In 2012 bracht de Canadeze technische death metal band Beneath The Massacre ‘Incongruous’ uit, waarna een lange tijd van stilte volgde. Zou de recensie van voormalig collega Richard het viertal uit Quebec hebben afgeschrikt? Wat het ook moge zijn, na een lange periode van relatieve inactiviteit tekende Beneath The Massacre in 2019 bij Century Media. De samenwerking resulteert in het vierde full-length album van de tech-death masters: ‘Fearmonger’.

Er mag dan acht jaar gezeten hebben tussen het vorige album en ‘Fearmonger’, de band trekt de muzikale lijn van weleer probleemloos door. Ook het nieuwe album staat dus weer vol vliegensvlugge razernij, verbluffende techniek, eindeloze hyperblasts, ongeëvenaarde precisie, een ogenschijnlijk onverzadigbare intensiteit en een krankzinnige hoeveelheid aan maatwisselingen. Een klakkeloze kopie van het eerdere materiaal is het nieuwe album echter niet: in vergelijking met ‘Incongruous’ kiest de band net even wat minder voor een recht-toe-recht-aan benadering en met de toevoeging van wat piepjes, tingeltjes en tangeltjes en door het net even wat terugnemen van het razende tempo, weet het viertal meer te boeien (‘Autonomous Mind’, ‘Bottom Feeders’, ‘Flickering Light’). Toegegeven: tracks als ‘Hidden in Plain Sight’, ‘Of Gods and Machines’, ‘Autonomous Mind’ en ‘Absurd Hero’ zijn zeker geen eenvoudig in het gehoor liggende niemendalletjes of makkelijk te verteren kost; je hebt waarschijnlijk een aantal luisterbeurten nodig om de in totaal tien tracks – met een speelduur van een half uur – goed in het vizier te krijgen. Maar laten we eerlijk zijn; dat houdt muziek juist toch zo interessant? De investering die ‘Fearmonger’ van je vraagt, is het zeker waard. Al kan ik me maar al te goed voorstellen dat dit album lang niet iedereen zal aanspreken. Voor de één zal ‘Fearmonger’ ongetwijfeld een overkill aan muzikale vingervlugheid blijken te zijn, een ander zal zich laven aan het brute gitaargefriemel en de extreem opgefokte beats per minute. Ik reken mezelf tot de laatste categorie. En jij?

Mensen die het eerdere werk van Beneath The Massacre kennen en waarderen, kunnen dit ‘Fearmonger’ probleemloos aanschaffen. Voor hen aan wie deze haast hysterische opgefoktheid niet besteed is, zal het waarschijnlijk een raadsel zijn waarom dit soort albums niet standaard met een potje Ritalin worden geleverd.