We leven in een vrij land en dus heeft iedereen recht op zijn eigen mening. Die meningen lopen nogal uiteen als het gaat om de studio-albums die de sympathieke Duitse gitarist Axel Rudi Pell met zijn band aflevert. De ene vindt dat Axel zich continu herhaalt en dat alle platen van hem onderling uitwisselbaar zijn, terwijl de ander vindt dat hij een karakteristieke eigen stijl heeft die uit duizenden herkenbaar is. Hoewel ik moet bekennen dat de releases van Axel zeker de nodige gelijkenissen vertonen, behoor ik toch duidelijk tot de steeds groter wordende groep die zijn herkenbare geluid op de juiste waarde weten te schatten.

Ook deze ‘Risen Symbol’ is weer volgens de traditionele Pell-structuur en standaarden opgeleverd. Het zal daarom niemand verbazen dat het fraaie intro ‘The Resurrection’ de opmaat vormt voor de razende rocker ‘Forever Strong’, wat mijns inziens zeker één van de beste album-openers is die Axel ooit geschreven heeft. Axel moet in een kwade bui geweest zijn toen hij dit nummer schreef, want de energie en de agressie spat er van af. Een heerlijke riff vormt de basis van dit spetterende nummer waarop wereldzanger Johnny Goeili zoals altijd zijn klasse kan bewijzen. Ik kijk nu al uit naar de live-shows waar dit geweldige nummer als opening gebruikt zal gaan worden. Er wordt enigszins gas teruggenomen middels het mid-tempo ‘Guardian Angel’, een typische Axel Rudi Pell compositie met een vrij commercieel refrein. Des te verrassender is dan weer de Led Zeppelin-cover ‘Immigrant Song’ die een echte Axel Rudi Pell-transformatie heeft ondergaan. Dit voegt echt wat extra’s toe aan dit tot in den treuren gecoverde nummer, waardoor het een stuk frisser klinkt dan menig andere versie. Niet alleen deze cover heeft een link naar Led Zeppelin, want ook het lange, epische en met Oosterse invloeden doorspekte ‘Ankhaia’ doet je denken aan deze supergroep en is zeker één van de hoogtepunten van dit album. Dat Axel een meester is in het schrijven van ballads was allang bekend en dat onderstreept hij op deze plaat nogmaals met het schitterende ‘Crying In Pain’, waarop Johnny Goeili andermaal schittert. Johnny bewijst eens te meer één van de beste zangers binnen het genre te zijn en is in staat om het song materiaal naar een nog hoger niveau te tillen. Voor liefhebbers van op Dio en Rainbow (in de zeventiger jaren) geschroeide traditionele metal zijn de albums van Axel Rudi Pell gewoonweg een must. Het kan best zo zijn dat de platen van Axel altijd bepaalde gelijkenissen vertonen, maar feit blijft dat de goede man altijd kwaliteit levert! Wat dat betreft pas dit tweeëntwintigste full-length studio-album ‘Risen Symbol’ naadloos in dat rijtje.