Met gitarist Erik Rutan hebben jullie een nieuw bandlid maar zo nieuw is hij toch niet meer. Hij speelde al live mee en schreef drie nummers. Was er geen angst dat hij teveel zijn stempel ging drukken?
We zijn heel blij met Erik zijn bijdrage en zijn nummers passen echt wel bij Cannibal Corpse. Hij schrijft niet zoals bij zijn band Hate Eternal. Het zijn echt wel Cannibal Corpse nummers geschreven door Erik. Elk nieuw lid geven we de gelegenheid om hun persoonlijkheid in de band te steken en we laten ze onmiddellijk mee schrijven. Niet elke band doet dat. De meeste werken met één of twee schrijvers die al het werk doen. Als wij een nieuw lid hebben, moet die zich onmiddellijk thuis voelen door betrokken te worden bij het schrijfproces en niet alleen door het spelen van muziek die anderen geschreven hebben. Als je iemand hebt die kan schrijven zoals Erik, wil je dat hij meedoet. Het is niet alleen zijn gitaar maar hij beschikt ook over heel wat verstand en gevoel voor deze muziek. Hij kan zowel muziek als teksten schrijven en producen. Noem hem dus maar een groot talent en aanwinst in dit team.

Wat is het grote verschil tussen het gitaarwerk van Erik en dat van zijn voorganger Pat O’Brien?
Erik klinkt melodieuzer. Pat speelde geweldig maar Erik is minder chaotisch. Ik hou van beide hun solo’s maar dat is een beetje zoals appels en peren vergelijken. Een beetje zoals een nummer in een nummer en een duidelijke richting van begin tot einde. Dat hoor je nu wel in de leads. We hebben veel richting en er zit een vorm in. Er is ook minder chaos te horen. We hielden van Pat zijn gekke solo’s maar het zijn twee verschillende stijlen. De leads van zowel Rob als Erik zijn gestructureerder. Het zijn stukken van het nummer en overheersen niet. Gekke leads kunnen er wel uitspringen. Kijk maar naar wat Jef Hanneman en Kerry King deden in Slayer. Maar meer melodie mag er ook wel eens zijn. Het album bevat ook meer variatie. Als we elk nummer uiterst snel spelen, vergt dat teveel van de luisteraar. Dus probeerden we er iets van te maken waar je met interesse naar blijft luisteren van het begin tot het einde met verschillende snelheden en atmosferen.

Wat maakt nu eigenlijk van een death metalnummer een goed death metalnummer?
Dat is een moeilijke vraag. Er is zoveel verschil maar het blijft goede death metal. Luister eens naar
‘Left Hand Path’ van Entombed of ‘Bleeding The False’ van Aeon of ‘Covenant’ van Morbid Angel. Dat zijn drie verbluffende death metalalbums maar onderling is er zoveel verschil. Het is dus een wijd en open genre met als basis dat het hard moet klinken. Hoewel die definitie van hard verschillend is. Het moet vooral donker zijn en dat primeert zelfs boven agressief. Dat maakt het grote verschil met thrash metal. Als je heel wat mensen naar het verschil tussen thrash en death vraagt, gaan ze als antwoord geven dat de zang het verschil uitmaakt. Maar ook muzikaal is er een verschil en moet death metal donkerder klinken. Het moet je bang maken en dat zelfs zonder de zang erbij. Terwijl thrash eerder een focus op agressie legt maar niet zo donker hoeft te klinken. Luister maar eens naar Immolation. Zo donker vind je ze niet gauw terug.

Een kleine tijd terug last ik een studie over Spotify en streamingdiensten en wat me vooral bij bleef is dat 5.000 streams voor een band evenveel opbrengt als de verkoop van één vinyl album.
*Lacht* mijn rekenen is niet zo goed maar ik weet wel dat niemand veel geld verdient met Spotify of met streamings. Ik ben blij dat het iets opbrengt maar het is niet veel. Ik heb de verkoopcijfers ook niet meer nagekeken sinds ‘Red Before Black’. Je wil de eerste week wel weten hoe het album verkoopt maar uiteindelijk zien we wel wat er gebeurt. Maar na de eerste weken, gaat het aantal fors naar beneden. Normaal zouden mensen er niet over nadenken maar nu er geen tourinkomsten meer zijn, moet je nadenken hoe er nog brood op de tafel kan komen.

Gelukkig zijn we nog een metalband want metalfans zijn er zich van bewust dat we nog steeds de meest loyale fanbasis ooit hebben. Metalheads houden nog van muziek. Niemand van ons luistert enkel naar muziek als achtergrond in de auto maar ook daarbuiten. Je moet er wel van houden en het niet als achtergrond voor de dag bekijken maar als je dag zelf. Metalfans houden er ook nog van om een fysiek album in de handen te hebben. Dat is belangrijker dan muziek via streaming te beluisteren. Waarschijnlijk is het drama van de fysieke verkoop minder dramatisch als bij andere genres. Het dansgenre is immens veel groter maar hoeveel van die fans vinden het belangrijk om dat album in hun handen te kunnen houden. Ze zijn al tevreden dat ze er naar kunnen luisteren en kunnen dansen.

Het artwork is momenteel nog niet beschikbaar maar ik heb wel vernomen dat het van de hand van Vince Locke is en gaat over een moeder die haar eigen baby opeet. Klopt het dat er terug twee versies gemaakt werden om de censuur in bepaalde landen te omzeilen?
We hebben dat in het verleden ook al moeten doen met bepaalde albums zoals ‘Tomb Of The Mutilated’ en ‘Bloodthirst’. ‘Gallery Of Suicide’ hebben we achteraf met een nieuwe cover moeten uitbrengen. Maar als je de gore versie van ‘Violence Unimagined’ niet vindt, heb je nog de tweede gecensureerde versie van Vince Locke en die is ook goed hoor. Het is wel zo dat bijna negentig procent in de winkel de gecensureerde versie zal zijn. Hopelijk vind je ze dus of is ze tenminste beschikbaar op T-shirts. Vince deed iets fantastisch en als je de cover in het albumboekje of binnenkant van de vinyluitvoering bekijkt, ga je merken dat het in termen van kunst één van de hoogtepunten is. Ik weet zelfs niet of deze versie in landen als de USA of Canada beschikbaar zal zijn. We hebben destijds heel wat problemen gehad in Duitsland en als Duitsland het censureert, volgen er nog landen in Europa. We moeten dus afwachten welke versie in welk land verschijnt. Gelukkig zorgt het label daar wat voor en vandaar de twee covers. Maar de gore versie vinden, zal niet eenvoudig zijn.

Sinds het ontstaan van Cannibal Corpse in 1988 en nu is de wereld serieus geëvolueerd. Wat moet je nu nog doen om te choqueren?
Dat kan ik niet direct zeggen. Ik denk dat onze band niet echt de meest choquerende band ooit wil zijn maar wel degene die de beste extreme muziek schrijft. Extreem geweld is choquerend en dat is normaal. Iets dat twintig jaar al erg was, doet het nu nog uitstekend. Maar tegenwoordig moet je al ver gaan om nog erger te worden. Er zijn ondertussen als zoveel death metalbands. En dan spreek ik nog niet over bepaalde black metal of gore en grindcore bands.

Draait heel je leven rond death metal of zijn er nog andere bands of genres waar je van houdt?
Ik hou van death metal en mijn muzikale leven is daardoor beïnvloed. Maar ik hou evenzeer van de andere projecten die ik gedaan heb met death metal elementen erin. Ik hou van alle muziek en heel wat soorten maar ik denk dat elke muzikant dat wel doet. Ik hou van de oude AC/DC en tonnen thrash metal. Mijn vrouw is daar ook enorm fan van. Ze houdt van death metal maar ook van bands zoals Death Angel, Testament en Slayer die we meestal in de auto afspelen. Er is zoveel andere goede muziek. Ik hou eveneens van klassieke gitaar en jazz fusion met zoveel goede muzikanten Als je al ergens decennia in zit, mag je wel eens wat variatie beluisteren.

Hoe ziet een doordeweekse dag er voor jou uit want normaal reisde je de wereld rond met de band?
Was er geen pandemie, zaten we nu in Europa. Ik zit thuis te werken aan nieuw materiaal. Het is niet dat we gestopt zijn omdat we thuis zitten. We moeten blijven werken om bezig te blijven dus waarom geen nieuwe nummers schrijven. Ik oefen heel veel en er zijn nog andere projecten. Ik zit aan de andere kant van het land en weet niet of het slim is om af te reizen naar Florida en een livestream met de band te doen. Misschien binnen een paar maand maar we zullen wel zien wat er gebeurt. We hopen dat we volgend jaar terug kunnen touren. Maar als het zover is, zullen er duizend bands zijn die willen spelen en gaan er zoveel verschillende shows zijn zodat je niet meer kan kiezen welke je wil zien.

Bedankt alleszins voor je tijd en nog veel succes met Cannibal Corpse.
Geen dank. En hopelijk zien we elkaar vroeg of laat aan jouw kant van de oceaan.