Charlotte Wessels: “Achteraf gezien ben ik heel blij dat ik mijn Patreon werkzaamheden al had, want als ik na het uiteenvallen van de band iets op poten had moeten zetten, was dat een stuk moeilijker geweest”
Middels het tweeluik ‘Tales From Six Feet Under’ heeft ex-Delain zangeres Charlotte Wessels de afgelopen jaren een tweetal prima solo-platen afgeleverd die ook in de metal community niet onopgemerkt zijn gebleven. Dat alleen al is opzienbarend, want beide albums hebben erg weinig raakvlakken met onze geliefde muziekstijl. De sympathieke en goedgeluimde zangeres nam uitgebreid de tijd om Arrow Lords Of Metal te woord te staan en ons te voorzien van de ins en outs van haar solo-materiaal.
Sjak Roks Ι 2 november 2022
Hoe moeilijk was het voor jou om je muzikale carrière weer op te pakken na het onfortuinlijke uiteenvallen van Delain?
Ik was erg blij dat ik mijn Patreon activiteiten daarvoor al was gestart. Ik ben daarmee begonnen in mei 2020 met het idee om liedjes die niet bij Delain pasten toegankelijk te maken voor mijn publiek. Op een gegeven moment had ik redelijk wat materiaal geschreven en ik vond het jammer om dit op de plank te laten liggen. Ik had op dat moment geen behoefte aan een zijproject, omdat we nog veel te ambitieus bezig waren met Delain. Achteraf gezien ben ik heel blij dat ik mijn Patreon werkzaamheden al had, want als ik na het uiteenvallen van de band iets op poten had moeten zetten, was dat een stuk moeilijker geweest. Nu was het relatief gemakkelijk, want ik had al iets wat dan nu mijn full-time focus zal gaan worden. Dat heeft me erg geholpen, want als iets wat zestien jaar onderdeel van je leven is geweest ineens wegvalt kun je heel gemakkelijk in een zwart gat terecht komen. Nu werd ik toch min of meer gedwongen om te blijven werken aan nieuwe liedjes en de bijbehorende video-clips, waardoor ik niet te lang stil heb kunnen staan bij het uiteenvallen van Delain.
Omdat je tijdens de Delain tijd al bezig was met het schrijven van ander materiaal, had je waarschijnlijk toch de behoefte om jezelf wat breder te ontwikkelen?
De muziek van Delain is de muziek die me aan het hart ligt en wat ik altijd verschrikkelijk mooi heb gevonden. Ik merkte op een gegeven moment wel dat er ook andere dingen waren die ik leuk vond, maar het was niet mijn ambitie om daar nu groots mee uit te gaan pakken. Sterker nog, de keuze voor een Patreon account was ook om dat low-key te houden en mijn eigen nummers beschikbaar te maken voor de mensen die dat leuk zouden vinden, maar ik had absoluut geen ambitie om een solo-carrière op te zetten. Ik ben altijd een groot onderdeel geweest van het creatieve proces van Delain en inderdaad, als je met mensen samenwerkt ontkom je er niet aan om compromissen te sluiten. De behoefte om iets te doen met het materiaal wat daar niet bij paste werd op een gegeven moment wel sterker.
Heb je nooit overwogen om weer in een band-situatie verder te gaan?
Ik heb niet echt een bewuste keuze hierin gemaakt, maar ik ben gewoon doorgegaan met hetgeen ik al deed. En vergeet niet dat toen dit gebeurde er ook ineens het Corona-virus de kop opstak waardoor iedereen in een lockdown moest. Dus de situatie waarin je in je eentje in een kelder iets kan maken zonder contact met anderen was naast creatieve vrijheid ook onwijs praktisch. Het was dus ook niet het moment om te denken om iets met een band te gaan doen. Dat zou in de toekomst best nog wel eens een keer kunnen gebeuren, maar dat was nu niet aan de orde. Er waren ook veel mensen die vroegen waarom ik dan niet bij een bestaande band zou gaan zingen, maar die hebben meestal al een gevestigde manier van schrijven en ik vond het juist zo lekker dat ik nu helemaal zelf mijn creatieve pad kon bewandelen. Verder is het uiteenvallen van een band zoiets als het beëindigen van een lange relatie en dan ga je ook niet meteen een nieuwe relatie aan, tenminste ik niet. Dus ik vond het ook moeilijk om op dat moment met andere mensen samen te gaan werken. Dat is na verloop van tijd wel wat gemakkelijker geworden, maar er waren dus zowel praktische als emotionele redenen om niet direct weer met een band aan de slag te gaan.
Een heleboel mensen zullen verwacht hebben dat je eigen materiaal toch wat meer richting symfonische metal zou gaan, daar je zelf ook aangeeft dat deze muziekstijl je aan het hart ligt?
Natuurlijk ben ik Patreon begonnen om alles een plek te geven wat expliciet niet op een Delain plaat zou kunnen, dus het zou niet echt een verrassing mogen zijn dat zeker mijn eerste solo-plaat totaal anders is. Als ik iets zou schrijven wat richting metal ging, zou ik dat bewaren voor Delain. Daar dat nu natuurlijk niet meer aan de orde is, hoor je dat op “Volume 2” ook wel enigszins terug in nummers als ‘Human To Ruin’, ‘The Phantom Touch’ en misschien ook ‘A Million Lives’ die allemaal wel wat zwaarder zijn als het materiaal op het eerste album. Als zodanig kan ik de mensen dan ook wel gerust stellen dat het zeker niet zo is dat ik geen zin meer heb om dingen te maken die naar metal neigen. Tegelijkertijd hou ik van een heleboel verschillende muziekstijlen en ik vind het wel leuk dat ik nu wat breder kan dan de kaders die toch bij een band horen.
Een nummer wat natuurlijk erg afweek was het Nederlandstalig nummer ‘Afkicken’. Waarom heb je gekozen om ook een nummer in het Nederlands te doen?
Op mijn Patreon pagina maak ik elke maand een “song of the month” en het was aanvankelijk helemaal niet het idee dat deze nummers ooit op een plaat zouden komen. Dus alle nummers zijn eigenlijk geschreven als individuele ervaring en ik hoef dan ook niet na te denken of een nummer past bij het overige materiaal. Ik volg heel vaak de vibe die het eerste begin van zo’n liedje heeft en in dit geval begon het met een riffje en een Nederlandse zin, want dat waren de eerste dingen die bij me opkwamen. Voor mij voelde het in eerste instantie ook wel wat vreemd, want normaal doe ik niets in het Nederlands. De vraag was dan ook of ik zou proberen om dit in het Engels te gaan vertalen, maar toen dacht ik: “Waarom zou ik?”. Het is een hele andere en ook leuke ervaring om in het Nederlands te schrijven, want het ligt toch dichter bij je terwijl het ook wel de nodige uitdagingen met zich meebrengt.
Je hebt voor de clip ook je haar gekortwiekt, wat nogal een drastisch besluit is geweest?
Ik vind het zelf wel een coole look, maar ik heb het eigenlijk nooit eerder gedurfd. Toen we aan het nadenken waren over de video-clip voor ‘Afkicken’ kwam het idee voor het eerst concreet bij me op. We wilden echt iets neerzetten wat cinematisch was en we hebben best wel veel aandacht gestoken aan het plot van de clip. In de clip vermoord ik iemand met een schaar en om een en ander zo dramatisch mogelijk neer te zetten opperde ik om al mijn haar af te scheren. In eerste instantie werd dat enigszins weggelachten en ik heb ook heel lang getwijfeld, maar twee dagen voor het maken van de video-clip heb ik besloten om het gewoon maar te doen.
Je oude label Napalm Records is ook je onderdak geworden voor je solo-platen, terwijl dat toch echt wel een metal label is. Hoe is dat tot stand gekomen?
Toen de breuk “officieel” werd heb ik nog wel even contact gehad met het label en toen werd reeds aangegeven dat de deur open zo staan als ik in de toekomst nog iets ging doen. Ik heb momenteel alleen een productie- en distributie-deal met Napalm, wat overigens een hele fijne positie is om in te zitten omdat je dan veel meer vrijheid hebt. Desalniettemin vind ik het super fijn dat ze nog steeds met me werken, want ze geven echt veel ondersteuning richting hun artiesten.
Je schrijft niet alleen de nummers zelf, maar je neemt ook zelf alles op en zorgt ook voor de produktie. Een bewuste keuze?
Toen ik hiermee begon dacht ik al dat ik dit allemaal zelf moest kunnen doen, want ik was op dat moment nog erg druk met Delain. Het stond ook in contrast met de werkwijze bij Delain, want daar was alles gebaseerd om samenwerking met anderen. Ik was echter meer ook zoek naar iets wat ik helemaal van A tot Z zelf kon doen. Ik had niet voorzien dat ik het zo leuk zou vinden overigens.
Toch zien we de laatste tijd weer meer samenwerkingsverbanden met bijvoorbeeld Alissa White-Gluz, Elianne Anemaat en jouw ex-collega’s van Delain?
Laat ik voorop stellen dat al die mensen er onwijs voor me geweest in de afgelopen tijd, maar in de beginperiode na de breuk had ik veel meer de behoefte om dingen alleen te doen. Nu wordt dat steeds minder en merk ik dat ik me weer heel comfortabel voel met deze samenwerking. Het is ook wel weer fijn dat mensen met je meedenken in het creatieve proces.
Hoe kijk je naar je eigen ontwikkeling als songwriter en performer, daar ik het gevoel heb dat de tweede plaat wat gevarieerder en expressiever is?
Als ik luister dan de eerste liedjes die ik geschreven heb voor de eerste plaat, merk ik wel dat daar dingen op staan die ik nu al wel anders zou doen. Ik zie vooral dat ik de hele tijd heel veel aan het proberen ben en dat leidt wellicht tot een grotere variatie in het materiaal. Verder heb ik voor de eerste plaat alles precies zo opgenomen zoals het op de Patreon pagina stond, terwijl ik voor dit tweede album wel wat dingen veranderd heb ten opzichte van de oorspronkelijke versies.
Een belangrijk onderdeel in jouw solo-carrière zijn de video-clips die je maakt. In hoeverre ben je zelf betrokken bij de verhaallijn en de choreografie en hoe kom je tot de keuze voor welke nummers je een video-clip gaat maken?
Ik ben altijd wel heel erg bezig met het concept en dan ga ik met dat concept naar de juiste persoon om dat verder uit te werken. Dan geef ik die mensen ook de ruimte en het vertrouwen om hun expertise er op los te laten. Het kiezen van de nummers is vaak wel een lastig proces omdat ik wel een goed totaalbeeld van de plaat wil geven. Misschien was het wel gemakkelijker geweest om clips te maken van alles wat symfonisch klinkt, maar als ze dan naar de plaat gaan luisteren zouden ze een heel ander beeld krijgen.
Toch heb je nog wel degelijk de link naar de metal community, want je heb bijvoorbeeld pas nog op het podium gestaan met Epica en we zien je ook in de clips van Disquiet en The Dark Side Of The Moon. Hoe zijn die samenwerkingsverbanden tot stand gekomen?
Bij dit soort samenwerkingen is het vaak gewoon het feit dat je elkaar kent of dat je via het label met elkaar in aanraking komt. Ik heb de laatste tijd natuurlijk veel met Simone van Epica opgetrokken en dan ontstaat er ineens het idee om een nummertje mee te komen zingen tijdens een show. Ik vind dit soort zaken ook erg leuk om te doen en daarom ben ik ook wel wat vaker te zien of te horen buiten mijn eigen materiaal om.
Je hebt wel een bijzondere band met Alissa White-Gluz, want zij komt wel heel regelmatig voorbij in jouw solo-materiaal. Wat is de “special chemistry” die jullie twee hebben?
We hadden natuurlijk binnen Delain al samen gewerkt. In 2013 hebben we voor het eerst samen getoerd en ik was toen juist vegan geworden. Zij was dat al ongeveer haar hele leven en ik heb me toen op dat gebied heel erg aan haar vastgeklampt. Dat was wel een goed begin van onze vriendschap en we hebben daarna eigenlijk altijd contact gehouden. Ze is niet alleen een geweldige zangeres met een fenomenale strot maar ook een erg warme persoonlijkheid. Mijn eerste solo-samenwerking met haar ‘Lizzie’ is eigenlijk ontstaan omdat we toen beiden voor een on-line show waren uitgenodigd. Toen hadden we ook het idee om samen iets te gaan doen hiervoor en dat is uiteindelijk ‘Lizzie’ geworden. Alissa en ik hebben gewoon een erg goede “klik” samen.
Heb je het live-optreden gemist en zo ja, wat kunnen we dan nog meer verwachten op dat gebied buiten de speciale release-show in Tivoli?
Oh ja…het eerste jaar niet zo want toen vond ik het wel lekker om even thuis te kunnen zijn. Toen heb ik ook mijn man wat beter leren kennen en dat bleek best een leuke vent te zijn…haha. Later begon het weer wel te kriebelen en zeker de interactie tussen het publiek en de artiest is iets speciaals waar ik altijd erg geëmotioneerd door raak. Ik ga ook heel graag en vaak naar shows en het is lekker om dat speciale gevoel tussen artiest en publiek vanuit de zaal te krijgen, maar ik was er weer wel aan toe om het ook weer van de andere kant te beleven. Het is dan ook zeker de bedoeling om op een later tijdstip meer optredens te gaan doen, maar ik wilde eerst deze bijzondere eerste dubbele release-show doen. Daarna ga ik eens kijken hoe de verdere toekomst qua optredens er uit gaat zien, maar ik wil zeker wel weer meer live gaan spelen.
Wat kunnen we in de komende periode nog meer van je verwachten?
Ik blijf sowieso elke maand nog een nieuw nummer op Patreon uitbrengen en daar zit in ieder geval op redelijk korte termijn nog een erg interessante samenwerking bij. Naast de maandelijkse nummers ga ik ook aan een plaat werken waar ik graag iets meer tijd voor wil nemen. Ik ben natuurlijk te horen op een nummer van de nieuwe Epica-release ‘The Alchemy Project’, samen met Myrkur, en er zijn nog wel wat samenwerkingen maar daar kan ik op dit moment nog niets over los laten. Er staat in ieder geval genoeg op stapel!
