Brainstorm hoef ik aan de kenner van Duitse metal niet meer voor te stellen. De heren uit Baden-Württemberg draaiden immers al mee toen de wereld zijn adem inhield voor de zogenaamde millenniumbug. Live staat de band altijd garant voor kwaliteit en feest, geen onbelangrijke factor in het succes van de groep. Het album ‘Midnight Ghost’ uit 2018 durf ik met gerust hart briljant te noemen. Nu heeft Brainstorm de opmerkelijke gave om geweldige albums een op een af te wisselen met gemiddelde albums, dus als mijn interne Nostradamus correct is zou dit nieuwe ‘Wall Of Skulls’ weer een stapje achteruit worden? We gaan het meemaken!

‘Wall Of Skulls’ bevat tien nieuwe songs exclusief intro, die allen tussen de drie en vijf minuten klokken. Op deze plaat geen plek voor grootse vertellingen of ballads, dit is drie kwartier volle pomp Duitse metal op herkenbaar Brainstorm recept. De rappe gitaren van Torsten en Milan zijn een prettig openingsgeluid voor ‘Where Ravens Fly’, waar we de metal machine op zijn best horen. Uiteraard zijn de vocalen van Andi weer uit duizenden herkenbaar. Op ‘Solitude’ gaat het tempo iets omlaag en krijgen we meer harmonie en sterke wisselwerking tussen drummer Dieter en bassist Antonio. ‘Escape The Silence’ heeft gastvocalen van Peavy Wagner van Rage, ‘Turn Off The Light’ heeft deze van Seeb van Orden Ogan die tevens de producer is van het album. Het tragere ‘Glory Disappears’ is het traagste stuk op het album, niet echt een ballad maar wel melodramatisch. Inmiddels begin ik me stiekem toch een beetje te vervelen, en dat is echt voor het eerst sinds lange tijd dat ik dat bij een Brainstorm album heb gehad. De songs zijn onderling allemaal toch net wat te inwisselbaar. Veel vergelijkbare riffs, weinig wisseling in tempo, en hoe zeer ik Andi’s stem ook waardeer, hij is een weinig dynamische zanger en dat wreekt zich op dit album meer dan op vorige platen van de band. Met ‘Holding On’ is er tegen het einde gelukkig nog wel een interessant stuk te vinden.

‘Wall Of Skulls’ blinkt uit in eenvoud en directheid, en alleen dat al maakt het een radicaal ander album dan de voorganger ‘Midnight Ghost’. Deze kracht is ook direct de zwakte van het album, de vele inwisselbare songs maakt het lastig om over de volle lengte de aandacht erbij te houden. Ik verwacht dan ook dat de tweede helft van de plaat snel vergeten gaat worden, deze songs hadden dan gewoon de pech achteraan te staan. Mijn interne Nostradamus had het dus toch bij het rechte eind. Een heel degelijk Brainstorm album, maar zeker niet een van de beteren.