Battlesword biedt ons een reisje terug in de tijd aan naar de jaren negentig van de vorige eeuw. U weet wel, de tijd waarin de zogenaamde Göteborg metal op kwam. Dit album brengt ons terug naar de dagen van ‘The Jester Race’, ‘Lunar Strain’ en ‘The Gallery’. Een metal stijl die mij altijd zeer heeft kunnen bekoren, en de combinatie van agressie en melodie spreekt me nog steeds erg aan.

Ik veerde daarom ook op bij opener ‘Bloodmorning’. Bij ‘Serptens Among Us Master’ werd dat niet minder. Lekker; stevige, rappe, melodieuze death metal met die typische gelaagde leads en harmonieën die zo sterk dit genre typeren. De dosis agressie maakt deze songs helemaal af. Dit zou een fijne ritje worden. Maar helaas… dat bleek toch niet het geval. Het volgende erop volgende ‘Smothered’ blijkt namelijk helemaal niet zo lekker meer. En dit blijkt een trend te zijn, want die hierna volgende nummers ontbreken allemaal de nodige ingrediënten. Het tempo ligt lager, de agressie is ver te zoeken en de fraaie melodieën zijn saai en voorspelbaar. Het is alsof de band met de eerste twee deuntjes haar kruid verschoten heeft en het heilige vuur niet meer kan voeden. Het gros van het materiaal is saai, inspiratieloos en slagen er gewoon niet in mij te vermaken. Verzadiging is het niet, want de genoemde sterke nummers blijven echt goed.

Het gevolg is dat we niet te maken hebben met een spetterend eerbetoon aan de bands van weleer maar met slechts een poging hen te benaderen. Een poging die goed van start gaat, maar helaas na twee beurten wanhopig faalt.