Cryptex is een Duitse band die sinds 2008 actief is in de muziekwereld en al een redelijke lokale bekendheid heeft verworven. De groep heeft sinds de oprichting twee full-length cd’s en een live DVD uitgebracht wat heeft geresulteerd in optredens met bekende bands als Threshold, Pain Of Salvation, en Alice Cooper. Begin mei komt het nieuwe en derde album uit en heet ‘Once Upon A Time’.

De mannen maken progressieve folkrock met sterke hardrock invloeden. Dat gezegd hebbende zit het progressieve deel van de muziek vooral in de tempowisselingen en niet zozeer in rare maatsoorten of technische passages. De muziek die de mannen maken leunt dan ook erg op het hardrock geluid maar dan met een eigen draai. De liedjes zijn lekker ongecompliceerd, wat de muziek erg toegankelijk maakt. Vooral instrumentaal is de muziek wel leuk, de mannen laten smaakvolle partijen horen die elke (hard)rock liefhebber makkelijk zal verteren. Ook is het album uitstekend gemixt, wat de dynamiek in de muziek ten goede komt. Vocaal vind ik het echter minder sterk, maar dat komt niet doordat zanger Simon Moskon niet kan zingen, want dat doet hij best aardig. Waar ik vooral moeite mee heb is zijn duidelijk hoorbare Duitse accent en de melodie keuzes die hij maakt. Dat is jammer want hierdoor heb ik moeite om voor een lange periode naar de muziek te luisteren.

Op zich heeft Cryptex met ‘Once Upon A Time’ een zeer aardig album uitgebracht. De toegankelijke liedjes zullen er voor zorgen dat veel mensen goed naar de muziek kunnen luisteren. Maar is het écht goed? Instrumentaal is het niveau in ieder geval bovengemiddeld en ook de composities zijn prima, maar vocaal gezien schiet het wat mij betreft wel echt te kort. Dit is wellicht een kwestie van smaak dus oordeel vooral zelf, maar wat mij betreft zorgt dit er voor dat de muziek niet verder komt dan heel aardig, maar niet bijzonder.