Als je iemand vraagt of hij Sepulturafan is, kreeg je meestal de vraag terug of je het hebt over het oude of het nieuwe Sepultura. Met dat oude wordt uiteraard de periode bedoelt waar Max Cavalera nog de scepter zwaaide. Natuurlijk met de jongere broer Igorr aan zijn zijde. Albums als ‘Beneath The Remains’, ‘Arise’ en ‘Chaos AD’ behoren dan ook de absolute wereldtop.

Toch bestaat er nog een oudere (lees gerust oerversie) van de band. Het allereerste muziekstuk dat ze uitbrachten, verscheen als de split ‘Bestial Devastation/ Século X.X.’ en werd gedeeld met de landgenoten van Overdose. Het geluid waar ze later met doorbraken, was nog niet gevormd en hier hoor je drie hongerige snaken hun ding doen. Igorr was pas vijftien en Max zestien. Jairo Guedz die momenteel nog actief is met zijn band Troops Of Doom speelde leadgitaar.

Wat is zowat het leukste dat je als opgroeiende tiener kan doen? Zo hard mogelijk rammen en meppen. Het vertrouwde Sepultura-geluid van hun latere klassiekers hebben ze nog niet ontdekt en er wordt volop de weg gekozen voor extreme metal met elementen van black, death en thrash. Het grote nadeel was dat korrelige en groezelig geluid en de toch wel bedroevend klinkende productie. Dik vijfendertig jaar later zijn Max en Igorr terug samengekomen en werden de EP ‘Bestial Devastation’ en het debuut ‘Morbid Visions’ opnieuw opgenomen en simpelweg uitgebracht onder de naam Cavalera. Er volgt deze zomer een tour in de Verenigde Staten waar Max’s zoon Igor Cavalera (zie Go Ahead And Die) de bas zal hanteren en Travis Stond van Pig Destroyer het leadgitaarwerk voor zich zal nemen. Wie deze instrumenten in de opnamestudio heeft gehanteerd, is niet bekend gemaakt.

Een hedendaagse productie maakt de EP alleszins een pak toegankelijker. Na een onheilspellende intro wordt stevig van leer gegaan in titeltrack ‘Bestial Devastation’. Hoewel het geluid een pak zuiverder klinkt, is die rauwheid van weleer nog steeds aanwezig. Het volgende ‘Antichrist’ laat pure death en thrash horen en een Igorr die sneller speelt dan hij ooit gedaan heeft. ‘Necromancer’ start met een heerlijke thrash riff om daarna terug een pak sneller vooruit te gaan. Het refrein wordt met puur venijn uitgespuwd. Ook het volgende ‘Warriors Of Death’ laat horen dat ze ondanks hun jonge leeftijd toch al puike nummers konden schrijven. Afsluiter is het korte ‘Sexta Feira’. Eentje dat destijds nog werd geschreven maar nooit werd uitgebracht. Het is snel en stevig en bevat een punkvibe. ‘Bestial Devastation’ is een leuk item voor old school Sepultura fans die destijds wat afkerig waren van de ondermaatse geluidsproductie. Invloeden van een extreme metalband zoals Hellhammer/Celtic Frost of het Venom zijn zeker aanwezig. Of ze ooit de wereld zouden veroverd hebben door in deze stijl te blijven, betwijfel ik. Maar het blijft toch een indrukwekkende prestatie voor drie tieners uit een derdewereldland met een minimaal opnamebudget. Eliran Kantor heeft er trouwens een mooi artwork voor gemaakt waar het idee van het originele nog steeds aanwezig is.