In onze afdeling ‘feel good metal’ stellen we deze maand ook de nieuwe worp van Brothers Of Metal voor. Denk aan de opzwepende charme van hun Duitse broeders All For Metal of Feuerschwanz en je weet dat ook deze Zweden er telkens in slagen om een feestje te bouwen. Zo ook op hun derde studioalbum ‘Fimbulvinter’ dat bovendien (weer) focust op het erfgoed van de Vikingen en borg staat voor wapengekletter en strijdvaardigheid. Ook al is wat Brothers Of Metal doet allerminst origineel of baanbrekend, het tovert meteen een glimlach op je tronie en dat is veel waard in dit ondermaanse.

Brothers Of Metal wist het pad al degelijk uit te stippelen op voorgangers ‘Prophecy Of Ragnarök’ (2017) en ‘Emblas Saga’ (2020), maar voegt er nu nog meer franje en grootsheid aan toe. Stapje voor stapje ga je voor de bijl bij zoveel ontwapenend enthousiasme. Nochtans met supervertrouwde heavy metal die meteen herkenbaar is, maar er is niets mis met een fijne tijd beleven, zoals de in 2012 opgerichte band momenteel avond na avond bewijst op tournee kriskras doorheen Europa.

We horen maar liefst drie vocalisten: zangeres Ylva Eriksson komt het meeste aan bod, maar ook Joakim Lindbäck (ruwe zang) en Mats Nilsson (clean) dragen hun steentje bij. De muziek wordt ondersteund door symfonische arrangementen en koren, maar drie gitaristen laten de kaas niet van hun brood eten en bieden dapper weerwerk met talrijke, melodieuze maar heftige gitaarsolo’s.  ‘Fimbulvinter’ verhaalt over de drie jaar durende strenge winter die aan Ragnarök voorafgaat, wat betekent dat de Vikingsfeer voor de derde keer de ideologische achtergrond van de songs vormt.. De teksten zijn opvallend grimmig en donker, in tegenstelling tot de muziek die in de lijn van eerder werk ligt, maar toch enige nieuwigheden vertoont. Zo wordt ‘Rivers Of Gold’ omschreven als een Viking party ballade en horen we invloeden uit jaren tachtig southern rock in ‘Heavy Metal Viking’, een nieuwbakken lijflied in wording. Nog een ballade vinden we nabij het einde met ‘Nanna’s Fate’. De andere songs zijn uptempo en stoer. Dertien stuks in totaal en geen enkele komt over als een minder moment. Je koopt geen kat in een zak en weet wat je kunt verwachten en soms is dat genoeg om een fijne tijd te beleven met goed georkestreerd escapisme. Net als bij een film.