Zeven jaar geleden stelden we op ‘Every Sun Is Fragile’ al een kentering vast, een tendens om te evolueren vanuit de furie van debuutalbum ‘DämmerElben Tragödie’ naar een meer gesofistikeerde vorm van gotische mijmeringen en verregaande melancholie zodat postrock en singer songwriting meer in de schijnwerpers kwam te staan. Autumnblaze was immers ook één van die bands in de jaren negentig die de ruwheid van death/black metal verenigde met melancholische pracht en gotische elementen. Sindsdien heeft elk album een natuurlijke ontwikkeling vertoont en ook bij dit zevende album heeft men gekozen voor een spontane eruptie van emoties, eigen aan deze tijd. Dat gebeurt op gesofistikeerde wijze, met enkel nog weemoedige cleane zang die verhalend en beschouwend klinkt.

Het is dus donker en nostalgisch, een manifest van nu, zich openbarende in breekbare songs die men eerder semiakoestisch dan wel ruw kan noemen. De furie van weleer ligt ver achter ons en dat houdt altijd een risico in. Bij teveel mijmeringen ga je immers de grens tussen zeurderig en authentiek verkennen en enkel de groten slagen erin om ons daarmee nog te bekoren. Zelfs Steven Wilson en Anathema hebben zich verbrand aan deze vlam van innerlijke troost, maar Autumnblaze komt er toch nog goed mee weg. Waarom? Wel, deze naakte vorm van expressie klinkt erg gemeend en eerlijk op dit album. Wanneer je eenmaal vrede genomen hebben met het feit dat er geen ruwe uitbarstingen meer zijn en dit een beschouwend album is, valt er veel moois te ontdekken. De band drijft heden ten dage enkel op Markus Baltes (zang, gitaar, bas) en drummer Arisjel, maar zij slagen erin om elke song heel wijds te laten klinken. De compacte songs zijn opgebouwd rond de introspectieve zang, omkranst met uitwaaierende gitaareffecten en voorzien van ondersteunende keyboards. Echt postrock in zijn beschaafde vorm. Terwijl de avond valt is het fijn luisteren naar ‘Welkin Shores Burning’. Het reflectieve element overheerst, zelfs in de nieuwe versie van ‘Flamedoves’ (ook video) dat ooit in wildere vorm op het debuut prijkte. We krijgen ook de twee songs van de EP die Autumnblaze in 2018 in eigen beheer uitgebracht heeft als bonus op de CD versie. Fans van Katatonia, Anathema en Steven Wilson moeten maar eens een luisterbeurt wagen.