Noem me wat je wilt; ik word altijd vrij slap van folk invloeden in black metal. Blaze Of Sorrow is bij de liefhebbers van dat specifieke sub genre waarschijnlijk al wel bekend. Het Italiaanse collectief komt nu met ‘Absentia’, de zesde plaat sinds de formatie in 2007. Laat ik meteen met de deur in huis vallen; als folky black metal met hier en daar een power metal duwtje je ding is, ga je hier heel blij van worden. Persoonlijk klinkt het me allemaal veel te vervalst en overdone in de oren. Er worden progressies gekozen die naar mijn idee simpelweg ook haaks staan op het stijltje – het einde van opener ‘Settimo Requiem’ lijkt haast wel een kinderliedje. Alsof je godverdomme naar een aflevering van ‘Dora the Icy Wizard from the Northern Forests’ zit te kijken. Is dit wat black metal moet behelzen?!

Al het elitarisme en gegrap daargelaten wankelt de plaat ook geregeld. Dat je je sound expres underground wilt houden is prima (en je gitaren lekker ongeïntoneerd houdt, want kvlt enzo), maar ik kan me niet voorstellen dat het te veel moeite was om die onstrakke gitaarsolo op ‘Settimo Requiem’ even opnieuw te tracken. Daarnaast is het leadwerk overigens überhaupt niet om over naar huis te schrijven, met als kers op de taart de overweldigend generieke 80s-revival-janksolo op ‘Notturna’. Fan van het genre of niet, je kunt me niet met een strak gezicht vertellen dat dit supertop is en allemaal zo goed bij elkaar past. Maar hey, wie ben ik dan weer om jou je pleziertje te ontnemen. Lekker gaan luisteren als dit je ding is, maar hou mij er vooral buiten.