Supersonic Revolution is het zoveelste geesteskind van onze nationale muziektovenaar Arjen Lucassen. Er verschenen reed twee nummers online als proeverij en dat dát naar meer smaakte is een understatement. Weer een all-star project? Ja en nee. Ja omdat de band uit gerenommeerde muzikanten bestaat, nee omdat het nu gewoon dit groepje is en verder geen andere gasten.

‘Golden Age Of Music’ gaat over de jaren 70 en wie Lucassen ook maar een beetje kent weet wel dat voor hem dit inderdaad de gouden jaren van inspiratie zijn. Veel verschillende bands en muzikanten bereikten hun muzikale hoogtepunten en Supersonic Revolution heeft een mooi eerbetoon aan die jaren ingeblikt.

Met, opmerkelijk, Arjen Lucassen op basgitaar vinden we John ‘Jaycee’ Cuijpers (zang), Koen Herfst (drums), Timo Somers (gitaar) en Joost van den Broek (toetsen) in de line up. Stuk voor stuk klasbakken die je wel om een boodschap de studio in kunt sturen. En het resultaat is dan ook indrukwekkend. Ik noem maar even wat bands en artiesten die je terug kunt horen, zowel tekstueel als muzikaal; Deep Purple, Uriah Heep, David Bowie, Rainbow, The Sweet en meer. Maar dan wel in gebruikelijke, overweldigende Lucassen stijl; heavy, wervelend en gedreven; de hand van de meester zou ik bijna willen zeggen. Het past dit clubje overigens als die lekkere jeans die je maar niet weg kan doen, ook al vallen de gaten en scheuren er steeds meer in. Dat laatste geldt niet voor de kwaliteit van de band, iedereen krijgt ruim baan en ik denk dat met name de Hammond orgelfabriek erg blij van deze plaat zal worden.

John Cuijpers kreeg van Lucassen op Ayreon’s ‘Revel In Time’ al een extra veer op zijn hoed door zijn basis vocalen op een tweede cd te zetten. Die hoed heeft hij nu ook letterlijk opgezet, zo laat de album cover zien. Cuijpers zit in veel verschillende bands (Dutch Disciples, ABBA Rocks, Praying Mantis, Van Hagar) maar zijn performance op dit album is werkelijk fantastisch.

Geen kritische puntjes? Toch wel; de gitaar sound lijkt soms wat te heavy aangezet waardoor de typische Ayreon / Star One geest af en toe toch wel rondwaart. Niet toevallig natuurlijk maar een ietwat ingetogener aanpak had mogelijk een meer gestileerd eerbetoon opgeleverd. De vloek van ‘The Electric Castle’ (Lucassen’s studio) zullen we maar zeggen. Het drukt de pret niet echt.

Het is overigens wel grappig dat de aanleiding tot dit project niet vanuit de muzikale krachtpatserij werd geboren, maar uit een vraag om binnen één week een cover in te sturen voor het Duitse muziekblad Eclipsed. Het nummer dat ingestuurd werd? ‘Heard It On The X’ van ZZ Top! Nou niet bepaald een verwachte muzikale kant. Het nummer staat als bonustrack op de plaat, net als het Earth, Wind & Fire nummer ‘Fantasy’ (de minst geslaagde) en een ode aan Ronnie Dio door de cover van ‘Love Is All’ van Roger Glover en ook hét T-Rex nummer ‘Children Of The Revolution’ is als extraatje toegevoegd. 

Al met al een geslaagd uitstapje van de heren dat toch wel naar meer smaakt.