De nieuwe EP van Black Stone Cherry komt vers van de pers en is de opvolger van het in 2017 uitgebrachte ‘Black To Blues’; het heet dan ook ‘Volume 2′ en is een manier voor de band om de wereld kennis te laten maken met de bluesmuziek die hen heeft geïnspireerd om de instrumenten op te pakken en één van de op dit moment meer bekende namen in de rock scene te worden. Een interessant idee en iets dat ik, ook al ben ik geen fan van de band, erg kan waarderen. Het is altijd leuk om uit te vinden door wie artiesten geraakt zijn in hun jeugd, maar ook op latere leeftijd. Helemaal als blijkt dat je die artiesten zelf ook erg waardeert, zoals in dit geval Muddy Waters en Howlin’ Wolf.

Enfin, als de band begint met ‘Big Legged Woman’ (Freddie King) is al snel hoorbaar dat ze vol overgave spelen en sowieso niet klakkeloos overdoen wat al eens gedaan is door anderen. Integendeel, als we door de nummers heen worden geleidt merken we dat ze zich elk van de zes nummers eigen maken door er een flinke dosis stevige Black Stone Cherry aan toe te voegen. Iets dat in geen van de songs ontbreekt is de heerlijke swing en groove die ook in de oorspronkelijke nummers zit en wat ook blijkt is dat de stem van Chris Robertson zich naast de gebruikelijke rock ‘n roll van de band ook uitstekend leent voor deze stijl.

Door deze bluesnummers te fuseren met rock worden er soms geluiden gecreëerd die doen denken aan de rockbands van weleer die, dat is ook zo, veel meer blues georiënteerd waren dan veel rockbands van nu. Het gebruik van piano en orgel in sommige van deze tracks voegt toe aan dit gevoel en brengt tevens wat variatie in een geluid dat, ondanks het enthousiasme, anders toch wat eentonig was geworden. Dat is nu dus niet het geval en alhoewel ik enigszins hoop dat er in deze “serie” nog wel een deel of twee verschijnen, hoop ik ook dat de band stopt voor de inspiratie weg is geëbd, want ‘Volume 2’ is een plezier om naar te luisteren.