BLACK DENIM FEST III 2020 (uitverkocht)

Discharge + Skitsystem + Martyrdöd + Seein Red + Fleas and Lice + Reproach en meer.

Voor het derde jaar op rij zal Black Denim Fest de extremere uithoeken van de punk bij elkaar brengen. Of het nu gaat om D-beat, hardcore, grind of crust; een band die onmetelijk veel invloed heeft gehad op al die stijlen is Discharge, dus daarmee hebben we de ideale afsluiter van deze editie in huis.

Discharge is aan een derde leven begonnen sinds Broken Bones-zanger Jeff Janiak bij de D-beatpioniers uit Stoke-on-Trent aansloot. Het meest recente album ‘End Of Days’ had zo na de mijlpaal ‘Hear Nothing See Nothing Say Nothing’ uit 1982 kunnen verschijnen, en dat zegt genoeg. Het einde der tijden krijgt weer een rotschop.

Skitsystem liet in 1995 ‘Profithysteri’ los op de wereld en die debuut-EP sloeg gelijk in als een punkclusterbom van D-beat, hardcore en deathcrust. Destijds nog met twee leden van Gotenburg-metallers At The Gates in de bezetting, maar die kregen het te druk met thrashen. Skitsystem raast echter door, al geeft deze Zweedse vriendengroep de laatste jaren zelden optredens. Daarom is het extra geweldig dat ze naar Black Denim Fest komen om je oren door de mangel te halen.

Martyrdöd tapt deels uit hetzelfde vaatje als hun landgenoten van Skitsystem en giet daar nog eens kokende metal overheen. Bovendien schromen ze er niet voor om wat melodische elementen door hun nummers te smeren, naast andere eigenwijsheden die hun Kängpunk boven het immense maaiveld van de man met de zeis doen uitstijgen. De nieuwe schijf ‘Hexhammaren’ bewijst het nogmaals: aan normaal doen hebben ze een broertje död

Reproach knalt als een malle met thrashy hardcore punk die elk Vlaams blok in een vloek en een zucht onder een puinhoop jaagt. Na twintig jaar tieren gaat dit Belgische schorremorrie nog steeds plankgas vele grenzen over. Attentie: frontman Stijn ­– tevens actief in Raw Peace en Blind To Faith – maakt graag rare bokkensprongen, dus denk om je schuimkop daar vooraan. Kanpai!

Seein Red begon in 1988 als aftakking van hardcore-baanbrekers Lärm. Sindsdien worden gedrieën de bakens van de punk verzet, dan wel omver geblazen, steevast met het sociale hart op de tong. Voor dit anarcho-collectief is kapitalisme een kapitale blunder en muziek een wapen om eigenmachtig tegengas te geven. Het credo luidt immers ‘Punk Is Verzet’. Daarin is Seein Red onverzettelijk.

Fleas and Lice bestond amper een half jaar en had al Europese tours met Disorder en Hiatus achter de rug. 27 jaar later gaat de pannen-van-het-dak-punk er nog altijd in als een koekwouzenpannenkoek. Zo stond dit Groningse zestal afgelopen zomer op het Punk As Fuck Fest van Obscene Extreme, dus de crustkoek is nog lang niet op.

SFD staat voor Sick Fuck and the Disappointments. Dit zelfverklaarde grind ‘n’ roll-gezelschap spuwt net zo intens gal als Bad Brains en Trash Talk op hun snelst. Hun sonische wraak is zoet als een Bossche bol, maar wie Den Mosh zegt moet opzouten. Bij deze viespeuken is ‘skate and slam’ het devies.

ThroatStabber steekt van wal met death metal van het onzuiverste rioolwater. Inderdaad, de putluchtvariant waar Zweeds langharig tuig zo’n dertig jaar geleden mee aan de haal ging. Deze gasten komen echter gewoon uit de twee grootste steden van Nederland. Hoe noem je dat, Rottamsterdam?