Als Volbeat en Kamelot samen een kind hadden gemaakt, had de bastaard ‘Audrey Horne’ kunnen heten. De Noorse band met de vreemde naam (een karakter uit Twin Peaks) weet het beste van de twee stijlen van voornoemde bands te smeden tot een homogene, vrolijke metalmassa. Ideaal dus voor een avond live muziek en zo is het niet gek dat na zes (!) studioalbums nu dan ‘Waiting for the Night’ het levenslicht ziet.

Het album werd in 2018 opgenomen tijdens twee shows in Bergen (Noorwegen), de thuisstad van de groep. De zestien live tracks bieden een dwarsdoorsnede van het oeuvre van de band, al is het meest recente studio album ‘Blackout’ het best vertegenwoordigd wat niet gek is omdat de opnames werden gemaakt tijdens de toer ter promotie van dit album. Gelukkig staat er ook genoeg ouder materiaal op het album. Audrey Horne klonk vroeger wat meer episch en zwaarder, wat op een geweldig nummer als ‘Weigthless’ (van het debuutalbum ‘No Hay Banda’ uit 2005) goed te horen is. Het zorgt op dit album een prettige onderbreking is het snellere gitaargeweld.

Het geluid van dit live album is uitstekend te noemen. Het publiek klinkt echt en niet uit blik (luister als referentie eens naar Slayer’s laatste live album, dan weet je hoe belangrijk dat is). Hierdoor word je als luisteraar helemaal bij deze show betrokken en sta je er als het ware middenin: veel twingitaarwerk (wat dat betreft is Iron Maiden ook nog wel als invloed te noemen), heerlijk ondersteunend toetsenwerk, een pompende bas en beukende drums. Zanger Torkjell Rød  zingt er lekker overheen.

De bijgeleverde DVD of BluRay bevat live niet alleen opnames die ook op de CD staan, maar ook aanvullende nummers van de show in Parijs in hetzelfde jaar, en een documentaire over de vroege jaren van de Noren. Over de kwaliteit van het beeldmateriaal kan ik niks zeggen, het review exemplaar bevatte alleen het audio gedeelte. Audrey Horne brengt met dit ‘Waiting for the Night’ een (h)eerlijk live album uit, dat de interesse in de back catalogue van de groep alleen maar aanwakkert. En dat moet een live album volgens mij ook doen.