog slechter en toe.
Was er een grote verandering tussen het schrijfproces van ‘Oh What The Future Holds’ en jullie voorgaande werk? Dit album werd opgenomen in een nogal speciaal tijdperk.
Ik denk van wel. Iedereen was thuis en we hadden geen tourschema. We konden aan de plaat werken met een pak meer vrije tijd. Op de sessies ging het er veel relaxter aan toe. Er was ook niet echt een deadline. Dat schilt mentaal een pak. Vooral voor onze zanger Joe (Badolato) maakte dat een groot verschil. De samenwerking met hem was heel leuk. En dat heeft zijn weerslag voor de plaat ook.
Wat is zowat het concept dat we horen op de nummers?
Algemeen bekeken is het een beetje van hoe we kijken naar wat er met de volgende generatie van de mensheid gaat gebeuren. En natuurlijk het feit dat we echt niet goed bezig zijn momenteel. Kijk maar eens wat de vervuiling en de opwarming van de planeet allemaal teweeg brengt. Dat zijn zowat de onderwerpen waar we het over hebben. Nu met de pandemie is het nog heviger. We hebben het ook hoe het er het volgende millennium zal uitzien. Het gaat steeds maar de slechtere kant op. Dat is muzikaal en tekstueel zowat het voornaamste onderwerp.
Jij hebt de muziek geschreven, het album geproduceerd, gemixt en was de voornaamste geluidstechnicus. Is het een beetje jouw album of hebben de andere leden ook nog een inbreng?
Normaal behartig ik het schrijven van de nummers op muzikaal gebied maar de rest geeft hun ideeën aan. Het is dus een beetje mijn baby maar de band heeft ook een zekere inbreng hoor. Ze mogen hun mening geven en ik hou er rekening mee.
In de credits las ik dat de drums werden ingespeeld door een zekere Matt Gugulielmo en niet door jullie officiële drummer Josean Orta Martinez.
Ja, Josean had een kwetsuur opgelopen juist voor de opnames en onderging een knieoperatie. We hadden alles al geboekt en hoewel Josean echt mee wilde helpen, was het onmogelijk. Matt was een technicus in de studio en hij is een goede drummer. Vandaar dat hij tijdens de opnames de plaats van Josean in nam. Hij deed het trouwens fantastisch. Josean werd ondertussen geopereerd en is bezig met revalidatie. Hij is en blijft nog steeds onze jongen en we misten hem wel. Maar als hij hersteld is, komt hij zeker terug in het team.
De eerste minuut van het nummer ‘Far From Heavy’ zou van de hand van Gojira kunnen zijn. Heb je die vergelijking nog gehoord?
We kennen Gojira al lang en we zijn zeker fans van de band. Maar het is zeker niet zo dat we in dat nummer hun richting hebben nagedaan. Mensen vergelijken er ons wel mee en je bent niet de eerste die dat zegt. Hoewel Gojira een fijne band is, houden we zelf meer van ouder werk waar we met opgroeiden. Het begin van dat nummer werd door iemand van ons aangebracht en uitgewerkt. Maar dat het op Gojira lijkt is puur toeval.
Staan er trouwens nummers op welke absoluut jouw voorkeur genieten?
Ja hoor. Dan gaat het vooral om de langere nummers. Er staan er een paar op. Ik hoorde het op voorhand in mijn hoofd en dan al besefte ik dat het langere nummers zouden worden. Het moest wel interessant blijven. Tekstueel was er ook meer inhoud nodig om alles op te vullen. Maar het klonk dynamisch dus mocht de langere tijdsduur blijven.
Ik vind het een knap album maar toen ik het de eerste keer beluisterde dacht ik van niet slecht maar ook niet speciaal. Het is pas na meerdere luisterbeurten dat ik steeds meer begon te ontdekken en het album groeide.
Ja, er is heel veel in vervat en je hebt niet alles vanaf de eerste luisterbeurt mee. Sommige nummers zijn heel gedetailleerd ingespeeld en geproduceerd. Ik wilde een plaat waar je van blijft houden en waar je steeds nieuwe zaken in blijft ontdekken. Noem het maar de herbeluisterwaarde.
Heel wat bands vertellen dat ze aan hun albums die de afgelopen periode zijn uitgekomen, meer tijd hadden om aan te werken doordat het touren stil ligt. Ik heb wel de indruk dat het voor jou een veel drukkere periode was als producer van heel wat albums.
Ik ben het afgelopen jaar heel druk bezig geweest. Eigenlijk is het nu een punt van mijn carrière waar ik het nog nooit zo druk heb gehad. Elke band kan niet op tour en neemt een plaat op. Ik klaag niet want ik werk in de muziek en wordt ervoor betaald. In tegenstelling tot heel wat mensen in de muziekindustrie die momenteel geen of een veel lager inkomen hebben. Ik hou van dat werk en ondanks het drukke jaar was ik erg enthousiast om in heel wat platen van andere bands betrokken te raken.
Is het soms moeilijk om elke band hun eigen geluid te geven?
Ja zeker. Het is een uitdaging in mijn carrière als producer om een band zijn eigen identiteit te geven. Ik heb er ondertussen al zoveel gedaan en het mentale denkwerk was enorm. Het creatieve proces om een album zijn eigen geluid te geven is omvangrijk. Ik moet me er enorm op concentreren maar het lukt wel.
Jij werkt vooral in het deathcore genre dat voor een beperkte groep intens populair is. Wat is de grote aantrekking ervan?
Ik werk niet altijd in het deathcore genre en wat raar is, het is ook niet mijn favoriete genre. De mensen in mijn band hebben elk een eigen stijl waar ze van houden en deze stijl is zowat het verzamelpunt van al die genres. Er zijn nog een pak andere coole bands waar ik met werk. Ik maak zoveel muziek dat mijn smaak veranderd is. Als ik niet opneem, luister ik soms veertien uur per dag naar muziek om andere zaken te leren kennen. Maar ik hou wel van het deathcore genre.
Normaal speelde je eind dit jaar in België maar die show is al uitgesteld naar mei 2022. De vierde golf is in ons land en er zijn alweer een aantal beperkingen van kracht. Hoe is de situatie bij jullie?
Er zijn nog steeds hotspots maar het aantal vaccinaties gaat nog steeds omhoog en we kunnen het virus min of meer controleren. Het is wel moeilijk om alles in het land goed te krijgen omdat het zo verspreid is. Er een juiste status op kleven is moeilijk maar iedereen doet zijn deel en probeert gezond te blijven. We gaan ook risico’s uit de weg. Toch blijven we wel wat ongerust. Europa ligt op een grote afstand van ons en als we er niet naartoe kunnen is dat zo. Toch proberen we positief te blijven want elk land doet zijn best.
Ondertussen verschenen er met ‘Pandora’ en ‘Far From Heaven’ al twee video’s van het te verschijnen album. Hoe belangrijk zijn die voor jou?
Het blijft leuk om een video op te nemen. Het is een visuele voorstelling van de muziek voor mensen die niet weten waarover we schrijven. Dat er al twee video’s zijn komt doordat we niet veel live konden spelen en heel wat mensen ons niet konden zien. Een video maakt dat wat anders en daardoor blijft iedereen actief geïnteresseerd in ons.
Welke landen genieten trouwens je voorkeur als je op tour bent?
Ik denk dat mijn antwoord een beetje algemeen zal zijn voor elke band maar dat zijn Japan en Australië. In Australië worden we echt wel in de watten gelegd. Japan blijft altijd leuk en die twee landen proberen we zeker altijd opnieuw te bezoeken.
Bedankt voor je tijd. Als je nog een laatste boodschap hebt, ga je gang.
Ik vond het tof om dit gesprek te hebben. Kom zeker kijken als we ergens in de buurt spelen. En hou het veilig.
