Onze landgenoten Bismut hebben niet stilgezeten de afgelopen tijd en hebben de opnames van hun tweede album afgerond. Het heet ‘Retrocausality’ en de band bewijst dat het een meer dan waardige opvolger van debuutplaat ‘Schwerpunkt’ heeft weten te maken. Wederom voorziet Bismut zich van verhalende, instrumentale nummers van lange duur waarin een hoofdrol weggezet lijkt voor de gitaar.

Lange duur is uiteraard een relatief begrip en wordt hier uitsluitend bedoeld om de lengte van de nummers aan te geven, want de veelzijdige manier van spelen zorgt er voor dat je helemaal niet doorhebt dat er alweer tien minuten verstreken zijn. De muziek heeft de vrijheid en natuurlijke dynamiek die je ervaart als je naar psychedelische stoner jams aan het luisteren bent, maar toch klinkt het strakker en iets gecontroleerder dan dat. Wat dat betreft komt de term experimenteel ook even bovendrijven, maar ook dit doet niet helemaal recht aan de spannende composities op ‘Retrocausality’.

Elk van deze composities is een verhaal op zich, waarin dit vindingrijke drietal zowel een duidelijk eigen geluid neerzet als alle kanten opgaat. De blèrende, wijdse gitaren zijn constant aan het woord en klinken dan weer onheilspellend, dan weer frank en vrij, en dit hier en daar shreddende geluid is constant in beweging, in vervoering. Dat zijn twee verschillende woorden met dezelfde betekenis, maar dat is wat nodig is om te beschrijven wat hier gaande is. De gitaar zou echter veel minder luid zijn als het niet werd ondersteund door een ritmesectie die naadloos aansluit. Niet op zo’n manier dat alledrie de instrumenten één lijn volgen, maar juist doordat bas en drum hun eigen loopjes en zijpaden hebben. Hierdoor komt de muziek echt goed uit de verf. Het jazzy middenstuk van ‘Non-Lokaliteit’ verdient aparte vermelding, daar hier de ritmesectie op een krachtige manier naar de voorgrond treedt.

Bismut concentreert zich niet op één hoekje van het spreekwoordelijke canvas maar gebruikt het hele doek om binnen de lijntjes een mooi en kleurrijk iets neer te zetten. De band is ook op dit album moeilijk binnen genres te bevatten en dit maakt hun muziek een levende entiteit. Dit IS Bismut.