Het verhaal van Def Leppard mag bekend worden verondersteld. Begin jaren tachtig behoorde de band bij de frontrunners van de NWOBHM en leverde twee albums af die dat etiket zeker verdienden. In 1983 werd het vizier op de Amerikaanse markt gericht en werden onder leiding van Mutt Lange twee bizar succesvolle albums (‘Pyromania’ en ‘Hysteria’) gemaakt die elk meer dan tien miljoen keer werden verkochten. Toch was het niet louter rozengeur en maneschijn want drummer Rick Allen verloor een arm bij een auto-ongeluk en gitarist Steve Clark overleed op dertigjarige leeftijd aan een combi van drank en drugs. De band zette ondanks die tegenslagen door, aanvankelijk als kwartet maar na de komst van Vivian Campbell weer als kwintet. De muzikale formule werd nauwelijks gewijzigd waardoor het succes werd gecontinueerd. Door het gewijzigde muzieklandschap in de jaren negentig werd de band wat minder populair maar ze gaven nooit op. In de 21e eeuw maakt de band nog steeds albums en toert het elk jaar door Noord-Amerika en trekt daar nog steeds massa’s publiek. Dat zijn vooral veertigers en vijftigers die wel in zijn voor een avondje nostalgie.

Hoewel de band al diverse compilatiealbums heeft uitgebracht is men momenteel bezig met een boxset serie van drie delen waarin het hele repertoire van de band opnieuw wordt uitgebracht. Wat deze box sets aantrekkelijk maakt zijn de zogenaamde rarities cd’s waarop B-kantjes, niet eerder uitgebrachte nummers, livemateriaal en demo’s te horen zijn. In de eerste box zaten de eerste vijf studioalbums, de debuut EP, een live cd en een rarities cd. In deel 2 die we hier bespreken zitten maar liefst 3 cd’s met rarities!

Het eerste album in de box is ‘Adrenalize’, het enige dat de band als kwartet maakte al schreef Clarke nog wel mee aan een aantal nummers. Het was het eerste album waarop Steve Clark niet meedeed en dat hoor je terug want Clark zorgde voor de scherpe randjes. ‘Adrenalize’ klinkt als een logische opvolger van het immens succesvolle ‘Hysteria’ en bevat toegankelijke hardrock die meer dan eens neigt naar poprock. De single ‘Let’s Get Rocked’ was een hit, maar het hoogtepunt is toch echt het meeslepende ‘White Lightning’. Dik zeven en een halve minuut is het genieten van Def Leppard op zijn best. Het afsluitende en energieke ‘Tear It Down’ doet zowaar weer even denken aan de onstuimige beginjaren van de band. Het album debuteerde zowel in de USA als UK op de eerste plek in de charts.

Het tweede album is ‘Retro-Active’ dat in 1993 verscheen en B-kantjes en tot dan toe onuitgebracht materiaal bevatte. Het artwork is knap gedaan en zal menigeen op het verkeerde been hebben gezet. Nummers als ‘Desert Song’ en ‘Ring Of Fire’ bewezen dat de band nog sterke songs op de plank had liggen. Het materiaal stamt uit de periode 1984-1993 waardoor de consistentie die andere Def Leppard albums zo kenmerkte enigszins ontbreekt. In geval van een regulier studioalbum was het uiterst onwaarschijnlijk dat ‘Ride Into The Sun’ en ‘Two Steps Behind’ op hetzelfde album hadden gestaan. Twee nummers die bij de ‘Hysteria’ sessies waren blijven liggen werden afgemaakt met Vivian Campbell die op dit album debuteerde voor Def Leppard.

Album nummer drie in de box is ‘Slang’ dat in retrospectief best de vreemde eend in de bijt in het oeuvre van de band mag worden genoemd. Het was het eerste album waarbij producer Mutt Lange niet was betrokken en veruit het meest persoonlijke statement van de bandleden die destijds in turbulente tijden leefden (scheidingen, arrestaties om huiselijk geweld – en dat met 1 arm…- en dergelijke). De sound is veel minder glad dan op andere albums waardoor de band plotsklaps meer psychedelisch en veel organischer klinkt. Het album stamt uit een periode waarin grunge populair was en veel gladde rockbands (Dokken, Ratt, Y&T enzovoorts) moeite hadden om het hoofd boven water te houden. Het album zorgde voor tweespalt bij de fanschare; de band had hun kenmerkende stijl losgelaten en dat werd niet door iedereen gewaardeerd. Anderen konden de experimenteerdrift van de band juist weer wel waarderen. Vandaag de dag staat het merendeel van de songs fier overeind en was de golf van kritiek die de band bij de release kreeg toch niet helemaal terecht.

Op het navolgende album ‘Euphoria’ keerde band terug naar hun succesformule en single ‘Promises’ onderstreepte nog eens dat Def Leppard als geen ander poprockhits kon maken. Het nummer klinkt alsof het van ‘Hysteria’ komt. Ook op dit album is het langste nummer weer het best: ‘Paper Sun.’ Men kan dus wel degelijk ijzersterke nummers maken, maar verkiest eigenlijk te vaak voor gladde rocksongs die neigen tot Bon Jovi achtig materiaal. Draai ‘Goodbye’ en ‘Kings Of Oblivion’ eens achter elkaar en je weet dat het band niet is gelukt om een consistent album te maken, laat staan een all killers, no fillers album op te leveren. De band paste destijds ook haar look aan conform de moderne tijd. De lange haren bij Rick Savage, Joe Elliot en Rick Allen zijn verdwenen en de outfits hebben plaatsgemaakt voor kleurige, flitsende outfits. De nummers zijn allemaal makkelijk meezingbaar.

De eerste van de drie ‘Rarities’ cd’s bevat vooral demo’s van bekende nummers, enkele onuitgebrachte nummers en live opnamen die werden gemaakt in Bonn in 1992. Die energie die aan het eind loskomt is wel noodzakelijk want de eerste helft van deze cd wordt wel heel erg overheerst door ingetogen muziek en akoestisch gitaarwerk. Op cd horen we een uitstekend, akoestisch concert dat werd opgenomen in Singapore in 1995. Krenten in de pap zijn ‘Can’t Keep Away From The Flame’ een Japanse bonustrack en het onbekende ‘Move With Me Slowly.’ Save the best for last, zal de band gedacht hebben want de laatste ‘Rarities’ schijf bevat naast liveopnamen uit Montreal 1995 maar liefst zes onuitgebrachte nummers waaronder het swingende ‘Burnout’, het archetypische ‘Immortal’ en het eenvoudige doch aanstekelijke ‘I Am Your Child.’ De set wordt afgesloten met vier livenummers waarvan het spetterende ‘Paper Sun’ de show steelt.

Zoals je mag verwachten bij een band van het kaliber Def Leppard is de samenstelling van de box piekfijn verzorgd, van de box tot het informatieve, begeleidende boekwerk.