Tijdens de gedwongen afzondering door corona kwam er voor veel muzikanten extra tijd vrij. ‘In your mind you can always be free’, wordt er gezegd en dat geldt ook voor inspiratie bij kunstenaars. Vandaar dat er meer dan ooit naast de lijntjes gekleurd werd. Naast de hoofdband ontstonden zijprojecten en daarvan plukken wij nu de vruchten. Neem Dark Tranquillity zanger Mikael Stanne als voorbeeld. Die vertrouwde ons destijds toe dat hij meegewerkt had aan drie ‘projecten’ in de downtime van ons bestaan. We zijn inmiddels bekend met Grand Cadaver en The Halo Effect, maar Cemetery Skyline is een derde muzikaal avontuur dat nu onthuld wordt in de gedaante van debuutalbum ‘Nordic Gothic’.

Het was niet Mikael, maar een ander Scandinavisch icoon, namelijk gitarist Markus Vanhala (Insomnium, Omnium Gatherum, I Am The Night) die, reeds vlak voor de pandemie uitbrak, rondliep met het idee om gothic rock/metal nummers te gaan schrijven, een stijl die hem in zijn jeugd aan het hart lag. Denk maar aan bands als Type O’Negative, Sisters Of Mercy, Sentenced, zelfs bij bands als Paradise Lost, Moonspell of Amorphis viel soms de term ‘gothic’. Dit genre is in de loop der jaren op de achtergrond geraakt, het wordt zelfs amper nog zo genoemd. Gothic heeft namelijk niets te maken met het fenomeen ‘female fronted symphonic metal’, een stijl die men ook gothic placht te noemen in een bepaalde periode. Hier gaat het dus eerder over Depeche Mode en Type O’Negative dan over Within Temptation (om maar iets te noemen).

Markus Vanhala verzamelde een stel bevriende muzikanten om zich heen om die droom waar te maken en het resultaat is een constellatie die men zonder verpinken ‘supergroep’ mag noemen. Achter de drums vinden we ex-Sentenced drummer Vesa Ranta. Keyboards (ook heel sfeervol in deze stijl) komen op naam van Santeri Kallio (Amorphis) en bassist is Victor Brandt met bewezen diensten van Dimmu Borgir tot beide Entombed outfits. Deze grandioze band deelt de liefde voor gothic muziek uit de jaren negentig. Het zijn dus kenners en dat merk je. Mikael Stanne schreef passende teksten in gotisch idioom, dus over gebroken harten, liefdes die slecht aflopen, maar ze ademen vooral het eenzame gevoel van noordelijke afzondering. ‘Nordic solitude’ brengt een erg melancholieke toon in meerdere songs. Vooral de sensitieve songs – zoals het bloedmooie met piano, cello en een huilende gitaarsolo opgesmukte ‘When Silence Speaks’ en de beschouwende afsluiter ‘Together Alone’ – bezorgen ons kippenvel. Maar de meeste songs zijn uptempo en men heeft ze lang voor deze release bij mondjesmaat geopenbaard aan de wereld via leuke videoclips. ‘Torn Away’ zet de toon: vlotte uptempo rock met een diepe warme stem van Stanne en vurige gitaarsolo’s op tijd en stond. Maar het is vooral ‘In Darkness’ dat über catchy is, wat een melodielijnen! Dat zingt toch iedereen mee, zo aanstekelijk! Niet dat ‘Violent Storm’ of ‘Behind The Lie’ daar voor onder moeten doen overigens, elke song is van een torenhoog niveau. Ook ‘The Coldest Heart’ verdient een aparte vermelding, want dat is duidelijk geschreven met Type O’Negative in het achterhoofd. In alles merk je dat: de keyboards sound, de mannenkoortjes, de duisternis, extra lage stem, enzovoort… Maar in eerste instantie deed het begin van de zang me denken aan Jim Morrison (The Doors). Zo’n sensueel, zwoel fin de siècle gevoel straalt dat uit. We besluiten: Cemetery Skyline heeft heel treffend het genre in ere hersteld. In een rechtvaardige wereld wordt dit een legendarisch album dat enig stof zal doen opwaaien!