Het eerste album van deze Franse doom-delegatie kwam uit in 2018 en heet ‘Rising Sons Of Saturn’. Zij volgen dit heden op met ‘The Life And Works Of Death’, een titel die, in elk geval bij mij, erg tot de verbeelding spreekt. Zoals bij elke doomband die ik voor het eerst hoor is het altijd een verrassing wat er precies gaat gebeuren, er zijn immers vele verschillende invullingen te geven aan dit genre.

‘From Dark Ages They Came’ begint al lekker met neerslachtige, gedowntunede gitaarstrofe’s die onderbroken worden door heldere, klagende stukken gitaar, todat we settlen op een langzame melodie van zware riffs. Of eigenlijk is het eerder een ritme te noemen, een ritme dat uitermate geschikt is om het hoofd weemoedig op op en neer te laten deinen. Dat is het soort doom dat Carcolh speelt. De zang is voor dit genre wat atypisch en alhoewel deze prima is, heb ik, zelfs na meerdere keren luisteren, niet helemaal kunnen wennen aan de lichte vocalen die zwaar proberen over te komen. Hier kan wat mij betreft nog wel wat aan gesleuteld worden.

De vocalen zijn absoluut geen dealbreaker, laat dat duidelijk zijn, vooral niet omdat de muziek op zich staat als een huis met een sterke, traditionele doom fundering. De band heeft mooie, beschrijvende teksten die de grauwe, broedende atmosfeer van de nummers benadrukt. Een goed voorbeeld hiervan zijn de twee laatste nummers. ‘Aftermath’ is een rustige maar zeer mijmerende, donkere opbouw naar het dan ineens in je gezicht exploderende ‘Sepulchre’, waarin nog eens alle clichés van het genre uit de kast worden getrokken. Als je houdt van wat langere nummers waarin knarsende riffs herhaalt worden, en het daar doorheen verwoven solowerk zorgt voor de nodige afwisseling, dan is ‘The Life And Works Of Death’ zeker een goede aanschaf.