Leuk je te spreken, Robbie. Aanleiding voor dit gesprek is niet ‘Alive II’ van KISS, maar ‘Slave Driver’ van Dead Head, dat op 29 april uitkomt. Ik heb het idee dat de band in deze periode meer in de spotlights staat en serieus genomen wordt ten opzichte van jullie eerste periode begin jaren ’90. Ik heb al veel positieve ‘Slave Driver’ reviews gelezen bijvoorbeeld. Heb jij dat gevoel zelf ook?
Ik ga niet ontkennen dat ik het prettig vind om positieve recensies te lezen. Je kunt als band ergens erg tevreden over zijn maar op een gegeven moment hoor je het zelf allemaal niet meer zo helder. Ik zal je een voorbeeld geven. In 2005 werkten we aan het ‘Haatland’ album. Dat was voor ons een poging om onszelf weer opnieuw op de kaart te zetten. We werkten met Jacob Hansen als producent, die toen echt in opmars was en een goed geluid neer kon zetten. We hebben er zelf persoonlijk veel spaargeld in gestopt.. artwork paste er goed bij. Dan heb je voor je gevoel een hele goede plaat gemaakt maar dan kom je toch in een soort zee van releases terecht waardoor het product wat je hebt gemaakt en waar je zo trots op bent toch onder sneeuwt. Extremity Records bracht dat album uit en die hadden ook net niet de middelen voor veel promotie. En ja, als Nuclear Blast dan op hetzelfde moment met twee of drie releases komt, dan houdt het al snel op.

Maar jullie zitten nu bij Hammerheart..
Klopt, en die hebben een eigenaar die ons een toffe band vindt en ons veel gunt, maar ook een uitstekende wereldwijde distributie via Napalm Records.  Dat is echt een heel groot verschil met onze vroegere jaren.

Een ander verschil met toen is dat je de band nu kunt promoten via Social Media. Hammerheart deelt alle goede reviews van ‘Slave Driver’ via hun Social Media kanalen.
Ja, maar pas op: Social Media kunnen soms ook bedrieglijk zijn. Ze laten je soms ook zien wat je wilt zien. Het is soms fragmentarisch en vluchtig. Je weet wel, een event op Facebook waar 600 mensen op aangeven dat ze gaan, terwijl er in de zaal uiteindelijk maar tien mensen staan. Ook dat is Social Media. Betrekkelijk. Jaren geleden zijn we overigens al gestopt met het belangrijk vinden wat mensen van ons denken, om eerlijk te zijn interesseert dat ons niet (meer). Het doel van de band is ook niet meer ‘world domination’, hahaha. We moeten er vooral zelf veel plezier aan beleven.

Snap ik. Je zit natuurlijk ook in een andere levensfase dan twintig (of dertig!) jaar terug. Je hebt allemaal een baan en een gezin, dan zijn ook andere dingen belangrijk.
Helemaal waar. Maar toch vind ik een goede review leuker om te lezen dan eentje waarin staat dat we een ‘dertien in een dozijn’ album hebben afgeleverd.

Nog even terug naar het ‘Haatland’ album. Hammerheart bracht daar eind vorig jaar een fijne re-release van uit die bol stond van de toffe bonustracks. Heb je dan ook verschil gemerkt tussen de impact van de nieuwe re-release ten opzichte van het oorspronkelijke album?
Ja. Dat is zo bijzonder. Niets ten nadele van ons oude label maar toen werd het album uitgebracht en dat was het dan. Dozen schuiven, snap je? Bij Hammerheart werkt een promotieteam dus we krijgen nu veel meer reacties en ook vanuit verschillende plekken op de wereld. Er was vorig jaar een soort revival van ‘Haatland’, zo zag ik dat wel, ja. Het was natuurlijk ook een mooie opmaat naar het nieuwe album, waar we toen al flink mee bezig waren. We vonden het in eerste instantie best kut dat de re-release zo dicht zat op de release van ‘Slave Driver’. Dat had weer te maken met de files die er tegenwoordig zijn als het gaat om het persen van vinyl, daar moesten we op wachten. We wilden niet de CD eerst uitbrengen en de LP pas maanden erna. Je moet weten dat ‘Slave Driver’ vorig jaar augustus al klaar was.

‘Haatland’ is een coole titel maar het verwijst naar de naam van een industrieterrein in Kampen heb ik begrepen, klopt dat?
Ja, nou niet helemaal. Het klopt dat het nu de naam is van een industrieterrein, ik heb daar vroeger ook gewoond. Ronnie van der Wey, onze andere gitarist, woonde daar ook. Maar dat stuk land heet al heel lang zo. De tekeningen in de binnenhoes van het album verwijzen daar ook naar. We hadden toen ook een nummer dat ‘Hateland’ heette (staat op de extra CD van de re-release) dus zo paste alles een beetje in elkaar. Weet je, bij een band als Testament zal dat niet anders werken, die gebruiken ook vast wel eens iets dat bekend is in Oakland, hahaha.

Verwijst de titel van jullie nieuwe album ‘Slave Driver’ naar de producer van het album, Erwin Hermsen?
Haha, nee hoor! Het is eigenlijk het voortborduren op een goede Dead Head traditie: de titel bestaat uit twee woorden die samen maar ook ieder afzonderlijk krachtig zijn. ‘Depression Tank’, ‘Kill Division’, ‘Swine Plague’.. en nu dan ‘Slave Driver’. Op een gegeven moment kwam het artwork ook voorbij en alhoewel het karakter op de hoes geen zweep in de hand heeft vonden we de titel wel goed bij dit ‘evil character’ passen. Een conceptband zijn wij nooit geweest maar ik vind wel dat de teksten op dit nieuwe album het meest doordacht zijn van wat we tot nu toe gedaan hebben. Aan de teksten is meer tijd besteed dan voorheen.

Komt dat door de Corona crisis, dat er meer tijd voor was dan eerder?
Nee hoor. We zijn het schrijven van teksten gewoon belangrijker gaan vinden. Dat zal best wat met  de leeftijd te maken hebben, ja. Als ik nu de teksten terug luister van onze eerste albums, dan denk ik toch van “Ach, ja..”. Ronnie heeft erg veel tijd in gestoken in de teksten voor de tracks van ‘Slave Driver’ en ook onze nieuwe zanger Ralph de Boer heeft een dikke vinger in de pap gehad en echt zijn bijdrage geleverd. Dat motiveerde Ronnie weer enorm, dus die twee hebben elkaar wat dat betreft haast opgejut. Met een uitstekend resultaat.

Wanneer is Ralph precies aan boord gekomen? Jullie waren toch al druk bezig met de nummers van ‘Slave Driver’?
Ja, zeker.. ik lees overal dat Ralph er sinds dit jaar bij zit, maar dat is echt al veel langer. Nadat Tom was vertrokken zat Ralph een week later bij ons in de oefenruimte.

Was dat een één-tweetje? Ralph heeft natuurlijk al eerder bij jullie gespeeld, ten tijde van jullie ‘Depression Tank’ album.
Sterker nog, Tom heeft tegen ons gezegd dat we Ralph moesten bellen als we bij onze stijl wilde blijven. Dat was natuurlijk niet hetgeen wat Tom het liefste wilde, want hij wilde met Dead Head een andere richting op, met name als het om de manier van zingen gaat, maar dat wilde de rest van de band niet.

Ralph is inmiddels met Bodyfarm natuurlijk ook lekker bezig..
En daarom vonden we het zo ontzettend gaaf dat hij direct ‘ja’ zei toen we hem vroegen. Bodyfarm is een hele gave band en het zijn hele toffe gasten allemaal. Zij steunen Ralph volledig in zijn keuze om óók in Dead Head te spelen. Natuurlijk zullen er in de toekomst wel wat logistieke uitdagingen zijn maar daar gaan we met elkaar zeker uitkomen. Ralph is meteen met ons aan het werk gegaan en heeft bij elk nummer zijn eigen zanglijnen gemaakt. Hij heeft er echt keihard aan gewerkt. Zijn enthousiasme werkte ook weer aanstekelijk op ons, dat is toch wel één van de redenen waarom dit album zo goed is geworden. Ralph is ook enorm gegroeid als zanger ten opzichte van de eerste periode dat hij de band zat. Zijn death metal ervaring is daar mede debet aan. Hij heeft dingen gezongen op dit album waar ik, en ook Erwin, echt van versteld stonden. Met hem erbij is veel op zijn plek gevallen. En dat terwijl ik voorheen het werken met de originele line-up heel belangrijk vond.