Het Deense D-A-D (afgekort uit angst voor represailles van Disney, aangezien de band voluit Disneyland After Dark heet) brengt met ‘A Prayer For The Loud’ zijn twaalfde album uit. Na wat muzikaal geëxperimenteer op eerdere albums keert de band terug naar de sound van hun beginjaren. Noem het oude wijn in nieuwe zakken, maar feit is dat de band dit kunstje het best onder de knie heeft. Stevige rock and roll met bluesy invloeden. Het werd wel weer tijd voor wat nieuw werk, het laatste album stamt namelijk alweer uit 2011. Met zanger en gitarist Jesper Binzer als boegbeeld weet D.A.D. je elf nummers lang te vermaken en overtuigen. Dan wel stampend en dampend in nummers als ‘The Real Me’ of ‘Musical Chairs’, of ingetogen tijdens ‘A Drug For The Heart’. Jammer genoeg is D.A.D. live nauwelijks in ons land te bewonderen. Het afzetgebied van de band is Scandinavië en Duitsland. Twee jaar geleden zag ik de band in Engeland optreden, en dat was een feestje hoor. Je kunt je er van alles bij voorstellen als je ‘A Prayer For The Loud’ beluisterd. Welkom thuis D-A-D en zet Nederland eens op je toerschema.