Dream Theater en Devin Townsend in Afas Live – Amsterdam – 13 mei 2022
““Top of the world” heeft men de nieuwe wereldtoer genoemd, gelijknamig naar het inmiddels al weer een tijdje uitgebrachte album “A View From The Top Of The World”. Tijd om naar Amsterdam af te reizen en mee te maken hoe Dreamtheater een avondvullend programma neer zet.”
Ruim een jaar na de album release staat Dreamtheater in de AFAS live. Samen met Devin Townsend staat deze avond garant voor een muzikaal technisch hoogstandje. Afreizend naar Amsterdam om te controleren of dit kan worden waargemaakt.
7 juni 2022 I Tekst en fotografie: Hans Lievaart
Voordat we mogen genieten van de mannen uit New York krijgen we eerst het voorprogramma te verwerken. Devin Garrett Townsend, zoals hij volledig heet, toert mee met Dream Theater en trapt de progressieve avond af. Devin zijn bezetting bestond vanavond uit. “Darbin Todd “, Steve Platt” en ”James Leach”.
Als iemand zijn muziek van verschillende stijlen voorziet dan is het Devin Townsend wel. Devin combineert zo ongeveer alle stijlen door elkaar, zo ook vanavond. En dat moet je wel kunnen hebben. Hij grapt dan ook naar het publiek dat als je er niet van houd, je een lastig eerste uur te verwerken krijgt. Ik hoor zeker bij de genoemde groep en heb dus een lastig eerste uur van de avond.
Devin trapt af met “Failure” van het album “transcendence”´stammend uit het “Devin Townsend Project” tijdperk. Gevolgd door “Kingdom” en “By your command”. Devin probeert het langzaam toestromende publiek te vermaken met een nummer uit het tijdperk van de “Strapping Young Lad”, “Aftermath”. Vanuit de fotopit kun je mooi richting de eerste rijen publiek kijken, die in beslag genomen zijn door die-hard fans van Devin Townsend. Deze fans zijn duidelijk in hun nopjes met het optreden van hun Canadese vriend.
Het snarenwerk van Devin is zoals we dat van hem gewend zijn. Strak, snel en zonder fouten. Het geheel smelt als het ware in elkaar over
Na “Regulator”, “Deep Peace”, “March of the Poozers” en een drietal Devin Townsend Project songs is het moeilijke uurtje voorbij. Eerlijk is eerlijk, Devin is ingezet om het publiek op te warmen voor wat komen gaat. Ondanks de sobere lichtshow is dat door onze Canadese vriend meer dan gelukt.
Setlist:
Devin Townsend
Failure
Kingdom
By Your Command
Aftermath
Regulator
Deadhead
Deep Peace
March Of The Poozers
More!
Als de ombouwpauze voorbij is is het dan toch tijd voor de hoofdact voor vanavond. Dream Theater trapt af met een film waarin de carrière van de band de revue passeert. Dreamtheater staat bekent om zijn perfectie. Deze perfectie is er zeker nog niet gedurende het eerste nummer. Er staat een behoorlijke doses echo op de stem van James Labrie wat de uitvoering niet ten goede komt. Sterker nog, de stem van James valt hierdoor compleet in het niet.
Tijdens het tweede nummer “6:00” is dit probleem grotendeels opgelost en lijkt de onderlinge afstemming weer te zijn zoals men dat gewend is van de heren uit New York. We gaan via “Awaken the Masters” naar “Endless Sacrifice” en nummer van het album “Train Of Thoughts. Toch blijft het opvallen dat James LaBrie moeite met zijn vocale heeft en eerlijk is eerlijk, niet zijn beste avond lijkt te hebben. Het is zeker niet wat we van hem gewend zijn.
Gelukkig hebben we John Petrucci nog. Deze veelzijdige gitarist behoeft zeker geen introductie. Hij staat bekent om zijn snelle passages en melodielijnen die hij dan ook graag de Afas inslingerd en laat maar al te graag zien dat hij dat niet is verleerd. Ik moet eerlijk bekennen dat ik twijfel of het allemaal wel live is wat we vanavond krijgen voorgeschoteld. Het doel lijkt dat John Petrucci de aandacht wat weg trekt bij James Labrie zodat hij de tijd krijgt om de zaken op orde te krijgen.
Het voltallige publiek stoort zich daar duidelijk niet aan en vermaken zich uitmuntend. Dat is uiteindelijk waar het allemaal om draait.
Helaas moet ik concluderen dat het James Labrie maar niet lukt om op stoom te komen. Iets wat overigens van de rest van de bandleden niet kan worden gezegd. Zij hebben de performance op het niveau wat we van Dream theater gewend mogen zijn, strak en foutloos.
“Bridges In The Sky”, “Invisible Monster”, “About To Crash” zijn vervolgens aan de beurt. James Labrie lijkt het beter naar zijn zin te hebben en het klinkt dan ook weer op niveau. Tot we aankomen op “The Ministry Of Lost Souls”. Hier mist hij soms geheel de plank en komt hij goed weg door de ondersteuning van iets wat we backtracking noemen.
Het laatste nummer voor vanavond is, hoe kan het ook anders, “A View From The Top Of The World” en daarna is het klaar. Althans, de reguliere setlist. Na het afscheid komen de heren natuurlijk nog een keer terug voor de toegift. Deze is in de vorm van “The Count Of Tuscany”. Daarna is het twee uur durende concert toch echt klaar.
Als het publiek luidkeels afscheid neemt van Dream Theater, kijk ik terug op een avond met een gemengd gevoel. De lichtshow was fantastisch. Performance van de band was overweldigend. Ook al is het niet mijn ding, ook het optreden van Devin Townsend was gewoon goed. Toch drukte James LaBrie zijn stempel op de avond. Helaas niet in de positieve zin. Slecht was het zeker niet, maar het was zeker niet de James LaBrie die we allemaal kennen.
Wat vaak vergeten wordt is de organisator, het spreekt vanzelf dat alles volgens plan verloopt. Ik mocht deze avond aantreden als zowel fotograaf als verslaggever. Fotopit in en uit, foto spullen inleveren en terug voor input voor het verslag opdoen. Mojo is het regelen tijdens corona in ieder geval niet verleerd en de avond liep dan ook gesmeerd.
Setlist:
Dream Theater
The Alien
6:00
Awaken The Master
Endless Sacrifice
Bridges In The Sky
Invisible Monster
About To Crash
The Ministry Of Lost Souls
A View From The Top Of The World
The Count Of Tuscany
Social media