Cannibal Corpse – Violence Unimagined
Metal Blade Records
Release datum: 9 april 2021
“De kracht is nog steeds die alom aanwezige stuwende dynamiek in de melodie die je als luisteraar bij de lurven grijpt en meetrekt.”
Koen de Waele I 02 april 2021
Als er één band mag zeggen dat ze in heel hun carrière nog nooit een zwak album hebben afgeleverd, mag dat Cannibal Corpse zijn. En gezien dit al hun vijftiende album betreft, mogen ze daar wel trots op zijn. Toch herken je ze al uit de duizend want hun vaste speelstijl, is al vele jaren onveranderd gebleven. Snelle ingenieuze riffs, intens drumwerk en de uit duizend herkenbare grunt van George ‘Corpsegrinder’.
Uiteraard worden ook nu allerlei morbiditeit in hun glorie bezongen. De enige grote verandering is dat gitarist Pat O’Brien na een kwarteeuw vervangen werd door Erik Rutan. Geen onbekende want hij produceerde al enkele Cannibal Corpse albums en verving Pat al enkele jaren tijdens de liveshows.
De kracht is nog steeds die alom aanwezige stuwende dynamiek in de melodie die je als luisteraar bij de lurven grijpt en meetrekt. De grote furie start bij opener ‘Murderous Rampage’. Tijd voor een intro of een beetje opwarming is er niet. Nergens wordt er een duim toegegeven en dit is alweer een topnummer. Toch blijft het niet altijd zo snel gaan. ‘Inhumane Harvest’ is trager maar dan met harde stompende riffs. Ook een nummer als ‘Slowly Sawn’ klinkt lekker log. Maar evengoed zijn er nog de rechtstreekse aanvallen zoals Bound and Burned met heel sterke gitaarsolo’s en de brutalere nummers ‘Overtorture’ en ‘Cerements Of The Flayed’.
De rauwe en directe van voorganger ‘Red Before Black’ is iets minder nadrukkelijk aanwezig maar zo een meesterwerk overtreffen is eigenlijk onmogelijk. Toch heeft Cannibal Corpse alweer een album afgeleverd waar ze trots op mogen zijn en maken ze hun faam als voorbeeld van talloze nieuwere death metalbands alweer waar.